ส่วนตัวย้อนกลับไปเมื่อหลายปีก่อน เคยเป็นพ่อค้าขายของอยู่ช่วงนึง
พื้นฐานนิสัยของตัวเองเป็นคนพูดน้อย ชอบสันโดษ ไม่ชอบความวุ่นวาย แต่ก็ตัดสินใจเดินหน้าทำต่อเพราะเลือกแล้ว
ช่วงแรกก็เก้ๆกังๆ แต่พอผ่านไปซักพักเหมือนจะปรับตัวได้ และรู้สึกว่าตัวเองสามารถทำได้ดีและสนุกกับงานที่ทำด้วย
ชีวิตตอนนั้นเหมือนมีสองคนในร่างเดียว เวลาขายของก็กลายเป็นคนมนุษยสัมพันธ์ดี พูดเก่ง ดูแลเทคแคร์ลูกค้าอย่างเต็มที่
แต่ถ้าไม่ไช่เวลางานก็ยังคงมีนิสัยแบบเดิมคือชอบอยู่คนเดียว ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ค่อยอยากคุยกับใคร
การได้อยู่กับตัวเอง เงียบๆ ไม่มีใครมาวุ่นวาย เหมือนเป็นการได้ชาร์จแบตให้กับตัวเอง
ทุกวันนี้ไม่ได้ขายของแล้ว และได้ทำงานที่เข้ากับกับบุคลิกและนิสัยของตัวเองทุกอย่าง
แต่บางครั้งก็ยังคิดถึงช่วงเวลาที่ได้ขายของ เหนื่อยแต่ก็สนุกมาก
มีใครที่ทำอาชีพ (หรือเคยทำ) ที่เป็นขั้วตรงข้ามกับบุคลิกและนิสัยของตัวเองบ้างครับ
อยากให้มาแชร์ประสบการณ์หน่อยครับ ว่าทุกวันนี้เป็นอย่างไรกันบ้าง และชอบงานที่ทำมั้ย
ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากครับ
มีใครที่ทำอาชีพที่ตรงกันข้ามกับบุคลิกและนิสัยของตัวเองบ้างครับ
พื้นฐานนิสัยของตัวเองเป็นคนพูดน้อย ชอบสันโดษ ไม่ชอบความวุ่นวาย แต่ก็ตัดสินใจเดินหน้าทำต่อเพราะเลือกแล้ว
ช่วงแรกก็เก้ๆกังๆ แต่พอผ่านไปซักพักเหมือนจะปรับตัวได้ และรู้สึกว่าตัวเองสามารถทำได้ดีและสนุกกับงานที่ทำด้วย
ชีวิตตอนนั้นเหมือนมีสองคนในร่างเดียว เวลาขายของก็กลายเป็นคนมนุษยสัมพันธ์ดี พูดเก่ง ดูแลเทคแคร์ลูกค้าอย่างเต็มที่
แต่ถ้าไม่ไช่เวลางานก็ยังคงมีนิสัยแบบเดิมคือชอบอยู่คนเดียว ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ค่อยอยากคุยกับใคร
การได้อยู่กับตัวเอง เงียบๆ ไม่มีใครมาวุ่นวาย เหมือนเป็นการได้ชาร์จแบตให้กับตัวเอง
ทุกวันนี้ไม่ได้ขายของแล้ว และได้ทำงานที่เข้ากับกับบุคลิกและนิสัยของตัวเองทุกอย่าง
แต่บางครั้งก็ยังคิดถึงช่วงเวลาที่ได้ขายของ เหนื่อยแต่ก็สนุกมาก
มีใครที่ทำอาชีพ (หรือเคยทำ) ที่เป็นขั้วตรงข้ามกับบุคลิกและนิสัยของตัวเองบ้างครับ
อยากให้มาแชร์ประสบการณ์หน่อยครับ ว่าทุกวันนี้เป็นอย่างไรกันบ้าง และชอบงานที่ทำมั้ย
ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากครับ