เราชอบอยู่คนเดียวค่ะ

สวัสดีค่ะ เรากำลังจะจบปริญญาตรีค่ะ ตอนนี้กำลังคิดมากเลยครอบครัวตัวเองค่ะ ไม่มีใครรับฟังจริงๆค่ะ ถึงต้องเอามาตั้งกระทู้แบบนี้ ตอนนี้พ่อแม่เราเตรียมที่จะกู้ซื้อบ้านค่ะ แล้วจะให้เราผ่อนบ้านต่อ นอกจากนี้ยังให้เราส่งน้องเรียนต่อทันที (ซึ่งตรงนี้เราไม่ได้มีปัญหาค่ะ เพราะเรารักน้องมาก) ที่เราหนักใจเพราะเรายังไม่รู้จะทำงานอะไรเลยค่ะ แล้วพ่อแม่ต้องขอแบบไม่ให้เราตั้งตัวแน่ค่ะ ถ้าไม่ได้ก็จะสาปแช่ง หาว่าอกตัญญูทันทีค่ะ โดยเฉพาะพ่อเราค่ะ ตอนบอกว่าพ่อแม่ไม่เคยส่งเสียเราเรียนแบบจริงๆจังๆ แบบที่พ่อแม่คนอื่นทำเลยนะคะ เราโตมาได้เพราะญาติๆส่งให้ทั้งนั้นเลยค่ะ เรียกได้ว่าพ่อแม่ลอยตัว สบายเลยค่ะ มีครั้งหนึ่งเราเรียนพิเศษ ปกติป้าเราจะส่งเราเรียนพิเศษ เดือนละ 7000 ค่ะ ช่วงนั้นพ่อแม่ติดหนี้นอกระบบหนักมากค่ะ จนเอาเงินเราที่ต้องจ่ายค่าเรียนพิเศษไปจ่าย พอมันมีเงินเหลือ ก็เอาไปซื้อกุ้งเผาอย่างมีความสุข เรานั่งร้องไห้ในใจเลยค่ะ จนสุดท้ายเราจ่ายช้า ป้าเลยมาหาว่าเราเอาเงินไปเที่ยวเล่นค่ะ ตอนนั้นเรากลัวว่าถ้าบอกความจริงไปป้าจะส่งเราเรียนอีกไหมคะ จะเกลียดพ่อแม่ไหม (ตอนนั้นค่อยข้างซื่อค่ะ ) เลยได้แต่ก้มหัวขอโทษค่ะ จนย่าทวดเราเสีย ป้าเราไม่สามารถส่งเราเรียนต่อได้ แต่มันก็มีค้างเดือนล่าสุด แม่เราบอกจะจ่ายเอง  จนสุดท้ายแม่ก็ไม่จ่ายค่ะ เอาแต่ตีมึนบอกว่าเอ้าจ่ายวันนี้เหรอ , เดี๋ยวหาให้นะ บลาๆ จนสุดท้ายเราเครียดมากค่ะ จนไม่กล้าที่จะไปเรียน  พอเราไปทวงกับพ่อ พ่อเราก็ทำท่าโมโหใส่ ไม่ใช่แค่ค่าเรียนพิเศษนะคะ  ค่าเทอมก็ไม่จ่ายค่ะ ตอนเรา ม.3 เราถามแม่ตลอดเลยค่ะว่าจ่ายค่าเทอมยัง แม่จะตอบว่าจ่ายแล้ว พอถึงพิธีรับวุฒิจบ เราไม่ได้คนเดียวค่ะ เพราะเรายังไม่ได้จ่ายค่าเทอม เราตกใจมากเลยค่ะ ร้องไห้ที่ถูกหลอกมาตลอดค่ะ พอโทรไปหาแม่ แม่กลับตะโกนว่าเราค่ะ แต่สุดท้ายแกก็มาจ่ายค่ะ ยิ่งตอนม.ปลาย พ่อแม่จ่ายแค่ค่าเทอม ม.4 ค่ะ ม.5 ม.6 พ่อแม่เราไม่จ่ายอีกเลยค่ะ สุดท้ายยายต้องมาจ่ายให้ค่ะ พอถึงมหาวิทยาลัยพ่อแม่ไม่ออกสักบาทเลยค่ะ ยายเป็นคนออกให้ ลอยตัวกันสุดๆเลยค่ะ คำขอบคุณยายจากพ่อแม่เราไม่เคยกล่าวถึงยายกับน้าเราเลยนะคะ ทั้งๆที่พวกเขาทั้ง 2 เดือดร้อนยายกับน้าจะช่วยทั้ง 2 ตลอด ยิ่งโควิดนะคะ ยิ่งเห็นความน่ารังเกียจเลยค่ะ  ไปยืมเงินคนอื่นแล้วบอกว่าจะส่งค่าเทอมให้เราทั้งๆที่เราไม่ได้สักบาทจนเจ้าหนี้มาขอเป็นเพื่อนเรา สุดท้ายน้าเราก็ช่วย พ่อเราก็ไปว่าเจ้าหนี้เสียๆหายๆ พูดจาดูถูกผู้หญิง ขนาดเราอ่านเรายังแบบไม่ชอบเลยค่ะ เราโดนมากับความรุนแรงในครอบค่ะ พ่อทำร้ายแม่ ด่าว่าแม่เสียๆหายๆ ทั้งแม่และเรากับน้องคนกลางค่ะ เวลาไม่พอใจอะไรก็จะทำร้ายข้าวของค่ะ เช่น หมาเราไปกัดสายเข็มขัดพ่อที่เขาไม่เก็บเอง พ่อจับหมาทุบกับกำแพงค่ะ หรือเวลาไม่พอใจอะไรก็จะคว่ำโต๊ะกินข้าว ทั้งๆที่กินข้าวอยู่ หรือไม่ก็พูดจาสาปแช่งให้ชีวิตพวกเราชิปหายค่ะ และจะว่าพวกเราดสมอว่าชอบทำร้ายล้างข้างของที่เขาสร้างขึ้นให้ แต่ในความเป็นจริงเขานั้นแหละค่ะ ที่ทำร้ายข้าวของ เขามักจะพูดจาอวดว่าครอบครัวฝั่งย่านั้นดีกว่าครอบครัวฝั่งยายเราค่ะ ทั้งๆที่ความเป็นจริงครอบครัวย่าไม่เคยช่วยอะไรเลยค่ะ ทำทุเรศกับเราสองคนพี่น้องมากค่ะ แต่แม่เราก็ยังรักพ่อเราค่ะ งงมาก ไม่รักชีวิตตัวเอง แม่เราโดนพ่อทำร้ายร่างกายไม่รู้ตั้งกี่ครั้งแล้วค่ะ ถึงขั้นพ่อเอาปืนมาขู่ก็ทำมาแล้วค่ะ แต่แม่มักเข้าข้างพอเสมอค่ะ มีครั้งนึงค่ะ ปกติเราจะเรียนพิเศษ 11.00-12.00 แต่วันนั้นครูเลื่อนไปบ่าย 2 พอแม่เรามารับเราก็บอกว่าครูเลื่อนนะ แม่ก็เข้าใจและกลับบ้านไปพอเราเรียนเสร็จเรานั่งรอแม่จนถึง 5 โมงเย็นก็ไม่มารับสักที จนเราเกรงใจพี่ที่ดูแลที่เรียนพิเศษค่ะ พอเหลือเราแค่คนเดียวจริงๆค่ะ เราเลยต้องโกหกว่าไปเอาเสื้อที่ปัก เพื่อเดินไปขึ้นมอเตอร์ไซค์รับจ้างกลับ พอเรากลับไปถึงพ่อก็โวยวายใหญ่หากว่าไปเที่ยวเล่นค่ะ แล้วปาดโถน้ำชาใส่เราค่ะ มันไม่มีเหตุผลเลยค่ะ เราก็เถียงเพราะมันได้เป็นความจริงอะไรเลย แม่ก็ยืนชี้หน้าเราว่าให้เงียบ อย่าไปเถียงพ่อ เอ้า แม่เป็นคนที่เข้าใจไม่ใช่เหรอคะว่าครูเลื่อนสอน เราโกรธมากเลยค่ะ ตอนเด็กพ่อมักว่าฉันว่า คนอย่างเราอยู่กับใครเขาไม่ได้หรอกค่ะ ทำให้เขาเดือดร้อนไปหมด เราเองก็อยากอยู่คนเดียวค่ะจนถึงตอนนี้ ชีวิตเรามีแค่แมวก็ทำให้เรามีชีวิตอยู่เพื่อวันพรุ่งนี้ได้แล้วค่ะ ตอนนี้พ่อเรามันเครมว่าตัวเองส่งลูกเรียนทั้งๆที่ไม่เคยส่งค่าเทอม ค่าหอ เลยค่ะ ค่ากินให้อาทิตย์ละ 500 แล้วก็หายไปเป็นเดือนค่ะ ถึงจะให้ที แต่มักจะโพสต์ลงFacebook อวดรวย ธรรมะธัมโม ตลอดค่ะ แต่ชีวิตจริงไม่ใช่เลยค่ะ น้องเราทำงานส่งตัวเองเรียน พอวันไหนไม่มีก็ไปขอก็มักจะโดนว่าว่าไปเลี้ยงผู้หญิงหมดค่ะ ทั้งๆที่น้องเราไม่เคยเลี้ยงใครเลย ลงเฟสว่าไปกินนั้นกินนี้ซื้อรองเท้าแพง แต่ไม่เคยจ่ายค่าเล่าเรียนเราเลยค่ะ โพสต์ดูเป็นคนธรรมมะ แต่ใช้ความรุนแรงในครอบครัว พูดจาด่าว่าคนอื่น 

เราเลยคิดว่าถ้าเรามีเงินเดือนเราจะส่งน้องเรียนจนจบค่ะ และยายกับน้าเราก็จะดูแลจนพวกท่านตายค่ะ แต่พ่อกับแม่ก็จะให้เท่าที่เราช่วยได้ค่ะ นี่แค่เป็นเพียง 10% นะคะ กับครอบครัวเราที่กระทำเรา