เราอยากปรึกษา จะทำยังไงให้ตัวเองคิดบวกไม่คิดมาก โดยเฉพาะเรื่องที่บ้าน เราพูดเรื่องนี้กับใครทีไรน้ำตาร่วงตลอดค่ะ เรารู้สึกไม่เป้าหมายในชีวิต ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปทำไม เราพยายามฆตต.2ครั้งแล้ว แต่มันไม่สำเร็จ ถ้าตากับยายไม่อยู่แล้ว เราก็ไม่อยากใช้ชีวิตต่อแล้ว เพราะตากับยายเป็นคนซัพพอร์ตเรามาตลอด เราเข้าภาวะซึมเศร้ามั้ยคะ รู้สึกอยู่แบบไม่มีเป้าหมาย แล้วก็อยากหายไปจากโลกนี้ เราพยายามคุยกับคนที่บ้านที่ไม่ใช่ตากับยาย สิ่งที่เราได้คือคำพูดที่ทำร้ายความรู้สึก อีกอย่างเราเเค่อยากระบาย เก็บไว้คนเดียวมันอึดอัด เราร้องไห้เกือบทุกวันค่ะ เวลารู้สึกไม่สบายใจ ควรทำยังไงคะ แล้วไม่ให้ตัวเองดิ่ง
ควรทำยังไงให้ตัวเองไม่คิดลบ?