อ่านเรื่องราววันที่ 3 ได้ที่นี่
https://pantip.com/topic/41828254
อ่านเรื่องราววันที่ 2 ได้ที่นี่
https://pantip.com/topic/41826655
อ่านเรื่องราวของวันแรกได้ที่นี่
https://pantip.com/topic/41824902
วันที่ 4 เขาตาม่องล่าย-หาดบางเบิด (บางสะพานน้อย)
***ใต้สุดของประจวบ บ้านนกนางแอ่น GPS พาหลง***
แผนการเดินทางของวันนี้ก็เหมือนกับทุก ๆ วันคือใช้เส้นทางหลวงเพชรเกษมให้น้อยที่สุด เป้าหมายของวันนี้คือหมู่บ้านที่อยู่ใต้สุดของประจวบ หมู่บ้านบางเบิด แผนการ ตั้งใจที่จะไปนอนในที่วัดบางเบิด แต่วันนี้มีผู้ติดตามมาด้วย เลยต้องเปลี่ยนแผนใช้ลานตั้งแคมป์เอกชนเป็นที่พักตั้งแคมป์ ผมปักหมุด GPS ไปที่บ้านแหลมเทียนแคมป์ปิ้ง เพื่อความอุ่นใจ ผมโทรไปยืนกับเจ้าของที่พักก่อนออกเดินทาง
07:42 ออกเดินทางจากอ่าวตาม่องล่าย เรียบตามชายหาดเข้าสู่ตัวเมืองประจวบ ออกจากตัวเมืองใช้ถนนหมายเลข 1041 เลียบทางรถไฟ ถึงสี่แยกตัดถนน คลองวาฬ-นาทอง ผมเลี้ยวขวาข้ามทางรถไฟ เข้าสู่ถนนเพชรเกษม ไม่มีทางเลือกจริง ๆ ช่วงนี้ต้องปั่นยาวตามถนนเพชรเกษมประมาณ 40 กม. แต่พอได้ปั่นจริง ๆ ก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด ลมส่งทำให้ผมทำความเร็วได้โดยไม่รู้สึกเหนื่อย สองข้างทางมีบ้านคนเล็กน้อย แต่ไม่มีอะไรน่าสนใจ ปั่นมาไม่นานเห็นสัญลัษณ์ ปตท.หัวกระเทียมแดงกลีบน้ำเงินไกลลิบอยู่ด้านหน้า หยุดพักร้อนนิดหน่อย เห็นแม่ค้าขายขนุนกล่องละ 20 เลยอุดหนุนแล้วเดินทางต่อ ผมกินขนุนกับข้าวเหนียวไปไม่กี่ลูกระหว่างปั่นรู้สึกท้องใส้ปั่นป่วน กังวลมาก เคลียด โชคดีที่มีร้านอาหารอยู่ซ้ายมือพอดี ณ เวลานั้นเค้าจะขายอะไร ผมไม่สนใจ รีบเข้าไปแล้วหาห้องน้ำเป็นอย่างแรก
ร้าน Station 666 เป็นร้านข้าวแกง+กาแฟ แนวบุฟเฟ่ ดูว่าจะเป็นร้านเปิดใหม่ดูสะอาด จัดร้านได้ดูดีทีเดียว ผมออกจากห้องน้ำเลยอุดหนุนทั้งกาแฟและข้าวแกง ก่อนเดินทางต่อ น้องเจ้าของร้านเข้ามาทักทาย ถามว่ามาจากไหน จะไปไหน ทุกครั้งที่ผมแวะข้างทางจะมีคนเข้ามคุยด้วย ไม่เจ้าของร้าน ก็ลูกค้าในร้าน รู้สึกอบอุ่นดี
จากนั้นผมก็ปั่นยาว40 ว่ากม.จนถึงทางแยกเข้า อ.บางสะพาน จอดแวะซื้อน้ำแดงโซดา (ตามเคย) แล้วปั่นต่อตามเส้นทาง 3169 ผ่านโรงพยาบาล บางสะพาน โรงพยาบาลต้นกำเนิด ก้าวคนละก้าวของที่พี่ตูน มีเสียงโทรศัพท์โทรเข้ามา ผู้ติดตามผมโทรเข้ามา
“ เธอ…บ้านแหลมเทียนแคมป์ปิ้ง GPS ที่ให้มา มันเป็นวัดนี่” เสียงปลายสายโทรมาบอก
“ ไม่ใช่ มันเป็นที่กางเต็นท์ งั้นเอาเบอร์ไป” ผมบอกเบอร์ แหลมเทียนแคมป์ปิ้ง กับทางปลายสาย แล้ว ปลายสายก็เงียบไป น่าจะโอเคแล้ว
ตามเส้นทางหมายเลข 3169 เริ่มเห็นบ้านทรงแปลก ๆ เป็นบ้านมีหน้าต่างเล็ก ๆ ผนังบ้านไม่ทางสี ทึบ และดูเหมือนจะไม่มีประตู มีเสียงนกนางแอ่นจากเครื่องขยายเสียงผ่านลำโพงมาตลอดเวลา อ้อ เค้าทำบ้านให้นกอีแอ่น เพื่งเห็นของจริงก็วันนี้เอง แต่ก็มีข้อสงสัยตามมา แล้วบ้านคนจริง ๆ ที่อาศัยอยู่ในระเแวกเดียวกัน ไม่หนวกหูแย่เหรอ เปิดทั้งวันทั้งคืนแบบนี้ ?
