คืออยากจะปรึกษาและระบายเรื่องเพื่อนหน่อยค่ะ
เพื่อนเรารู้จักกันตั้งแต่ประถมไม่ใช่พื่อนแก๊งเดียวกันสมัยประถมแต่ก็รู้จักกันดี เลยตัดขาดยากและพึ่งพากันอยู่เพราะเรียนห้องเดียวกัน
เราสุดนางชอบทำตัวเอาอารมณ์ตัวเองเป็นที่ตั้ง ละชอบทำตัวไม่แคร์คนอื่น พอเราไม่แคร์บ้างก็โกรธเรา ชอบเล่นอะไรที่คนอื่นไม่สนุกด้วยทำครั้งสองครั้งยังพอว่า แต่นี้เราไม่ชอบบอกก็แล้ว ก็ไม่หยุด ตอนแรกๆที่กลับมาคบกันหลังห่างจากมัธยมต้น เจอตอนมัธยมปลายก็ปกติดี แต่พอหลังๆเริ่มสนิทกันยิ่งไม่แคร์ความรู้สึกเรา และเราไม่โอเค ชอบงี่เง่าจู้จี้จุกจิกว่าเราทำไมไม่ทำอย่างงู้นอย่างงี้ บอกเราทำแบบนี้ไม่สวย แต่ตัวเองทำแล้วบอกสวยบอกดี ชอบแซะชอบติ ติที่ไม่ใช่ติเพื่อเจริญก้าวไปข้างหน้าแต่ติด้วยอารมณ์ตัวเองล้วนๆ ควบคุมจัดการกับอารมณ์ตัวเองไม่ได้ งอนมากเรื่อง
เราสุจะทนละค่ะ เราควรปล่อยเบลอเพื่อนคนนี้ดีมั้ยค่ะ แบบจะไม่สนใจแล้วตามเวรตามกรรมเลยอ่ะค่ะ เราหนักใจทุกครั้งที่ไปเรียนเลยค่ะทุกข์ใจมากกกกก ทำไงดี
เพื่อนงี่เง่า งอนไร้เหตุผล เอาอารมณ์ตัวเองเป็นใหญ่
เพื่อนเรารู้จักกันตั้งแต่ประถมไม่ใช่พื่อนแก๊งเดียวกันสมัยประถมแต่ก็รู้จักกันดี เลยตัดขาดยากและพึ่งพากันอยู่เพราะเรียนห้องเดียวกัน
เราสุดนางชอบทำตัวเอาอารมณ์ตัวเองเป็นที่ตั้ง ละชอบทำตัวไม่แคร์คนอื่น พอเราไม่แคร์บ้างก็โกรธเรา ชอบเล่นอะไรที่คนอื่นไม่สนุกด้วยทำครั้งสองครั้งยังพอว่า แต่นี้เราไม่ชอบบอกก็แล้ว ก็ไม่หยุด ตอนแรกๆที่กลับมาคบกันหลังห่างจากมัธยมต้น เจอตอนมัธยมปลายก็ปกติดี แต่พอหลังๆเริ่มสนิทกันยิ่งไม่แคร์ความรู้สึกเรา และเราไม่โอเค ชอบงี่เง่าจู้จี้จุกจิกว่าเราทำไมไม่ทำอย่างงู้นอย่างงี้ บอกเราทำแบบนี้ไม่สวย แต่ตัวเองทำแล้วบอกสวยบอกดี ชอบแซะชอบติ ติที่ไม่ใช่ติเพื่อเจริญก้าวไปข้างหน้าแต่ติด้วยอารมณ์ตัวเองล้วนๆ ควบคุมจัดการกับอารมณ์ตัวเองไม่ได้ งอนมากเรื่อง
เราสุจะทนละค่ะ เราควรปล่อยเบลอเพื่อนคนนี้ดีมั้ยค่ะ แบบจะไม่สนใจแล้วตามเวรตามกรรมเลยอ่ะค่ะ เราหนักใจทุกครั้งที่ไปเรียนเลยค่ะทุกข์ใจมากกกกก ทำไงดี