ชิงช้าสวรรค์
ชิงช้าสวรรค์ หมุนเวียนเปลี่ยนไป ประหนึ่งวงล้อแห่งชะตากรรม
วันเวลา ความทรงจำ ความรู้สึก กำลังกอดคอกัน มองเราเย้ยหยัน ถากถาง
ทิว ชายหนุ่มธรรมดา ไม่มีอะไรพิเศษ พยายามสลัดความคิดเลอะเลือน หันไปมองท้องฟ้า มองปุยเมฆ มองความทรงจำ และมองหัวใจของตนเอง แต่เวลานั้น สิ่งที่สัมผัสเป็นเพียง ความทรงจำและความจริง กำลังพยายามแย่งชิงอะไรบางอย่าง จาก...อะไรนะ...จากหัวใจใช่ไหม การหมุนวนของชิงช้าสวรรค์ บอกอะไรเกี่ยวกับสัจธรรมหรือเปล่า ช่างเถอะ ทิว สลัดความคิดเรื่อยเปื่อยให้กระดอนกระเด็น
เขามองเห็นแสงไฟในอากาศ
เครื่องบิน กำลังผ่านไป มันก็ควรแค่ผ่านไป...บางอย่างในชีวิต ก็แค่ผ่านไป จะให้ความสำคัญแค่ไหน... แต่ความจริง ในเวลานี้ มันไม่ควรแค่นั้น หรือแค่ไหน มันก็แค่ผ่านไป แต่การผ่านไป ทิ้งร่องรอยอะไรเอาไว้ในสนามชีวิตของใครบางคน คิดแล้วทิวก็นั่งหัวเราะคนเดียว บนชิงช้าสวรรค์ ไม่...มันไม่ผิด เขารู้ดีในข้อนี้ ก็เขาจ่ายเหมาชิงช้าแล้วด้วยเงินที่คนคุมชิงช้าสุดพอใจ และเขาก้พอใจกับการนั่งชมจันทร์บนชิงช้าสวรรค์
คืนนั้น...ก็มีเครื่องบิน บินผ่านเหมือนกัน เหมือนคืนนี้
ในร้านอาหารวันนั้น เขาและเธอ
“ลาก่อนค่ะ มีพบก็มีจาก”
ทิวตะลึง ช็อก กับคำพูดทารุณจิตใจสุดแสน ไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ไม่มีสีซอให้ควายฟัง เขานิ่งขึง ก่อนพยายามแสร้งหันไปมองในร้านอาหาร ผู้คนเคลื่อนไหว หัวใจเคลื่อนที่ เต้นไม่เป็นส่ำ ‘สุนี’ เป็นชื่อของเธอ ชื่อเรียกสั้น ๆ ในโปรแกรม ‘หาคู่’ ทิวพยายามข่มใจไม่ให้น้ำตาหลั่งริน ความคิดวุ่นวายสับสนไปหมด ทำไมถึงต้องมาเจอกัน ไม่ควรเป็นอย่างนี้ สุนีทำให้ทิวช็อกโลกจนหัวใจตนเองกระเจิง และคำพูดสั้น ๆ ชัดเจนของเธอ
“นีจะไปอยู่กับ ...อเมริกัน กับผัวฝรั่ง”
เรื่องมันง่ายขนาดนี้เลยเหรอ ทิวคร่ำครวญในใจ แต่ไม่เคยคิดแค้นจะทำร้ายใคร ถ้าจะทำร้ายใครสักคน ใครคนนั้นต้องเป็นตัวของเขาเอง ทิวรู้ดีในข้อนี้
“ไปอยู่กับเขาใช่ไหม” ในที่สุด ทิวกลั้นใจถาม พยายามรักษาอาการ รู้คำตอบดีอยู่แล้ว
“ค่ะ” สุนีตอบสั้น ๆ แต่ชัดเจน
ทิวช็อก เป็นครั้งที่สอง
ไม่อยากจะเชื่อ ว่าสุนี จะคิด จะทำ แบบนั้น เขาได้ยินได้ฟังมานานว่า สาวไทยส่วนหนึ่ง สังคมหนึ่ง กลุ่มหนึ่ง มีจุดสูงสุดแห่งชีวิต คือ ได้สามีฝรั่ง มันก็ไม่ผิด ไม่มีอะไรผิด ถ้าจะคิดแสวงหาชีวิตที่ดีกว่า ไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชาย อายุมากหรือน้อย ทุกคนล้วนมีความฝันของตัวเองทั้งนั้น ไม่ว่าความฝันจะดี หรือเลวร้ายอย่างไรก็ตาม สุนี มีความฝันมาหลายปีแล้ว ที่จะสร้างฐานะด้วยการมีสามีฝรั่ง โดยยอมแรกกับการเลิกร้างกับแฟนคนไทยอย่างเขา อย่างที่หญิงไทยส่วนหนึ่งกำลังนิยมทำกัน เขารู้ว่าไม่ใช่ความผิด เพราะไม่ได้ทำร้ายใคร
เพียงเพราะอยากได้แฟน สามี ฝรั่ง ก็แค่นั้น ไม่มีอะไรผิดสักนิด
ฝรั่งตัวโต อะไรก็โต มีเงิน รวย เท่ สูงใหญ่
คำพูดที่เขาฟังจากสุนี ทำให้ทิว สะอึก
สุนี คุณจะวิ่งตามหาอะไรกันแน่ ความรัก ความใคร่ เงินทอง ความมั่นคงในชีวิต หรืออะไรกันแน่...เขาไม่เคยเข้าใจ
“กรี้ดดด...หนูอยากลง”
เสียงแผดร้องของเด็กหญิง ทำให้ทิวสะดุ้ง กลับมาปัจจุบัน พบว่าตัวเองกำลังนั่งอยู่บนชิงช้าสวรรค์ เก้าอี้ลอยฟ้าตัวนั้น ไม่ได้มีเขาเพียงลำพัง แต่มีเด็กหญิงวัยไม่เกินหกขวบนั่งกลาง และผู้หญิงร่างบอบบางคนหนึ่ง นั่งประกบขอบอีกด้าน
“ขอโทษนะคะ” เธอหลุดคำพูดแค่นี้ แต่ผมรู้ว่าเธอหมายถึงอะไร เด็กหญิงคงหวาดกลัวชายหนุ่มที่นั่งดื่มเบียร์บนชิงช้าสวรรค์ แบบรอบแล้วรอบเล่า แต่เพราะคนอยากขึ้นชิงช้าสวรรค์มากเกินไป คนคุมชิงช้าสวรรค์จึงถือวิสาสะ พาเด็กหญิงและเด็กสาวขึ้นเก้าอี้ชิงช้าเดียวกับผม ทั้งที่ผมเหมาจ่ายแล้ว ชายหนุ่มดื่มเหล้าบนชิงช้าจนเมา บางครั้งหัวเราะ บางครั้งร้องไห้ เหมือนคนบ้า โดยไม่สนใจใคร เพราะคิดว่าอยู่เพียงลำพัง แต่นี่...ไม่แปลกร้องที่หนูน้อยจะหวาดผวากับอาการวิปลาสของเขา ไม่แปลกที่เด็กจะกลัว
สิ่งที่ทำได้ตอนนั้นคือ เขารีบเรียกคนคุมเครื่อง บอกให้หยุด เพื่อให้หญิงสาวและเด็กคนนั้นลงไปจากชิงช้าสวรรค์ แน่นอนว่าคนทั้งคู่มีสีหน้าดีใจ ที่หลุดพ้นไปจากเก้าอี้ชิงช้าของเขา เอ้อ เด็กและผู้หญิงก็วุ่นวายไม่เป็นเรื่องแบบนี้ และแปลกที่ว่า หลังจากนั้นไม่นาน ชายหนุ่มเปลี่ยนใจลงจากชิงช้า
เดินตามหาเด็กหญิงและหญิงสาว โดยไม่มีเหตุผลอยากบอกขอโทษ ไม่สิ อาจมากกว่านั้น อยากพูดอยากคุยแม้ไม่แน่ใจว่า เธอ มีแฟนแล้วหรือยัง ก็แค่อยากขอโทษเท่านั้น
ชิงช้าสวรรค์หมุนวน ขึ้นลง ขึ้นลง
ทิวนึกถึงแฟนเก่าอีกครั้ง
“ลาก่อนนะคะ” วันนั้นอย่างน้อยสุนี ยังมีแก่ใจบอกลา ทิวฝืนยิ้ม ยอมรับแล้วว่าความรักฝืนไม่ได้ เขากับสุนีมีหลายอย่างต่างกัน เขาเป็นคนร่างสันทัด ผิวสองสี ส่วน สุนี เป็นหญิงสาวร่างค่อนข้างท้วมดูแข็งแรง แต่เตี้ยกว่าเขาพอสมควร ความท้วมเลยกลายเป็นความน่ารัก สำหรับเขา แต่กับคนอื่นละ กับฝรั่งพวกนั้น...
ทิวคิดอย่างร้าวราน กับรายชื่อแฟนฝรั่งของ สุนี เรียงรายมากมายในเวลาไม่ถึงปี ผ่านโปรแกรมหาคู่ยอดนิยม เธอตั้งใจจากไป เขาควรตัดใจได้นานแล้ว แต่เสียดายว่าการตัดใจไม่ใช่เรื่องง่าย ใครที่คิดจะตัดใจ บางครั้งหัวใจใครคนนั้นจะแหลกสลายไปเสียก่อน แต่ไม่รู้ใครจะหลอกใคร ก็ช่างหัวมัน ข่าวที่ว่าสาวไทยชอบสามีฝรั่งเพราะ...ช่างหัวมันเถอะ เวลานี้ก็มีมากมายทุกตำบลทุกหมู่บ้านทุกเมือง ที่มีบ้านหญิงใหญ่โตของหญิงไทยสามีฝรั่ง จนกลายเป็นค่านิยม
กี่ปีแล้วนะ ที่สุนี ไม่เคยส่งข่าว จะเป็น จะตาย จะอยู่ จะไปไม่เคยรู้
สามปีแล้ว ที่ทิว เหมาชิงช้าตลอดคืนและตลอดงานกาชาดของจังหวัด ไม่ใช่เพราะต้องการดื่มจนเมาบนชิงช้าอย่างแต่ก่อน เขาแค่รอ...เด็กหญิง และหญิงสาวคนนั้น อย่างไม่มีเหตุผล แต่มีแรงจูงใจล้ำลึก
คุณคิดหวังให้เรื่องนี้จบลงอย่างงดงามสุขสมใช่ไหม โอ ไม่ใช่แล้วละ...เห็นไหม นายทิวคนนั้นยังคงนั่งเหมาชิงช้าสวรรค์ทุกคืนของงานกาชาด เขาไม่เคยยอมให้ใครขึ้นมานั่งเก้าอี้ชิงช้าด้วยกันอย่างเด็ดขาด เขาต้องการบางอย่างที่มีคุณค่ามากกว่านั้น
สุนี ไม่เคยกลับมาอย่างที่สัญญา แค่นี้คงเจ็บพอแล้วใช่ไหม เธอคงไปได้ดี กับสิ่งใหญ่ ๆ ที่เธอหวัง
ลาก่อน สุนี ขอให้โชคดี
สี่ปี
ปีที่ห้า
ทิวถอนใจ จ้องมองลงไปด้านล่าง ความรักบางทีก็รอเวลาและจังหวะของมันเอง เขาเพิ่งเข้าใจ ขณะเอื้อมมือไปโอบกอดหญิงสาวร่างบางที่นั่งเคียงคู่กัน บนเก้าอี้ชิงช้าสวรรค์ ขอบคุณที่รัก ที่เป็นยารักษาใจให้ผม ผมรักคุณสุดหัวใจ ทิวกระซิบข้างหูของเธอพลางยิ้มกว้าง และมีความสุขกับปัจจุบัน และผู้หญิงที่เขารอคอย บนชิงช้าสวรรค์ มาหลายปี โอ ที่รัก ผมจะอยู่กับคุณ ดูแลคุณตลอดไป เท่าที่หัวใจของผมยังคงทำงาน
จบแบบนี้ละเด้อครับ แฮ่
ชิงช้าสวรรค์...เบี่ยง
ชิงช้าสวรรค์
ชิงช้าสวรรค์ หมุนเวียนเปลี่ยนไป ประหนึ่งวงล้อแห่งชะตากรรม
วันเวลา ความทรงจำ ความรู้สึก กำลังกอดคอกัน มองเราเย้ยหยัน ถากถาง
ทิว ชายหนุ่มธรรมดา ไม่มีอะไรพิเศษ พยายามสลัดความคิดเลอะเลือน หันไปมองท้องฟ้า มองปุยเมฆ มองความทรงจำ และมองหัวใจของตนเอง แต่เวลานั้น สิ่งที่สัมผัสเป็นเพียง ความทรงจำและความจริง กำลังพยายามแย่งชิงอะไรบางอย่าง จาก...อะไรนะ...จากหัวใจใช่ไหม การหมุนวนของชิงช้าสวรรค์ บอกอะไรเกี่ยวกับสัจธรรมหรือเปล่า ช่างเถอะ ทิว สลัดความคิดเรื่อยเปื่อยให้กระดอนกระเด็น
