เจ็บซ้ำๆทำไงดี

ขอเกริ่นหน่อยๆว่า ที่บ้านค่อนข้างใส่ใจลูกชายมากกว่าลูกสาว ซึ่งเป็นพี่คนโต(คือเจ้าของกระทู้เอง)อยู่หน่อยๆ แบบรู้ตัวไหมไม่รู้ แต่ที่ตัวเจ้าของกระทู้รู้ คือชัดเจนทุกด้าน เจ็บจนชา ที่บ้านไม่ค่อยมีฐานะอะไรมาก ซึ่งตรงจุดนี้ เรารู้ดีและพยายามช่วยในแบบของเรา  จุดที่เจ็บสุดคือจุดที่เราจบม.ปลาย และจะเข้ามหาลัย เราวาดฝันทุกอย่าง แต่ไม่ได้ไปต่อ แม่เราไม่ให้เรียนมหาลัย เพราะว่าที่บ้านไม่ไหว ให้เราเรียนปวส. เราก็เข้าใจแหละ ในช่วงเวลาที่เรียนปวส. เราได้ทุน เราทำงาน แล้วก็เอาตังค์ให้แม่ ช่วยที่บ้าน แต่เมื่อนานมานี้ แม่บอกเราว่าเงินที่ให้ไป ไม่ได้ทำอะไรเลย ใช้สูญเปล่า นั้นคือน้ำพักน้ำแรงรอบแรก ได้ยินเจ็บดี เจ็บที่ 2 แม่ส่งน้องเรียนมหาลัย 5 ปี โดยญาติเห็นด้วย ซึ่งตอนน้องฝึกงานก็ต้องหาเงินช่วยกันมาให้น้องเรียน ในจังหวะที่น้องเรียน 5 ปีนี้ เราทำงานเก็บเงินก้อนให้แม่ใช้หนี้แต่ไม่ได้ให้ทุกเดือนนะ และน้องก็ทำงานไปด้วย ในการที่น้องทำงานน้องก็เอาเงินตรงนั้นมารีโนเวทห้อง ซื้อทองอะไรก็แล้วแต่ แต่ไม่ได้ช่วยที่บ้านขนาดนั้น คือพูดง่ายๆว่าน้องซื้ออะไรก็ได้ เที่ยวก็ได้ แต่แม่บอกเราว่าเราได้อะไรหรอ ช่วยอะไร ได้อะไร ของเป็นรูปธรรมไม่เห็นมี เราจี๊ดสุดๆ เจ็บจนพูดไม่ออก ตอนที่โทรหาแม่ เรารู้สึกไม่อยากโทรไป  มันนึกถึงตลอดว่าที่เราเสียสละหลายอย่าง มันไม่มีค่า
**** เจ้าของกระทู้อยากรู้ว่าถ้าเป็นแบบนี้ เราควรตั้งหลักยังไง มันเจ็บ แต่ร้องไม่ออกแล้ว ช่วยด้วยนะคะ