10 ปีมาแล้ว เราเคยแกล้งเพื่อนตอนประถมคนนึงค่ะ  (ชื่อบี) เรายอมรับว่าเคยแกล้ง แต่เราไม่ได้แกล้งเขาแบบรุนแรง(แต่คงรุนแรงมากสำหรับเขา) เราเป็นประเภทที่ไม่ชอบใครคือจะไม่ยุ่งด้วยเลย ไม่เข้าใกล้ด้วย  (เหตุผลที่เราแกล้งเพราะเขาชอบโกหก )

       เมื่อไม่นานมานี้เพื่อนสนิทเรา( ฟ้า ) ไปเรียนมหาลัยหนึ่ง แต่ดันเรัยนที่เดียวกัน คณะสาขา เดียวกัน บีกับฟ้าก็สนิทกัน แต่เราไม่ได้บอกว่าเรารู้จักกับบี
      จนวันหนึ่งฟ้าถามว่า "เราแกล้งบีเหรอ ทำไมเป็นคนแบบนี้วะ" เราบอกไปแค่ว่า  " เดี๋ยวก็รู้เอง " ฟ้าเลยไม่ติดต่อมาช่วงหนึ่ง ผ่านไปเกือบเทอม ฟ้าทักมาบอกว่า "กูรู้แล้ว ว่ามันเป็นคนยังไง" 
      แล้วฟ้าเล่าว่า บี ชอบเอาเรื่องที่เราแกล้งไปพูดให้ทุกคนที่นางรู้จักฟัง แล้วทำตัวเองดูน่าสงสาร(ร้องไห้) ตลอด    

     เราต้องทำยังไงให้ บี อภัย เราขอโทษไปแล้วในตอนนั้น แต่เราไม่คิดว่าจะฝังใจเขาขนาดนี้ พอเรารู้ว่า บี ยังไม่ลืมเรื่องราวเมื่อก่อน เราก็ยิ่งรู้สึกแย่กับตัวเอง และก็รู้สึกว่าเรามาไกลมากแล้ว แต่ทำไมเรายังเป็นคนที่แย่ในชีวิตของคนๆนึงได้นานขนาดนี้กัน เหมือนกับการเติบโตของเราที่ผ่านมามันมีค่าเป็น 0 อยู่เลย