“อีก 200 เมตร เลี้ยวซ้าย”...GPS บอกผมให้เลี้ยวซ้ายแยกข้างหน้า
ผมเลี้ยวซ้าย เห็นป้ายเขียนว่า ทางเข้า “วัดบางเบิด” เอะ ผมปักหมุดไว้ แหลมเทียนแคมป์ปิ้งนะ แต่ไม่เป็นไร ตามมันไป
แล้วก็จริง GPS พาผมเข้าวัดบางเบิด
“50 เมตร เลี้ยวซ้าย แล้วคุณจะถึงที่หมาย ” GPS บอกผมอย่างนั้น
ไม่เป็นไร ตามมันไป ไม่มีตัวเลือกอื่นแล้ว
ปั่นไปอีก 50 เมตร มองไปทางซ้าย
เห็นเจดีย์ ยอดแหลม ที่ใส่กระดูกเต็มไปหมด
“เฮ้ย! นี่มันป่าช้านี่” เอาแล้ว GPS เล่นตลกตรูซะแล้ว
ไม่เป็นไร โทรไปถามผู้ติดตาม (ที่มาถึงก่อน)
แล้วก็ได้ความว่า มันมีทางเข้า 2 ทาง ให้อ้อมหน้าวัดไปทางขวา แล้ววิ่งตามชายหาดเข้ามาแล้วจะเห็นที่พัก
“รออยู่”... ปลายสายย้ำให้รีบไปเพราะจะมืดแล้ว
ที่แหลมเทียนแคมป์ปิ้ง เป็นที่กางเต็นท์เอกชน อยู่ริมทะเลหาดแหลมเทียน ถัดจากวัดบางเบิดไปไม่ไกล ผมไปถึงเย็นนั้น พี่บุญชู ชายวัยหกสิบกว่าเจ้าของที่พักให้การต้อนรับอย่างดี ขณะที่ไปถึง มี ฮ. ซีฮอว์ก ของกองทัพเรือ สีขาวบินวนระยะต่ำไปมาหลายรอบ ถามพี่บุญชูได้ความว่า เค้ากำลังหาศพ ทหารที่เรือหลวงสุโขทัยของกองทัพเรือล่มเมื่อหลายวันก่อน ก็ได้แต่ภาวนาว่าให้เค้าประสบผลสำเร็จ เหตุการณ์ที่ชาวไทยทั้งประเทศให้ความสนใจและเอาใจช่วยอยู่
คืนนั้น ผมกับผู้ติดตามได้ที่พักแบบ VIP เพราะคืนนั้นมีเพียงเรา 2 คน เราเชิญพี่บุญชูทานข้าวกับเราด้วย
พี่บุญชูเล่าเรื่องราวชีวิตของแกในวัยหกสิบกว่า ว่าผ่านอะไรมามากมาย เราแลกเปลี่ยนเรื่องราว ประสบการณ์ชีวิตให้กันและกันฟัง ไม่นานผมก็ขอตัวเข้านอน
วันนี้เดินทางได้ 110 กม ใช้เวลาเดินทาง 9 ชม.55 นาที
แผนที่การเดินทาง วันที่ 4
ถนนหน้าเขากระจก เช้าวันที่ 4 ของการเดินทาง
อ่าวประจวบ เช้าวันที่ 27 ธค.2565
ถนน ไปบางสะพาน เส้นทางที่พี่ตูนวิ่ง
ถึงที่พัก เจ้าของให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น
ฮ. ซีฮว์อก ตระเวนหาผู้สูญหาย จากเรือหลวงสุโขทัย
เรือหาปลา บรรยากาศยามเย็นของหาดบางเบิด
จ้าวถิ่น
****เหลืออีก 2 วันจะทยอยลงครับ****
จักรยานไฟฟ้าทัวร์รี่ง บางบัวทอง-ขนอม (นครศรีธรรมราช) ปั่นไป บิดไป 810 กม. วันที่ 4 เขาตาม่องล่าย-บางสะพาน
https://pantip.com/topic/41828254
อ่านเรื่องราววันที่ 2 ได้ที่นี่
