สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องจะถามทุกคนหน่อยค่ะ คือเรามีพี่สาว1คน อายุเรากับพี่สาวห่างกัน13ปีเลยค่ะ ทำให้ชีวิตต่างกันเเละไม่ได้อยู่ด้วยกันเลย เพราะตอนเราเกิดพี่เราก็อายุ13-14ปีเเล้ว เเละช่วงพี่.ปลายหรืออายุ16ก็ไปเรียนโรงเรียนประจำต่างจังหวัดเเละขณะนั้นเราอายุเเค่ประมาณ2ขวบ พอพี่เราจบม.ปลายพี่เราก็เข้ามหาลัยต่างจังหวัดที่ไกลมาก ทำให้ไม่มีโอกาสเจอกันเลย พอพี่เราเรียนจบพี่เราก็ทำงานต่างจังหวัดเหมือนเดิมค่ะ เพราะพี่เราเรียนวิศวะ เเถวภาคใต้ไม่ค่อยมีโรงงานอุตสาหกรรเลยต้องทำงานต่างจังหวัด เเละตอนนี้พี่เราอายุ27ปีค่ะ ส่วนเราอายุ14-15ปี ใน1ปีพี่เราจะได้กลับบ้านเเค่ปีละ4ครังค่ะ เฉพาะช่วงเทศกาล วันที่พี่จะกลับบ้านเราดีใจมากค่ะ เเต่พอถึงวันกลับเราก็นอยด์เเละเสียใจมาก ถึงขนาดว่าไม่กล้าไปส่งพี่ที่สนามบินเลยเพราะกลัวร้องไห้ให้พี่เห็น เเค่เห็นของของพี่ก็น้ำตาไหลเเล้ว เพราะตอนนี้เราใช้ชีวิตเหมือนเป็นลูกคนเดียวเลยค่ะ ถึงเราจะไม่ใช่เด็กน้อยเเล้วเเต่เราก็ยังร้องไห้หนักเหมือนเดิมทุกครังที่พี่จะกลับไปทำงานเลยค่ะ
เราขอวิธีจัดการความรู้สึกนี้หน่อยค่ะ TT
ขอวิธีจัดการความรู้สึกคิดถึงพี่สาวที่ต้องไปทำงานไกลบ้านหน่อยค่ะ
เราขอวิธีจัดการความรู้สึกนี้หน่อยค่ะ TT