สวัสดีครับ ผมอายุ 24 ย่างเข้า25เดือนมีนา
คือเรื่องมีอยู่ว่า ช่วงกลางปี62ผมกลับจากกรุงเทพมาอยู่บ้านถาวร กลับมาอยู่กับ พ่อแม่ ทำงานบริษัทเอกชนทั่วไป จนตอนนี้ผมมาเป็นลูกจ้างชั่วคราวของราชการ เงินเดือน 9,000 มีภาระผ่อนรถ 6,000บาท ทุกเดือน ทำให้ผมไม่มีเงินเก็บเลยตอนนี้ ทั้งๆที่จริงแล้วช่วงอายุผมจะต้องเป็นช่วงที่มีเงินเก็บแล้ว อ๋อลืมบอกรถที่ผมผ่อนไม่ใช่รถผมนะ เป็นรถของพ่อ จริงๆผมก็โอเคนะที่ให้ผมทำงานที่บ้านให้ผมผ่อนรถให้ ผมไม่ซีเรียสเลย ประเด็นมันอยู่ตรงที่ แม่!! ใช่ครับ แม่!! เขาคือคนที่ทำให้ผมเริ่มมีความว่าจะกลับไปที่กรุงเทพอีกครั้งดีไหม จะไปเริ่มนับ1ใหม่อีกครั้งดีไหม เพียงเพราะว่า แม่เป็นคนเอาแต่ใจ ไม่รับฟังเสียงของคนในบ้านเลย ทุกๆวันพ่อผมจะออกทะเลหาปูหากุ้ง รายได้แต่ละวันขึ้นอยู่กับดวง 70% อีก30%คือสภาพอากาศ แม่ไม่มีหน้าที่อะไรเลย ไม่ทำอะไร ไม่ล้างจาน ไม่ทำกับข้าว ไม่ทำอะไรเลย แต่ก่อนใช่แบบนี้ แต่ก่อนคือทำหมดทุกอย่าง สิ่งที่มันหนักขึ้นทุกวันคือ แม่จะด่าพ่อทุกเรื่องไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม และด่าทุกวันทุกเวลาตั้งตื่นอนยันเข้านอน ไม่ว่าพ่อจะทำอะไรก็ผิดไปหมด ยกตัวอย่างง่ายๆ ถ้าแม่เรียกพ่อเกิน1ครั้งพ่อจะโดนด่าแล้ว และจะมีหลายๆเรื่องเลย เล่าไปก็โกรธ มันคือสิ่งที่ทำให้ผมเนี่ยเบื่อมากๆ ทำให้รู้สึกอยู่บ้านแล้วไม่มีความสุขเลย ทำให้อยากไปใช้ชีวิตคนเดียวไม่อยากได้ยินเสียงของแม่เลยแม้แต่นาทีเดียว **ไม่ต้องมาบอกว่าไม่มีแม่แล้วจะเสียใจนะครับ***ผมโอเคถ้าไม่มีแม่ ขอแค่ไม่มีใครมาด่ามาว่าพ่อก็พอแล้ว ****เอาตรงๆนะครับ ผมควรออกไปใช้ชีวิตของตัวเองดีไหม เรื่องค่าผ่อนรถผ่อนก็ยังผ่อนต่อให้ ขอแค่ผมได้ออกไปให้พ้นจากแม่แค่นั้นพอ
ผมควรออกไปหางานที่อื่น ออกไปใช้ชีวิตของตัวเองดีไหม?
คือเรื่องมีอยู่ว่า ช่วงกลางปี62ผมกลับจากกรุงเทพมาอยู่บ้านถาวร กลับมาอยู่กับ พ่อแม่ ทำงานบริษัทเอกชนทั่วไป จนตอนนี้ผมมาเป็นลูกจ้างชั่วคราวของราชการ เงินเดือน 9,000 มีภาระผ่อนรถ 6,000บาท ทุกเดือน ทำให้ผมไม่มีเงินเก็บเลยตอนนี้ ทั้งๆที่จริงแล้วช่วงอายุผมจะต้องเป็นช่วงที่มีเงินเก็บแล้ว อ๋อลืมบอกรถที่ผมผ่อนไม่ใช่รถผมนะ เป็นรถของพ่อ จริงๆผมก็โอเคนะที่ให้ผมทำงานที่บ้านให้ผมผ่อนรถให้ ผมไม่ซีเรียสเลย ประเด็นมันอยู่ตรงที่ แม่!! ใช่ครับ แม่!! เขาคือคนที่ทำให้ผมเริ่มมีความว่าจะกลับไปที่กรุงเทพอีกครั้งดีไหม จะไปเริ่มนับ1ใหม่อีกครั้งดีไหม เพียงเพราะว่า แม่เป็นคนเอาแต่ใจ ไม่รับฟังเสียงของคนในบ้านเลย ทุกๆวันพ่อผมจะออกทะเลหาปูหากุ้ง รายได้แต่ละวันขึ้นอยู่กับดวง 70% อีก30%คือสภาพอากาศ แม่ไม่มีหน้าที่อะไรเลย ไม่ทำอะไร ไม่ล้างจาน ไม่ทำกับข้าว ไม่ทำอะไรเลย แต่ก่อนใช่แบบนี้ แต่ก่อนคือทำหมดทุกอย่าง สิ่งที่มันหนักขึ้นทุกวันคือ แม่จะด่าพ่อทุกเรื่องไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม และด่าทุกวันทุกเวลาตั้งตื่นอนยันเข้านอน ไม่ว่าพ่อจะทำอะไรก็ผิดไปหมด ยกตัวอย่างง่ายๆ ถ้าแม่เรียกพ่อเกิน1ครั้งพ่อจะโดนด่าแล้ว และจะมีหลายๆเรื่องเลย เล่าไปก็โกรธ มันคือสิ่งที่ทำให้ผมเนี่ยเบื่อมากๆ ทำให้รู้สึกอยู่บ้านแล้วไม่มีความสุขเลย ทำให้อยากไปใช้ชีวิตคนเดียวไม่อยากได้ยินเสียงของแม่เลยแม้แต่นาทีเดียว **ไม่ต้องมาบอกว่าไม่มีแม่แล้วจะเสียใจนะครับ***ผมโอเคถ้าไม่มีแม่ ขอแค่ไม่มีใครมาด่ามาว่าพ่อก็พอแล้ว ****เอาตรงๆนะครับ ผมควรออกไปใช้ชีวิตของตัวเองดีไหม เรื่องค่าผ่อนรถผ่อนก็ยังผ่อนต่อให้ ขอแค่ผมได้ออกไปให้พ้นจากแม่แค่นั้นพอ