เขามองเห็นแสงไฟในอากาศ
เครื่องบิน กำลังผ่านไป มันก็ควรแค่ผ่านไป...บางอย่างในชีวิต ก็แค่ผ่านไป จะให้ความสำคัญแค่ไหน... แต่ความจริง ในเวลานี้ มันไม่ควรแค่นั้น หรือแค่ไหน มันก็แค่ผ่านไป แต่การผ่านไป ทิ้งร่องรอยอะไรเอาไว้ในสนามชีวิตของใครบางคน คิดแล้วทิวก็นั่งหัวเราะคนเดียว บนชิงช้าสวรรค์ ไม่...มันไม่ผิด เขารู้ดีในข้อนี้ ก็เขาจ่ายเหมาชิงช้าแล้วด้วยเงินที่คนคุมชิงช้าสุดพอใจ และเขาก้พอใจกับการนั่งชมจันทร์บนชิงช้าสวรรค์
คืนนั้น...ก็มีเครื่องบิน บินผ่านเหมือนกัน เหมือนคืนนี้
ในร้านอาหารวันนั้น เขาและเธอ
“ลาก่อนค่ะ มีพบก็มีจาก”
ทิวตะลึง ช็อก กับคำพูดทารุณจิตใจสุดแสน ไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ไม่มีสีซอให้ควายฟัง เขานิ่งขึง ก่อนพยายามแสร้งหันไปมองในร้านอาหาร ผู้คนเคลื่อนไหว หัวใจเคลื่อนที่ เต้นไม่เป็นส่ำ ‘สุนี’ เป็นชื่อของเธอ ชื่อเรียกสั้น ๆ ในโปรแกรม ‘หาคู่’ ทิวพยายามข่มใจไม่ให้น้ำตาหลั่งริน ความคิดวุ่นวายสับสนไปหมด ทำไมถึงต้องมาเจอกัน ไม่ควรเป็นอย่างนี้ สุนีทำให้ทิวช็อกโลกจนหัวใจตนเองกระเจิง และคำพูดสั้น ๆ ชัดเจนของเธอ
“นีจะไปอยู่กับ ...อเมริกัน กับผัวฝรั่ง”
เรื่องมันง่ายขนาดนี้เลยเหรอ ทิวคร่ำครวญในใจ แต่ไม่เคยคิดแค้นจะทำร้ายใคร ถ้าจะทำร้ายใครสักคน ใครคนนั้นต้องเป็นตัวของเขาเอง ทิวรู้ดีในข้อนี้
“ไปอยู่กับเขาใช่ไหม” ในที่สุด ทิวกลั้นใจถาม พยายามรักษาอาการ รู้คำตอบดีอยู่แล้ว
“ค่ะ” สุนีตอบสั้น ๆ แต่ชัดเจน
ทิวช็อก เป็นครั้งที่สอง
ไม่อยากจะเชื่อ ว่าสุนี จะคิด จะทำ แบบนั้น เขาได้ยินได้ฟังมานานว่า สาวไทยส่วนหนึ่ง สังคมหนึ่ง กลุ่มหนึ่ง มีจุดสูงสุดแห่งชีวิต คือ ได้สามีฝรั่ง มันก็ไม่ผิด ไม่มีอะไรผิด ถ้าจะคิดแสวงหาชีวิตที่ดีกว่า ไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชาย อายุมากหรือน้อย ทุกคนล้วนมีความฝันของตัวเองทั้งนั้น ไม่ว่าความฝันจะดี หรือเลวร้ายอย่างไรก็ตาม สุนี มีความฝันมาหลายปีแล้ว ที่จะสร้างฐานะด้วยการมีสามีฝรั่ง โดยยอมแรกกับการเลิกร้างกับแฟนคนไทยอย่างเขา อย่างที่หญิงไทยส่วนหนึ่งกำลังนิยมทำกัน เขารู้ว่าไม่ใช่ความผิด เพราะไม่ได้ทำร้ายใคร
