ฝึกภาวนามาได้ 2 เดือนแล้วค่ะ โดยการใช้การภาวนาพุทโธ ไม่ดูลมหายใจ
การนั่งสามารถทำได้ยาว โดยไม่ง่วงไม่หลับ ต่างจากการฝึกในช่วงแรก
แต่รู้สึกว่าเมื่อบริกรรมพุทโธๆ ไปเรื่อยๆ จะมีลมหายใจแทรกเข้ามาเป็นระยะ
ทำให้หลุดจากบริกรรมไป และเกิดความฟุ้งซ่าน (เกิดเป็นบางวัน) เลยอยากขอแชร์ประสบการณ์
ในการแก้ไขปัญหานี้ค่ะ หรือควรจะกลับไปใช้อานาปานสติร่วมกับบริกรรมพุทโธดีคะ
ภาวนาพุทโธ แล้วรู้สึกไม่สงบ มีลมหายใจรบกวน
การนั่งสามารถทำได้ยาว โดยไม่ง่วงไม่หลับ ต่างจากการฝึกในช่วงแรก
แต่รู้สึกว่าเมื่อบริกรรมพุทโธๆ ไปเรื่อยๆ จะมีลมหายใจแทรกเข้ามาเป็นระยะ
ทำให้หลุดจากบริกรรมไป และเกิดความฟุ้งซ่าน (เกิดเป็นบางวัน) เลยอยากขอแชร์ประสบการณ์
ในการแก้ไขปัญหานี้ค่ะ หรือควรจะกลับไปใช้อานาปานสติร่วมกับบริกรรมพุทโธดีคะ