2-3 ปีที่แล้วเราก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกค่ะ แต่หลังๆมาเริ่มรู้สึกว่ามันบ่อยขึ้นมาก
อย่างเช่นหน้าหนาวเมื่อกี้เพื่อนคนนี้มานอนหอเราพอกลับก็จะหยิบเสื้อแขนยาวเราไปด้วยตลอด ทุกครั้งเลยที่มาห้อง เราให้ยืมได้นะแต่แบบบางทีมันก็คิดว่าถึงจะมีคำว่าเพื่อนค้ำคอก็ช่วยเกรงใจกันหน่อยมั้ย ล่าสุดคือหยิบตัวโปรดเราไปเลย แล้วแบบจะไปคาเฟ่ไปถ่ายรูปก็ไม่มีอะไรเป็นของตัวเองสักอย่างแม้กระทั่งเสื้อที่ใส่ก็ยืมเราบอกว่ายืมถ่ายหน่อย เครื่องสำอางนี่ยืมมาตั้งแต่ ม.3 จนตอนนี้มันก็ยังใช้กับเราทุกอย่าง แล้วแต่ละอย่างก็ไม่ใช่ถูกๆ
เรากับเพื่อนคนนี้สนิทกันมาก พูดได้ทุกอย่างแต่มีเรื่องนี้ที่เราไม่ค่อยกล้าพูดจริงๆจังๆ แต่เคยพูดเล่นๆประมาณว่าซื้อใช้เองบ้างนะเครื่องสำอางอ่ะ
มันก็จะตอบว่าไม่ซื้อหรอกจะใช้กับแบบติดตลกลอยหน้าลอยตา
เราก็ไม่กล้าจะพูดออกไปตรงๆเพราะค่อนข้างเป็นคนพูดแรง เข้าใจมันนะว่าบ้านไม่ค่อยมีเงินแต่บางทีก็เกินไปมั้ยอ่ะ