เพียงเพราะอยากได้แฟน สามี ฝรั่ง ก็แค่นั้น ไม่มีอะไรผิดสักนิด
ฝรั่งตัวโต อะไรก็โต มีเงิน รวย เท่ สูงใหญ่
คำพูดที่เขาฟังจากสุนี ทำให้ทิว สะอึก
สุนี คุณจะวิ่งตามหาอะไรกันแน่ ความรัก ความใคร่ เงินทอง ความมั่นคงในชีวิต หรืออะไรกันแน่...เขาไม่เคยเข้าใจ
“กรี้ดดด...หนูอยากลง”
เสียงแผดร้องของเด็กหญิง ทำให้ทิวสะดุ้ง กลับมาปัจจุบัน พบว่าตัวเองกำลังนั่งอยู่บนชิงช้าสวรรค์ เก้าอี้ลอยฟ้าตัวนั้น ไม่ได้มีเขาเพียงลำพัง แต่มีเด็กหญิงวัยไม่เกินหกขวบนั่งกลาง และผู้หญิงร่างบอบบางคนหนึ่ง นั่งประกบขอบอีกด้าน
“ขอโทษนะคะ” เธอหลุดคำพูดแค่นี้ แต่ผมรู้ว่าเธอหมายถึงอะไร เด็กหญิงคงหวาดกลัวชายหนุ่มที่นั่งดื่มเบียร์บนชิงช้าสวรรค์ แบบรอบแล้วรอบเล่า แต่เพราะคนอยากขึ้นชิงช้าสวรรค์มากเกินไป คนคุมชิงช้าสวรรค์จึงถือวิสาสะ พาเด็กหญิงและเด็กสาวขึ้นเก้าอี้ชิงช้าเดียวกับผม ทั้งที่ผมเหมาจ่ายแล้ว ชายหนุ่มดื่มเหล้าบนชิงช้าจนเมา บางครั้งหัวเราะ บางครั้งร้องไห้ เหมือนคนบ้า โดยไม่สนใจใคร เพราะคิดว่าอยู่เพียงลำพัง แต่นี่...ไม่แปลกร้องที่หนูน้อยจะหวาดผวากับอาการวิปลาสของเขา ไม่แปลกที่เด็กจะกลัว
สิ่งที่ทำได้ตอนนั้นคือ เขารีบเรียกคนคุมเครื่อง บอกให้หยุด เพื่อให้หญิงสาวและเด็กคนนั้นลงไปจากชิงช้าสวรรค์ แน่นอนว่าคนทั้งคู่มีสีหน้าดีใจ ที่หลุดพ้นไปจากเก้าอี้ชิงช้าของเขา เอ้อ เด็กและผู้หญิงก็วุ่นวายไม่เป็นเรื่องแบบนี้ และแปลกที่ว่า หลังจากนั้นไม่นาน ชายหนุ่มเปลี่ยนใจลงจากชิงช้า
เดินตามหาเด็กหญิงและหญิงสาว โดยไม่มีเหตุผลอยากบอกขอโทษ ไม่สิ อาจมากกว่านั้น อยากพูดอยากคุยแม้ไม่แน่ใจว่า เธอ มีแฟนแล้วหรือยัง ก็แค่อยากขอโทษเท่านั้น
ชิงช้าสวรรค์หมุนวน ขึ้นลง ขึ้นลง
ทิวนึกถึงแฟนเก่าอีกครั้ง
“ลาก่อนนะคะ” วันนั้นอย่างน้อยสุนี ยังมีแก่ใจบอกลา ทิวฝืนยิ้ม ยอมรับแล้วว่าความรักฝืนไม่ได้ เขากับสุนีมีหลายอย่างต่างกัน เขาเป็นคนร่างสันทัด ผิวสองสี ส่วน สุนี เป็นหญิงสาวร่างค่อนข้างท้วมดูแข็งแรง แต่เตี้ยกว่าเขาพอสมควร ความท้วมเลยกลายเป็นความน่ารัก สำหรับเขา แต่กับคนอื่นละ กับฝรั่งพวกนั้น...
