สวัสดีครับ
ขอเล่าก่อนนะครับ คือผมทำงานที่ บ.หนึ่งมาได้ ร่วม 7ปี แล้ว และแต่งงานกับภรรยามาหลายปีแล้วเหมือนกัน ตำแหน่งงานพึ่งจะก้าวหน้าแบบก้าวกระโดด รายได้สำหรับผมถือว่าค่อนข้างดีมาก
และทีนี้บังเอิญว่า 2 อาทิตย์ที่ผ่านมาผมต้องไป onsite ต่างทีมเพื่อเก็บข้อมูลในการทำโปรเจคให้ทีมนี้ โดยขณะเดินไปที่โต๊ะที่เราจะนั่ง ก็เหลือบไปเห็นคนหน้าตาคุ้นเคย(คิดในใจว่า"เฮยทำไมโลกแคบจัง") จำได้แต่ไม่แน่ใจ100%ว่าเป็นแฟนเก่า เลยไม่ได้เข้าไปทัก แต่คุณพระ น้องเข้ามาทักผมเอง(แฟนเก่าอายุน้อยกว่า 3 ปี) และถามสารทุกข์สุกดิบกัน คือผมกับน้องตอนเลิกกัน คุยกันแล้วว่าเราคงไปกันไม่รอดเรื่องนิสัย และความชอบ และความค่อยๆห่างกัน ตอนนั้นผมจบทำงานใหม่ๆ และน้องยังเรียนอยู่ เวลาไม่ตรงกัน บวกว่าผมชอบไปหาเพื่อนที่ร้านคอม ซึ่งน้องไม่ชอบให้ผมไป แต่ผมก็ไป เราเลยตกลงว่าจะจบความสัมพันธ์กัน แบบไม่ดีแต่ก็ไม่ได้จบแย่ โดยน้องเพิ่งมาทำงานได้ ไม่ถึงเดือนก็ถามว่าผมทำตำแหน่งอะไรผมก็บอกสั่นๆว่า IT น้องก็เลยแซวว่างี้เงินเดือนก็เยอะสิ ผมก็ยิ้มไปแบบแห้งๆ แต่ก็ไม่ได้ตอบ พอน้องผ่านมา(บ่อยๆ)ก็มาทักมาคุย แต่มีครั้งหนึ่งก็มาบอกแบบไม่มีปี้ขลุ่ยว่าโสดนะแต่ยังไม่มีใครเข้ามา(ไม่ได้อยากรู้)
พีคสุดคือน้องชวนให้ไปดูคอมที่บ้านหน่อยว่าซ่อมได้ไหม ผมก็บอกว่าไปไม่ได้ต้องพาเมียไปธุระ ออกตัวขนาดนี้หลังกลับไปที่เดิม น้องก็ยังโทรมาหาที่เบอร์โต๊ะ มาชวนคุยเล่น อีก ผมก็เลยตัดสินใจบอกน้องไปว่า "พี่แต่งงานแล้วนะ ให้หนูวางตัวหน่อยเพราะเพื่อนที่ทำงานหลายคนก็รู้ว่าพี่แต่งงานแล้วแบบนี้จะเสียหายกันทั้งคู่นะ" พูดไปแบบนี้เหมือนน้องจะคิดได้ กลับได้คำตอบว่าพี่น้องกันไม่เป็นไรหรอก (ห่ะ??) ไม่ไหวจะเคลีย ผมเลยถอยออกมาตั้งหลักก่อน ตอนนี้ คืดได้สองทางคือ
1.พูดแรงดุดันไม่เกรงใจน้องไปเลย
2.เล่นสงครามเย็นนิ่งให้มากสุด (เริ่มไปแล้วแต่อึดอัดตัวเอง)
ใครพอมีวิธีแก้ไขสถานะการแบบผมบ้าง ผมกลัวว่าถ้าทำอะไรไปแล้วไม่คิดมันจะมีผลต่องาน หรือ สังคมที่ผมอยู่