https://pantip.com/topic/41826655
อ่านเรื่องราวของวันแรกได้ที่นี่
https://pantip.com/topic/41824902
วันที่ 4 เขาตาม่องล่าย-หาดบางเบิด (บางสะพานน้อย)
***ใต้สุดของประจวบ บ้านนกนางแอ่น GPS พาหลง***
แผนการเดินทางของวันนี้ก็เหมือนกับทุก ๆ วันคือใช้เส้นทางหลวงเพชรเกษมให้น้อยที่สุด เป้าหมายของวันนี้คือหมู่บ้านที่อยู่ใต้สุดของประจวบ หมู่บ้านบางเบิด แผนการ ตั้งใจที่จะไปนอนในที่วัดบางเบิด แต่วันนี้มีผู้ติดตามมาด้วย เลยต้องเปลี่ยนแผนใช้ลานตั้งแคมป์เอกชนเป็นที่พักตั้งแคมป์ ผมปักหมุด GPS ไปที่บ้านแหลมเทียนแคมป์ปิ้ง เพื่อความอุ่นใจ ผมโทรไปยืนกับเจ้าของที่พักก่อนออกเดินทาง
07:42 ออกเดินทางจากอ่าวตาม่องล่าย เรียบตามชายหาดเข้าสู่ตัวเมืองประจวบ ออกจากตัวเมืองใช้ถนนหมายเลข 1041 เลียบทางรถไฟ ถึงสี่แยกตัดถนน คลองวาฬ-นาทอง ผมเลี้ยวขวาข้ามทางรถไฟ เข้าสู่ถนนเพชรเกษม ไม่มีทางเลือกจริง ๆ ช่วงนี้ต้องปั่นยาวตามถนนเพชรเกษมประมาณ 40 กม. แต่พอได้ปั่นจริง ๆ ก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด ลมส่งทำให้ผมทำความเร็วได้โดยไม่รู้สึกเหนื่อย สองข้างทางมีบ้านคนเล็กน้อย แต่ไม่มีอะไรน่าสนใจ ปั่นมาไม่นานเห็นสัญลัษณ์ ปตท.หัวกระเทียมแดงกลีบน้ำเงินไกลลิบอยู่ด้านหน้า หยุดพักร้อนนิดหน่อย เห็นแม่ค้าขายขนุนกล่องละ 20 เลยอุดหนุนแล้วเดินทางต่อ ผมกินขนุนกับข้าวเหนียวไปไม่กี่ลูกระหว่างปั่นรู้สึกท้องใส้ปั่นป่วน กังวลมาก เคลียด โชคดีที่มีร้านอาหารอยู่ซ้ายมือพอดี ณ เวลานั้นเค้าจะขายอะไร ผมไม่สนใจ รีบเข้าไปแล้วหาห้องน้ำเป็นอย่างแรก
ร้าน Station 666 เป็นร้านข้าวแกง+กาแฟ แนวบุฟเฟ่ ดูว่าจะเป็นร้านเปิดใหม่ดูสะอาด จัดร้านได้ดูดีทีเดียว ผมออกจากห้องน้ำเลยอุดหนุนทั้งกาแฟและข้าวแกง ก่อนเดินทางต่อ น้องเจ้าของร้านเข้ามาทักทาย ถามว่ามาจากไหน จะไปไหน ทุกครั้งที่ผมแวะข้างทางจะมีคนเข้ามคุยด้วย ไม่เจ้าของร้าน ก็ลูกค้าในร้าน รู้สึกอบอุ่นดี
จากนั้นผมก็ปั่นยาว40 ว่ากม.จนถึงทางแยกเข้า อ.บางสะพาน จอดแวะซื้อน้ำแดงโซดา (ตามเคย) แล้วปั่นต่อตามเส้นทาง 3169 ผ่านโรงพยาบาล บางสะพาน โรงพยาบาลต้นกำเนิด ก้าวคนละก้าวของที่พี่ตูน มีเสียงโทรศัพท์โทรเข้ามา ผู้ติดตามผมโทรเข้ามา
