คือเราชอบคนคนหนึ่งๆคะ เขาห่างกับเรา14ปี เเละเขาก็เป็นผญ.เหมือนกัน เขาเป็นผู้ใหญ่ที่น่ารักมากๆ เฟลนลี่ เป็นคนที่เราอยู่ด้วยแล้วสบายใจสุดๆ ตั้งแต่เรารู้จักกับเขามา 7 เดือน พวกเราสนิทกันมากเลยค่ะ ถึงแม้อายุจะห่างกันเยอะก็ตาม แต่สามารถคุยด้วยกันได้ทุกเรื่อง เรารู้สึกถูกชะตากับคนคนนี้มาก ขนาดตอนรู้จักกันแรกๆ ก็สนิทกันเร็วมากจริงๆ เราชอบเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเลยคะ จนตอนนี้มันกลายเป็นรักเขาไปแล้ว ซึ่งเขาก็รู้นะคะว่าเราชอบเขา แต่เขาก็ไม่เคยออกห่างหรืออะไรเลย มันทำให้ยิ่งสนิทกันใกล้กันมากขึ้นถึงขั้นได้กอดเขาเกือบทุกวัน ได้หอมเเก้มนานๆครั้ง เขาเป็นคนสวยคนนึงเลยคะ จนบางครั้งเราก็แอบคิดว่าเขาจะมีใจให้เราบางรึป่าวนะ แต่ก็นั้นเเหละคะ มันเป็นไปไม่ได้ คนสวยแบบนั้นเนี่ยนะที่จะมาชอบเด็กอย่างเราทั้งสถานะเรากับเขา ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้เลยตอนนี้ เเละเขาก็มีแฟนเเล้วด้วยคะเเฟนเป็นผช.คบกันมา7จะ8ปี มันก็ยิ่งทำให้เราคิดว่ายังไงก็เป็นไปไม่ได้อยู่ดี แต่เวลาที่เรา เข้าใกล้ หรือแซวว่าคนอื่นสวย เขาก็จะไม่พอใจ/หึง แต่บางทีเขาอาจจะมองเราเป็นแค่น้องสาวก็ได้
##เราควรทำยังไงกับความสัมพันธ์นี้ดีคะ เราไม่อยากคิดไปไกลกว่านี้เเล้วและไม่อยากคิดไปเอง นับวันยิ่งรักเขามากขึ้นทุกวันจริงๆ
ทำไมนับวันเรายิ่งรัก/ชอบเขามากๆขึ้น ทั้งที่ยังไงมันก็เป็นไปไม่ได้ด้วยคะและคิดว่าเขารู้สึกยังไงกับเราคะ
##เราควรทำยังไงกับความสัมพันธ์นี้ดีคะ เราไม่อยากคิดไปไกลกว่านี้เเล้วและไม่อยากคิดไปเอง นับวันยิ่งรักเขามากขึ้นทุกวันจริงๆ