ต้องบอกก่อนเลยว่า มุมมองความรักของผมเปลี่ยนไปตามกาลเวลาจริงๆ
- รักครั้งแรกสมัย มหาลัย ผิดหวัง ที่เขาบอกเลิกเรา ใช้ความเกลียด เพื่อลืมเขา ไม่เคยนอนไม่หลับ แปปๆก็ลืมได้
- ครั้งที่สองก็มหาลัย คนที่เราคบด้วย แอบไปคบกับเพื่อนเรา เราจับได้ ก็บอกเลิก ใช้ความเกลียดในการช่วยลืม ไม่นานก็ลืมได้ กิน นอนหลับได้ปกติ มีเศร้าๆบ้าง
- ครั้งที่ สาม มีคนมาแอบชอบ แต่ตอนนั้นเราไม่ได้ชอบเขา เวลาผ่านไป ก็รู้สึกเสียใจเอง เป็นหนักมาก กว่าจะลืม เพราะไม่เกลียด
- ล่าสุด เป็นความรักในที่ทำงาน มีความรู้สึกดีๆให้กัน เสมอ ถึงแม้ ความรักมันจะเป็นไปไม่ได้ ด้วยปัจจัยหลายๆอย่าง แต่เป็นความรักที่ดี ช่วยเหลือกันเรื่องงาน ทุกๆเรื่อง ทำให้ชีวิตของ สองฝ่ายดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แค่กินข้าวเที่ยงด้วยกัน ไม่เคย ล่วงเกินกัน ไม่เคย ไปไหนนอกเวลางาน ต่างคนกลับไปมีชีวิต
สุดท้าย ต้องจากลากันจริงๆ แต่ครั้งนี้ ไม่เป็นความรักที่ใช้ความเกลียด เพื่อลืมเลย กลับกัน เสียใจมาก คิดถึงมาก แต่ก็เกลียดไม่ลง กินไม่ได้ นอนไม่หลับ แต่ก็ดีใจ ที่เขาได้ไปในทางที่ดี
ท้ายที่สุดผมเหมือนตกผลึกเรื่องความรัก ว่า เวลาผิดหวัง เราไม่จำเป็นต้อง ใช้ความเกลียด หรือ แต่งตัวให้ดูดีขึ้น ทันตาเห็นเพียงเพื่อ ล้างแค้นคนเก่าให้เสียดาย แต่ใครทำให้ตัวเองดูดี มันก็ดีกับตัวเอง แต่เหมือนว่า พอเราผิดหวังครั้งนี้ มันไม่ได้ทำให้เราอยากทำตัวให้ดูดีขึ้น เพื่อให้เขามามองเรา เหมือนว่าผิดหวัง แต่ไม่เกลียด และไม่ลืมเขาเลย เป็นความรักที่สวยงามแม้วันหนึ่งจะต้องจากลากัน ก็ตาม
มีใครที่มุมมองความรักเปลี่ยนไปตามเวลาแบบผมบ้าง
มีใครที่เปลี่ยนมุมมองความรักไปตามกาลเวลาแบบผมบ้าง
- รักครั้งแรกสมัย มหาลัย ผิดหวัง ที่เขาบอกเลิกเรา ใช้ความเกลียด เพื่อลืมเขา ไม่เคยนอนไม่หลับ แปปๆก็ลืมได้
- ครั้งที่สองก็มหาลัย คนที่เราคบด้วย แอบไปคบกับเพื่อนเรา เราจับได้ ก็บอกเลิก ใช้ความเกลียดในการช่วยลืม ไม่นานก็ลืมได้ กิน นอนหลับได้ปกติ มีเศร้าๆบ้าง
- ครั้งที่ สาม มีคนมาแอบชอบ แต่ตอนนั้นเราไม่ได้ชอบเขา เวลาผ่านไป ก็รู้สึกเสียใจเอง เป็นหนักมาก กว่าจะลืม เพราะไม่เกลียด
- ล่าสุด เป็นความรักในที่ทำงาน มีความรู้สึกดีๆให้กัน เสมอ ถึงแม้ ความรักมันจะเป็นไปไม่ได้ ด้วยปัจจัยหลายๆอย่าง แต่เป็นความรักที่ดี ช่วยเหลือกันเรื่องงาน ทุกๆเรื่อง ทำให้ชีวิตของ สองฝ่ายดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แค่กินข้าวเที่ยงด้วยกัน ไม่เคย ล่วงเกินกัน ไม่เคย ไปไหนนอกเวลางาน ต่างคนกลับไปมีชีวิต
สุดท้าย ต้องจากลากันจริงๆ แต่ครั้งนี้ ไม่เป็นความรักที่ใช้ความเกลียด เพื่อลืมเลย กลับกัน เสียใจมาก คิดถึงมาก แต่ก็เกลียดไม่ลง กินไม่ได้ นอนไม่หลับ แต่ก็ดีใจ ที่เขาได้ไปในทางที่ดี
ท้ายที่สุดผมเหมือนตกผลึกเรื่องความรัก ว่า เวลาผิดหวัง เราไม่จำเป็นต้อง ใช้ความเกลียด หรือ แต่งตัวให้ดูดีขึ้น ทันตาเห็นเพียงเพื่อ ล้างแค้นคนเก่าให้เสียดาย แต่ใครทำให้ตัวเองดูดี มันก็ดีกับตัวเอง แต่เหมือนว่า พอเราผิดหวังครั้งนี้ มันไม่ได้ทำให้เราอยากทำตัวให้ดูดีขึ้น เพื่อให้เขามามองเรา เหมือนว่าผิดหวัง แต่ไม่เกลียด และไม่ลืมเขาเลย เป็นความรักที่สวยงามแม้วันหนึ่งจะต้องจากลากัน ก็ตาม
มีใครที่มุมมองความรักเปลี่ยนไปตามเวลาแบบผมบ้าง