ทิวคิดอย่างร้าวราน กับรายชื่อแฟนฝรั่งของ สุนี เรียงรายมากมายในเวลาไม่ถึงปี ผ่านโปรแกรมหาคู่ยอดนิยม เธอตั้งใจจากไป เขาควรตัดใจได้นานแล้ว แต่เสียดายว่าการตัดใจไม่ใช่เรื่องง่าย ใครที่คิดจะตัดใจ บางครั้งหัวใจใครคนนั้นจะแหลกสลายไปเสียก่อน แต่ไม่รู้ใครจะหลอกใคร ก็ช่างหัวมัน ข่าวที่ว่าสาวไทยชอบสามีฝรั่งเพราะ...ช่างหัวมันเถอะ เวลานี้ก็มีมากมายทุกตำบลทุกหมู่บ้านทุกเมือง ที่มีบ้านหญิงใหญ่โตของหญิงไทยสามีฝรั่ง จนกลายเป็นค่านิยม
กี่ปีแล้วนะ ที่สุนี ไม่เคยส่งข่าว จะเป็น จะตาย จะอยู่ จะไปไม่เคยรู้
สามปีแล้ว ที่ทิว เหมาชิงช้าตลอดคืนและตลอดงานกาชาดของจังหวัด ไม่ใช่เพราะต้องการดื่มจนเมาบนชิงช้าอย่างแต่ก่อน เขาแค่รอ...เด็กหญิง และหญิงสาวคนนั้น อย่างไม่มีเหตุผล แต่มีแรงจูงใจล้ำลึก
คุณคิดหวังให้เรื่องนี้จบลงอย่างงดงามสุขสมใช่ไหม โอ ไม่ใช่แล้วละ...เห็นไหม นายทิวคนนั้นยังคงนั่งเหมาชิงช้าสวรรค์ทุกคืนของงานกาชาด เขาไม่เคยยอมให้ใครขึ้นมานั่งเก้าอี้ชิงช้าด้วยกันอย่างเด็ดขาด เขาต้องการบางอย่างที่มีคุณค่ามากกว่านั้น
สุนี ไม่เคยกลับมาอย่างที่สัญญา แค่นี้คงเจ็บพอแล้วใช่ไหม เธอคงไปได้ดี กับสิ่งใหญ่ ๆ ที่เธอหวัง
ลาก่อน สุนี ขอให้โชคดี
สี่ปี
ปีที่ห้า
ทิวถอนใจ จ้องมองลงไปด้านล่าง ความรักบางทีก็รอเวลาและจังหวะของมันเอง เขาเพิ่งเข้าใจ ขณะเอื้อมมือไปโอบกอดหญิงสาวร่างบางที่นั่งเคียงคู่กัน บนเก้าอี้ชิงช้าสวรรค์ ขอบคุณที่รัก ที่เป็นยารักษาใจให้ผม ผมรักคุณสุดหัวใจ ทิวกระซิบข้างหูของเธอพลางยิ้มกว้าง และมีความสุขกับปัจจุบัน และผู้หญิงที่เขารอคอย บนชิงช้าสวรรค์ มาหลายปี โอ ที่รัก ผมจะอยู่กับคุณ ดูแลคุณตลอดไป เท่าที่หัวใจของผมยังคงทำงาน
จบแบบนี้ละเด้อครับ แฮ่