พ่อเเม่ไม่เข้าใจลูก ผมควรทำยังครับ

ช่วงนี้สังเกตตัวเองว่าความสุขมันมาในรูปแบบแปลกๆ ค่ะ ไม่ได้ตื่นเต้น ไม่ได้หวือหวาเหมือนเมื่อก่อน แต่เป็นความสุขแบบเงียบๆ ที่อยู่กับเราได้นาน แค่ได้ตื่นเช้ามาแบบไม่รีบ ได้ดื่มกาแฟแก้วเดิมในมุมเดิม ได้ฟั

ขอเล่าเลยละกันครับ ​ผมอายุ 25ปี ครับ เกิดในครอบครัวยากจน ตอนนี้ ผมแทบไม่มีอะไรเลยในชีวิต ก่อนชีวิตจะเป็นแบบนี้ ผมเคยทำงานดีๆ แล้วพอตกงานชีวิตก็เปลี่ยนไป เมียทิ้งจนต้องติดคุกเพราะมาค้ายา ออกมาผมก็ไม่มี

เรื่องมีอยู่ว่า เพื่อนเรา เราขอแทนชื่อเพื่อนเราว่า เอ กับแฟนของเพื่อนเรา ขอแทนชื่อด้วย บี เอกับบี คบกัน 5 ปีกำลังจะเข้าสู่ปีที่ 6 เอมัเริ่มเเกิดความน้อยใจ ด้วหลายๆอย่างทมันไไม่เหมือนเดิม ด้วยว่าปัจจุบ

ใช้ชีวิตมา 30 กว่าปีแล้วค่ะรู้สึกเหนื่อยกับชีวิตเบื่อหน่ายวงจรของมัน ยิ่งช่วงนี้ไม่มีงาน ไม่มีเงินเลยค่ะ หางานเท่าไหร่ก็ไม่ได้ อายุเยอะแล้วไม่มีใครรับแล้ว พอไม่มีงาน เงินก็ไม่มี จนท้อใจที่จะมีชีวิตอยู

เราเป็นคนนึงเลยที่ ทั้งท้อ ทั้งเหนื่อย ทั้งเบื่อ กับสังคมภายนอกอยากจะมาถามชาวพันทิปว่าไม่ว่าจะเป็นที่รร. หรือที่ทำงาน เคยท้อจนเครียดหรือป่าว ส่วนเราพอเครียดมากๆก็ทนไม่ไหวเอาตัวเองไปพึ่งความสุขจากโลกออ

มันมีสาเหตุอะไรที่ทำให้คนเป็นโรคซึมเพราะนี่ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นรึป่าวที่บ้านไม่พาไปตรวจเขาว่าเรียกร้องความสนใจพอไปตรวจเดี๋ยวเจอโรคอื่นก็เสียตังค์เยอะขึ้นอีก รู้สึกเหนื่อย ท้อ มันเจ็บหนึบๆตรงหัวใจมากๆเล

สวัสดีครับทุกคน ผมอายุ30 แต่ยังขาดความเข้าใจอีกมาก ผมอยากขอความคิดเห็นจากคนนอกหน่อยครับ เพราะช่วงนี้ผมรู้สึกเหนื่อยใจมากจนไม่รู้ว่าปัญหามันอยู่ที่ผมหรืออยู่ที่สภาพแวดล้อมกันแน่ ผมอยู่บ้านของแฟน และช่ว

ช่วงนี้ เราเป็นอะไรไม่รู้ :บางวันก็ดิ่ง บางวันก็สนุก บางวันก็นิ่ง บางวันก็เบลอ งงกับตัวเองเหมือนกัน ไม่รู้ว่าเป็นอะไร เหนื่อย ท้อ ไม่ได้มีความสุขเหมือนที่เคยเป็น ถ้าวันนี้มีความสุข แล้วจุ่ๆๆ มันมีอะ

เนื่องด้วยเป็นบัญชี ทำงานทุกวัน จ-ศ เจอแต่เรื่องปวดหัว เจอแต่สิ่งที่ต้องให้แก้ไข ต้องหาคำตอบให้เจอให้ถูกต้อง บางวันตื่นเช้ามาแทบไม่อยากลุกจากเตียง แต่ทำไรไม่ได้เลยค่ะ นอกจากแบกร่างตัวเองเดินเข้าห้องน้