(มู) สิ่งศักดิ์สิทธิ์เหนือธรรมชาติ ต้องการความสะอาด ประณีต จากเราแค่ไหน ในฐานะมนุษย์ธรรมดาคนนึง

นึกถึงว่าสมัยก่อน สบู่ ยาสีฟัน น้ำสะอาด น่าจะหายาก

บางทีเพิ่งกินอะไรมา หรือไม่ได้ขูดหินปูน มีกลิ่นปาก ฯลฯ แล้วมาสวดมนต์ ร่ายเวทย์ ถวายของแด่สิ่งศักดิ์สิทธิ์

บางทีเหมือนกับว่าเราเอามาตรฐานความสะอาดในยุคปัจจุบัน ไปตัดสินแทนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้

สมัยนี้ จะเข้าพบเจ้านาย จะพบลูกค้า ก็ต้องแปรงฟัน หวีผม ฉีดน้ำหอม เสื้อผ้าต้องรีดให้เนี้ยบ ฯลฯ

ถ้าเรามีเพศสัมพันธ์ แก้ผ้า หรือเป็นเผ่าที่นุ่งน้อยห่มน้อยอยู่แล้ว สิ่งศักดิ์สิทธิ์ เทพประจำตัว การ์เดียนส์ ก็เห็นเราโป๊หมด ทุกฉากทุกซีน ใช่ไหมคะ

แต่เราถือ ถ้าเป็นหิ้งพระ

แบกของขึ้นเทือกเขา ต้องมีแวะพัก แวะวาง มีการห่อสะอาด มิดชิดดีแค่ไหน

ไปจับอะไร กินอะไรมา ล้างมือ มาจับไพ่ทำนายต่อ

แต่บางศาสนา ก็มีการขริบ การล้างอวัยวะเพศ ก่อนสวดมนต์ เข้าเฝ้าพระเจ้า

เกลือก็เป็นของหายาก มีราคา

แวะป่าข้างทาง ถ่ายอุจจาระ เอาใบไม้เช็ด

แต่ก็เหมือนจะถือการเปื้อนเลือดระดู แต่ว่าเวลาไปโกนหนวดโกนเครา เลือดก็ออกจนต้องเช็ดมีดโกนอยู่แล้ว

สรุปว่าในสายตา สายเนตร ของสิ่งเหนือธรรมชาติ มีมุมมองต่อมนุษย์อย่างไร ต้องสะอาดแค่ไหน เวลาเข้าพบ

กลิ่นหอมคือสุข กลิ่นเหม็นคือทุกข์ ร่างกายมนุษย์มีสิ่งเน่าเหม็นทุกวัน จนอยากหลุดพ้นจากกายหยาบ