“ เธอ…บ้านแหลมเทียนแคมป์ปิ้ง GPS ที่ให้มา มันเป็นวัดนี่” เสียงปลายสายโทรมาบอก
“ ไม่ใช่ มันเป็นที่กางเต็นท์ งั้นเอาเบอร์ไป” ผมบอกเบอร์ แหลมเทียนแคมป์ปิ้ง กับทางปลายสาย แล้ว ปลายสายก็เงียบไป น่าจะโอเคแล้ว
ตามเส้นทางหมายเลข 3169 เริ่มเห็นบ้านทรงแปลก ๆ เป็นบ้านมีหน้าต่างเล็ก ๆ ผนังบ้านไม่ทางสี ทึบ และดูเหมือนจะไม่มีประตู มีเสียงนกนางแอ่นจากเครื่องขยายเสียงผ่านลำโพงมาตลอดเวลา อ้อ เค้าทำบ้านให้นกอีแอ่น เพื่งเห็นของจริงก็วันนี้เอง แต่ก็มีข้อสงสัยตามมา แล้วบ้านคนจริง ๆ ที่อาศัยอยู่ในระเแวกเดียวกัน ไม่หนวกหูแย่เหรอ เปิดทั้งวันทั้งคืนแบบนี้ ?
“อีก 200 เมตร เลี้ยวซ้าย”...GPS บอกผมให้เลี้ยวซ้ายแยกข้างหน้า
ผมเลี้ยวซ้าย เห็นป้ายเขียนว่า ทางเข้า “วัดบางเบิด” เอะ ผมปักหมุดไว้ แหลมเทียนแคมป์ปิ้งนะ แต่ไม่เป็นไร ตามมันไป
แล้วก็จริง GPS พาผมเข้าวัดบางเบิด
“50 เมตร เลี้ยวซ้าย แล้วคุณจะถึงที่หมาย ” GPS บอกผมอย่างนั้น
ไม่เป็นไร ตามมันไป ไม่มีตัวเลือกอื่นแล้ว
ปั่นไปอีก 50 เมตร มองไปทางซ้าย
เห็นเจดีย์ ยอดแหลม ที่ใส่กระดูกเต็มไปหมด
“เฮ้ย! นี่มันป่าช้านี่” เอาแล้ว GPS เล่นตลกตรูซะแล้ว
ไม่เป็นไร โทรไปถามผู้ติดตาม (ที่มาถึงก่อน)
แล้วก็ได้ความว่า มันมีทางเข้า 2 ทาง ให้อ้อมหน้าวัดไปทางขวา แล้ววิ่งตามชายหาดเข้ามาแล้วจะเห็นที่พัก
“รออยู่”... ปลายสายย้ำให้รีบไปเพราะจะมืดแล้ว
ที่แหลมเทียนแคมป์ปิ้ง เป็นที่กางเต็นท์เอกชน อยู่ริมทะเลหาดแหลมเทียน ถัดจากวัดบางเบิดไปไม่ไกล ผมไปถึงเย็นนั้น พี่บุญชู ชายวัยหกสิบกว่าเจ้าของที่พักให้การต้อนรับอย่างดี ขณะที่ไปถึง มี ฮ. ซีฮอว์ก ของกองทัพเรือ สีขาวบินวนระยะต่ำไปมาหลายรอบ ถามพี่บุญชูได้ความว่า เค้ากำลังหาศพ ทหารที่เรือหลวงสุโขทัยของกองทัพเรือล่มเมื่อหลายวันก่อน ก็ได้แต่ภาวนาว่าให้เค้าประสบผลสำเร็จ เหตุการณ์ที่ชาวไทยทั้งประเทศให้ความสนใจและเอาใจช่วยอยู่
คืนนั้น ผมกับผู้ติดตามได้ที่พักแบบ VIP เพราะคืนนั้นมีเพียงเรา 2 คน เราเชิญพี่บุญชูทานข้าวกับเราด้วย
พี่บุญชูเล่าเรื่องราวชีวิตของแกในวัยหกสิบกว่า ว่าผ่านอะไรมามากมาย เราแลกเปลี่ยนเรื่องราว ประสบการณ์ชีวิตให้กันและกันฟัง ไม่นานผมก็ขอตัวเข้านอน