ขอวิธีจัดการความตื่นเต้นก่อนลงสนามหน่อยครับ

ลูกชายชอบเล่นฟุตบอลมาก ตอนนี้อายุ13ปี แต่ฝีเท้ายังไม่เด่นมาก พาไปซ้อมหลายๆที่ ไปแข่ง แต่รู้สึกว่าลูกไม่ค่อยเอ็นจอยกับการเรียน แต่เอ็นจอยกับฟุตบอลมากๆ เลยอยากพาลูกไปคัดตัว อยากทราบค่าใช้จ่าย การคัดตัว

เราซ้อมวิ่งเตรียมไปแข่งงานกีฬาค่ะ เราซ้อมโดยการวิ่งเหยาะๆ 10รอบสนามแล้ว วิ่งสลับกับเดิน คือวิ่งครึ่งสนาม เดินครึ่งสนามค่ะ แต่บางทีเราก็วิ่งล้วนๆไปเลย แต่เหงื่อออกน้อย ไม่เหนื่อย ครูฝึกจับชีพจรดูก็ไม่เ

เช่น เก่งแต่อุ่นเครื่อง พอแข่งจริงๆกลับแพ้ หรือ หมูสนามจริงสิงห์สนามซ้อม หรือแซะญี่ปุ่นอะไรประมาณนี้

คือผมเนี่ยชอบการเเสดงออกน่ะครับไม่ว่าการเต้นหรืออะไรก็ตาม ตอนซ้อมเนี่ยจะพร้อมมาก เเบบมั่นใจสุดๆ เเต่พอขึ้นเเสดงปุ๊บ กลับตื่นเวทีหมดความมั่นใจ ทำให้สิ่งที่ทำออกมาไม่ดีพอ กับการเเข่งกีฬาก็เป็นครับ ตอนเล

ทีมในอาเซี่ยน โดยเฉพาะไทยกับเวียดนาม มีอะไรที่คล้ายๆกันมาก ในเรื่องของการอุ่นเครื่อง คือถ้าในเกมอุ่นเครื่องทำได้ดี ชนะ แฟนบอลดีใจมีความหวัง แต่แข่งรายการจริงมักจะเละไม่เป็นท่า แต่ถ้าการอุ่นเครื่องผลงา

คือวันที่30นี้เรามีแข่งปิงปองค่ะ เราคิดว่าเราเตรียมตัวมาดีค่ะซ้อมทุกวัน แต่รู้ว่าถึงตอนนั้นเราจะตื่นเต้นค่ะ เวลาเราตื่นเต้นมือเราสั่นมากๆค่ะ ยิ่งถ้าอยู่คนเดียวยิ่งหนักค่ะ ช่วงที่เราเเข่งเพื่อนๆจะไแซ้

ปกติเราจะใส่หูฟังตอนที่นั่งในห้องเรียนว่างๆหรือที่บ้านอ่ะค่ะ แล้วเวลาใครจะมีธุระอะไรกับเรา เขาจะชอบมาดึงหูฟังเราจากหูเราออกดื้อๆเองเลยอ่ะค่ะ ส่วนตัวเราไม่ชอบเลยค่ะ สมมติเรียกแล้วไม่ได้ยิน แทนที่จะเดิ

สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาเล่าประสบการณ์ล่ามผู้ประสานงาน (ทีมชาติไทย) ใช่แล้วค่ะ ทุกคนอ่านไม่ผิดหรอกค่ะ สำหรับใครที่ได้หลงเขามาอ่านกระทู้เราแล้ว ก็ขอความกรุณาช่วยอ่านให้จบนะคะ เพื่อที่จะได้เป็นกำลังใจให้