ขอเป็นอีกกระแป๋งเสียงหนึ่ง จะถามกฎหมายคอรัปชั่นในไทยทำไมไม่เหมือนสิงค์โปร์ โดนส่วนตัวไม่ไดศึกษา กม ฉบับนี้เลยว่ามีเนื้อความอย่างไรบ้าง แต่มองภาพรวม ทั้งตามข่าว สัมผัสจริงคนใกล้ตัว การเมืองชนบท ซึ่งรู้ทั้งรู้มีในมีนอก โกงกินแต่ไม่มีหลักฐานจับผิดได้
ในส่วนที่โกงกินคอรัปชั่นออกตามข่าวดูประหนึ่งผิดแล้วปรับไม่กี่บาท ก็ปล่อย
ทุกคนก็เห็นต่างประเทศเอาจริงกับคอรัปชั่น แต่ในไทยดูเบาบางมากไม่เอาโทษเอาผิดอย่างจริงจัง จนการพัฒนาประเทศจบที่คนที่เงินมีทองได้ผลประโยชน์ คนจน คนลำบาก จริงๆ ก็ไม่สมควรไดัอะไรกับภาษีของประเทศ ลำพังอยู่วันเอาตัวให้รอด เอาเงินที่ไหนจ่ายภาษีตั้งเยอะตั้งแยะ จะมานับซื้อลุกอมบาทหนึ่งถึอว่าจ่ายภาษีร่วมมันก็ไม่ใช่
คนลำบากก็หวังการพัฒนาประเทศ เพื่อชีวิตการงานที่ดีขึ้น แต่ไม่ใช่ทำงานเป็นเบี้ยล่างคนรวยตลอด สามารถทำงานของตัวเอง มีงานตัวเองที่สามารถเป็นส่วนหนึ่งพัฒนาประเทศ
สรุปถ้ามีการคอรัปชั่น เงินพัฒนาก็จะตกไป
ทำไมกฎหมายคอรัปชั่นถึงไม่เด็ดขาด
ถ้ามองอีกมุมก็ไม่ต้องมีเลยกฎหมายนี้ เอาจิตสำนึกเป็นตัววัดความสะอาดในการทำงาน
กฎหมายคอรัปชั่นในไทยทำไมไม่เหมือนสิงค์โปร์
ในส่วนที่โกงกินคอรัปชั่นออกตามข่าวดูประหนึ่งผิดแล้วปรับไม่กี่บาท ก็ปล่อย
ทุกคนก็เห็นต่างประเทศเอาจริงกับคอรัปชั่น แต่ในไทยดูเบาบางมากไม่เอาโทษเอาผิดอย่างจริงจัง จนการพัฒนาประเทศจบที่คนที่เงินมีทองได้ผลประโยชน์ คนจน คนลำบาก จริงๆ ก็ไม่สมควรไดัอะไรกับภาษีของประเทศ ลำพังอยู่วันเอาตัวให้รอด เอาเงินที่ไหนจ่ายภาษีตั้งเยอะตั้งแยะ จะมานับซื้อลุกอมบาทหนึ่งถึอว่าจ่ายภาษีร่วมมันก็ไม่ใช่
คนลำบากก็หวังการพัฒนาประเทศ เพื่อชีวิตการงานที่ดีขึ้น แต่ไม่ใช่ทำงานเป็นเบี้ยล่างคนรวยตลอด สามารถทำงานของตัวเอง มีงานตัวเองที่สามารถเป็นส่วนหนึ่งพัฒนาประเทศ
สรุปถ้ามีการคอรัปชั่น เงินพัฒนาก็จะตกไป
ทำไมกฎหมายคอรัปชั่นถึงไม่เด็ดขาด
ถ้ามองอีกมุมก็ไม่ต้องมีเลยกฎหมายนี้ เอาจิตสำนึกเป็นตัววัดความสะอาดในการทำงาน