ช่วยผมออกความคิดเห็นหน่อยครับ ว่าผมควรไปต่อหรือพอแค่นี้ดีครับ กับความสัมพันธุ์ที่ดูเหมือนจะดีแต่ก็....ไม่รู้สิผมอธิบายไม่ออก ก่อนที่ผมจะมีคนคุยผมอยู่คนเดียวก็มีความสุขดีนะครับวันๆ ทำแต่งานเลิกก็กลับบ้าน ผ่านการมีแฟนมาแล้วก็หลายคน จนปีกตัวมาอยู่คนเดียวเงียบๆ พอมาเจอคนคุยคนนี้ก็คุยกันมาสักพักครับ แรกๆก็โอเครดีแต่หลังๆ ผมเริ่มรู้สึกเหนื่อย ไม่ใช่กับเขานะครับแต่เริ่มเอ่ะใจละเริ่มรู้สึกเหนื่อยกับตัวเองที่ กระวนกระวายเวลาทะเลาะกัน เพราะเวลาเจอหน้ากันก็ปกติดี พอคุยผ่านแชทก็ทะเลาะกัน ถามอะไรเขาก็บ่ายเบี่ยง เขาบอกเขาไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไร ชอตนี้ผมก็งง ว่าถ้าไม่อธิบายอะไรเลยเเล้วความสัมพันธุ์จะเป็นยังไงในอนาคต และจะเป็นฝ่ายผมเองที่งอน หรือโกธรละหายเองเสมอทางเขาไม่เคยง้อเลย จนบางทีผมก็รู้สึกว่าผมดูงี้เง่ามาก 555 เป็นผมที่ดูทุ่มเทอยู่ฝ่ายเดียวเลยครับ คอยนัดไปทานข้าว คอยพาไปซื้อเสื้อผ้าไปเที่ยว ทั้งๆที่บ้านผมก็ห่างไกล เลิกงานบางทีเลิกงาน3-4ทุ่มก็ขับรถไปหาเขาเพื่อมากินข้าวละก็กลับบ้านครับ และเรื่องที่เป็นปมในใจผมมากที่สุดคือ เขาไม่เคยแสดงออกว่าใส่ใจผมเลยครับ หรือผมคิดไปเองหรือมันอาจจะไม่สำคัญ เพื่อนๆว่ายังไงคอมเม้นได้นะครับถ้าใครเห็นว่าเฉยๆหรือสำคัญยังไง คือแบบ ไม่ดูสตอรี่เรา ไม่กดไลค์โพสอะไรเราเลย โอเครมันอาจจะเป็นโพสที่ผมแชร์อะไรบลาๆ แต่พวกวันสำคัญของผมเช่นวันเกิดยังไม่กดหรืออวยพรเลย ล่าสุดรับปริญญาก็ไม่มากดหรือแสดงความยินดีผมเลยจนผมแบบน้อยใจมาก5555 ไปแอบส่องคนที่เขาติดตามก็เห็นเขากดไลค์รูปชาวบ้านคอมเม้นคนนั้นคนนี้ที แต่กลับผมเงียบหายเลย ไม่รู้จะจัดการความรู้สึกตัวเองยังไง บางทีผมถามคำถามหรือหยอดทุขหยอดหวานก็เมินไม่อ่านแชทผม มามอนิ่งตอนเช้าอีกทีละเปลี่ยนเรื่องเฉย5555 แม้งเอ๊ย อิกนอร์ได้ใจ !!!! ควรไปต่อหรือพอดีครับ
ช่วยออกความคิดเห็นหน่อยครับ