มีพนักงานใหม่แต่.......ดันเป็นแฟนเก่า
ขอเล่าก่อนนะครับ คือผมทำงานที่ บ.หนึ่งมาได้ ร่วม 7ปี แล้ว และแต่งงานกับภรรยามาหลายปีแล้วเหมือนกัน ตำแหน่งงานพึ่งจะก้าวหน้าแบบก้าวกระโดด รายได้สำหรับผมถือว่าค่อนข้างดีมาก
และทีนี้บังเอิญว่า 2 อาทิตย์ที่ผ่านมาผมต้องไป onsite ต่างทีมเพื่อเก็บข้อมูลในการทำโปรเจคให้ทีมนี้ โดยขณะเดินไปที่โต๊ะที่เราจะนั่ง ก็เหลือบไปเห็นคนหน้าตาคุ้นเคย(คิดในใจว่า"เฮยทำไมโลกแคบจัง") จำได้แต่ไม่แน่ใจ100%ว่าเป็นแฟนเก่า เลยไม่ได้เข้าไปทัก แต่คุณพระ น้องเข้ามาทักผมเอง(แฟนเก่าอายุน้อยกว่า 3 ปี) และถามสารทุกข์สุกดิบกัน คือผมกับน้องตอนเลิกกัน คุยกันแล้วว่าเราคงไปกันไม่รอดเรื่องนิสัย และความชอบ และความค่อยๆห่างกัน ตอนนั้นผมจบทำงานใหม่ๆ และน้องยังเรียนอยู่ เวลาไม่ตรงกัน บวกว่าผมชอบไปหาเพื่อนที่ร้านคอม ซึ่งน้องไม่ชอบให้ผมไป แต่ผมก็ไป เราเลยตกลงว่าจะจบความสัมพันธ์กัน แบบไม่ดีแต่ก็ไม่ได้จบแย่ โดยน้องเพิ่งมาทำงานได้ ไม่ถึงเดือนก็ถามว่าผมทำตำแหน่งอะไรผมก็บอกสั่นๆว่า IT น้องก็เลยแซวว่างี้เงินเดือนก็เยอะสิ ผมก็ยิ้มไปแบบแห้งๆ แต่ก็ไม่ได้ตอบ พอน้องผ่านมา(บ่อยๆ)ก็มาทักมาคุย แต่มีครั้งหนึ่งก็มาบอกแบบไม่มีปี้ขลุ่ยว่าโสดนะแต่ยังไม่มีใครเข้ามา(ไม่ได้อยากรู้)
พีคสุดคือน้องชวนให้ไปดูคอมที่บ้านหน่อยว่าซ่อมได้ไหม ผมก็บอกว่าไปไม่ได้ต้องพาเมียไปธุระ ออกตัวขนาดนี้หลังกลับไปที่เดิม น้องก็ยังโทรมาหาที่เบอร์โต๊ะ มาชวนคุยเล่น อีก ผมก็เลยตัดสินใจบอกน้องไปว่า "พี่แต่งงานแล้วนะ ให้หนูวางตัวหน่อยเพราะเพื่อนที่ทำงานหลายคนก็รู้ว่าพี่แต่งงานแล้วแบบนี้จะเสียหายกันทั้งคู่นะ" พูดไปแบบนี้เหมือนน้องจะคิดได้ กลับได้คำตอบว่าพี่น้องกันไม่เป็นไรหรอก (ห่ะ??) ไม่ไหวจะเคลีย ผมเลยถอยออกมาตั้งหลักก่อน ตอนนี้ คืดได้สองทางคือ
1.พูดแรงดุดันไม่เกรงใจน้องไปเลย
2.เล่นสงครามเย็นนิ่งให้มากสุด (เริ่มไปแล้วแต่อึดอัดตัวเอง)
ใครพอมีวิธีแก้ไขสถานะการแบบผมบ้าง ผมกลัวว่าถ้าทำอะไรไปแล้วไม่คิดมันจะมีผลต่องาน หรือ สังคมที่ผมอยู่