ผมจะอยู่หรือจะไปดีครับ

คือตอนนั้นผมโดนเพื่อนเเกล้งเเล้วเพื่อนคนนั้นก็ผิดจริงๆพอผมไม่คืนดีกับเขาเขาก็จะทําร้ายจิตใจผมพอผมบอกพ่อพ่อก็บอกว่าผมอ่อนเเอ่ทั้งที่ผมก็เก็บมานานเเล้ว ตอนนั้นผมไม่เข้าใจเลยไปถามเเม่เเม่ก็บอกว่าเดี๋ยวจัดการสุดท้ายเเม่ก็เข้าข้างพ่ออยู่ดีพ่อก็บอกว่าปล่อยผ่านๆไปเถอะ ผมเสียใจมากลูกตัวเองที่ออกมาจากท้องเเม่เเท้ๆทําไมไม่ทําอะไรเลยผมก็เลยต้องไปโรงเรียนอย่างเสียความรู้สึกเเล้วตอนที่ผมยิ้มผมก็ไม่มีความสุขเลยเเล้วพี่ชายเเท้ๆของผมก็เผยเเพร่ภาพของผมที่กําลังนอนอยู่ผมเลยบอกพ่อพ่อบอกว่าทําไมก็น่ารักดีออกเเล้วผมก็เลยเเก้เเค้นลองถ่ายของมันลงไปบ้างพอพ่อรู้พ่อก็จะตีผม ผมเลยถามพ่อว่าเขาดีขนาดนั้นเลยหรอ ผมเเค่ไม่หล่อ ไม่เก่งกีฬา เเค่ไม่มีอะไรเด่น ผมก็ไม่ว่าอะไร เเล้วตอนที่ผมโดนเเกล้งทําไม่พ่อไม่เอาเรื่องเขาผมก็โชวเเผลชํ้าให้พ่อดู เเล้วเขาก็บอกว่าอย่าคิดมากนะ ที่มาบอกว่า พ่อเเม่รักลูกไม่เท่ากันอ่ะถือว่าดูถูกพ่อเเม่อย่างสูงเลยนะ ผมเลยถามกลับไปว่าเเล้วทีเวลาไปงานเลี้ยงก็ไม่เห็นมีคนมาสนใจผมเลยหนิผมก็เลยไม่ว่าอะไรนะ เเต่ผมเสียความรู้สึกจากโรงเรียนเเล้วทําไมต้องเสียความรู้สึกจากบ้านอีกล่ะเเล้วพ่อก็จะตีผม ผมเลยถามพ่อว่าถ้าผมไม่เด่นเเบบพี่เขาพ่อก็จะไม่สนใจเลยใช่ไหม เเล้วพ่อก็ตีเเล้วพ่อก็กดขี่ผมจนมาถึงทุกวันนี้ ทําไมที่เขาบอกรักผมนักหนา ทําไมมันไม่มีอีกเเล้ว ผมหาความสุขเเละหาพรสวรรค์ของตัวเองเเล้วเเท้ๆเเต่พ่อก็ยังไม่สนใจผม ชีวิตนี้ยังไม่รู้เลยว่ามันจะมีอะไรดีไหมเพราะตั้งเเต่เกิดก็ไม่เคยเห็นความรักจากพ่อที่ให้จากใจจริงเลยเเท้ถ้าพ่อกอดเเบบที่กอดตอนเด็กก็คงดี ไม่รู้ว่าถ้ายังมีชีวิตอยู่ยังจะความสุขไหมเจอไหมเจอเเต่ความทุกข์ จะยังสู้ต่อไปดีไหมหรือจะไปที่ๆดีกว่านี้ดี