ที่ตั้งกระทู้นี้ไม่ใช่อะไรค่ะ แค่อยากรู้ว่าประสบการณ์ของทุกคนเป็นยังไง
คือแฟนเราบวช ธ.ค. 65 จนปัจจุบันก็น่าจะเกือบจะ 2เดือนแล้ว ตั้งแต่บวชมาเราไม่ได้เจอกันเลยค่ะ เจอกันครั้งสุดท้ายก็เสร็จงานบวช ด้วยที่เราอยู่กันคนละ จังหวัดด้วย ตัวเราไม่สะดวกเดินทางไปเยี่ยมทางบ้านท่าน เราเกรงใจทางพ่อแม่ท่านด้วย แบบว่าไปอยู่บ้านเค้าทั้งที่ลูกเค้าบวชอยู่วัด เราเจอพ่อแม่ท่านแค่ 2 ครั้งเอง จะมาอยู่บ้านเค้ามันก็ยังไงอยู่ ถึงจะไปสมัครงานหางานทำทางเรากับแม่เราก็กลัวไม่เหมาะ ตอนแรกเราไม่รู้ก็คิดว่าบวช 7 วัน ไม่ก็15 วัน ทั่วไป ทางท่านก็ไม่ได้บอกวันสึก กะว่าจะรอท่านสึกแล้วไปหาสมัครงานด้วยกัน ก็ได้โทรคุยกันบ้าง ทางท่านคุยกับทางบ้านท่านแล้ว เรื่องเราจะไปหาสมัครทำงานที่นั่น ทางพ่อแม่ท่านรับทราบ ทางเราก็ติดปัญหาอยู่เลยยังไม่ได้ไป ทีคุยกันแรกๆเห็นท่านบอกจะสึกช่วงเดือนเมษา เราก็กะว่าถ้าท่านสึกเราจะไปเยี่ยมที่ทางบ้านท่าน แล้วก็กะจะไปหาสมัครงานเลยจะได้ไม่น่าเกลียดมากเรายังกลัวเรื่องไม่เหมาะโน่นนี่ แต่ทางพ่อแม่ท่าน ไม่นานนี้ท่านพึ่งมาบอกว่าแม่ท่านจะให้อยู่ถึงออกพรรษาเลย อาจสึกสิ้นปีไม่ก็ปีใหม่ เราแอบถอนหายใจแรงๆ คือก็ไม่ได้คิดว่าจะนานขนาดนี้ ตอนยังไม่บวชอาทิตย์นึงยังได้เจอกันบ้าง เรารู้ตัวค่ะว่าเรางี่เง่ามาก ไบโพล่ามาก ใจนึงเข้าใจว่าท่านอยากบวชให้พ่อให้แม่ท่าน ครั้งนึงในชีวิต อยากให้ท่านทำเต็มที่ ใจนึงก็แฟนเนอะ คิดถึง อยากเจอโน่นนี่ กุ๊กกิ๊กตามประสาแฟน ก็ต้องพยายามจัดการกับความรู้สึก นอย ความงี่เง่า ของตัวเราเอง ทางแม่ท่านก็ติดต่อมาเรื่องสมัครงานเค้าจะมารับเราที่บ้านเอง ก็ไปอยู่กับทางเค้า ทางแม่เราก็โอเครรับรู้ให้ไปได้ เราก็คงหาสมัครงานได้งานแล้วคงทำรอท่านค่ะ พยายามไม่ฟุ้งซ่าน ไม่คิดลบ ดูแลทางพ่อกับแม่ ว่างก็ทำบุญ รอใส่บาตรท่านตอนเช้า ตอนบวชช่วงแรกเราคือนอยเยอะมาก คงต้องปรับตัวเยอะค่ะเพราะเราต้องอยู่กับทางพ่อแม่ท่าน แฟนใครบวชนานกว่านี้มั๊ยคะ แล้วเป็นยังไงกันบ้าง
แฟนใครบวชนานแค่ไหนคะ แชร์ประสบการณ์ได้ค่ะ