กดดันตัวเองมากเกินไปรึเปล่า

คือเราอายุแค่19ค่ะแต่รู้สึกว่าต้องรับผิดขอบทุกอย่างในครอบครัวเลยอยากทำงานเร็วและตาก็แก่มากแล้วอยากเห็นหนูเป็นข้าราชการ. หนูไม่ได้ต่อมหาลัยค่ะเพราะที่บ้านส่งพี่ชายเรียนแล้วก็น้องชายอีกไม่พอที่จะส่งหนู เอาจริงๆเขาไม่ได้ส่งหนูตั้งแต่ ม.2แล้วเพราะเริ่มทำงานตั้งแต่อายุ13เลยมีเงินพอที่จะไปเรียนเองแถมแบ่งน้องด้วย ส่งตัวเองจนจบม.6แต่ว่าไม่มีพอที่จะส่งตัวเองเข้ามหาลัย เราเสียใจมากๆที่ไม่ได้ต่อมหาลัยแต่ ได้แค่ทำงานไปเรื่อยๆเก็บเงินส่งน้องแล้วแบ่งให้ทางครอบครัวบ้าง ไม่ได้อวดนะคะแต่เราเป็นเด็กเรียนดีคน1เกรด3.6สายวิทย์-คณิตค่ะ เรารู้สึกเสียดายความรู้ความสามารถของตัวเองมากเลยเบือกที่จะสอบตำรวจแค่ไม่ติดค่ะ เราจะสอบทุกสนามที่เขาเปิดตอนนี้ที่มีไม่ว่าจะอาชีพไหนขอแค่ให้ตาได้เห็นตอนที่เรามีอาขีพที่มั่นคงแล้ว เรากดดันตัวเอวถามตัวเองซ้ำว่าทำไมเราพยายามขนาดนี้ถึงสอบไม่คิดหรือความพยายามไม่มากพอทำให้เกิดอาเครียดคิดเล็กคิดน้อยเก็บมาคิดหมดทุกอย่างอยากประสบความเร็จให้เร็วที่สุด แต่ทั้งที่อายุแค่นี้จะคิดเยอะอะไรขนาดนี้ แต่มันห้ามไม่อยู่จริงๆค่ะคิดทุกวันเรื่องอนาคตของตัวเอง มันเหนื่อยจริงๆค่ะ อนาคตเราจะเป็นอะไรกันแน่เป้าหมายที่ตั้งไว้ไม่สำเร็จได้แต่ปลอบใจว่าครั้งแรกสอบไม่ติดไม่เป็นไร อาชีพอื่นมีตั้งเยอะแยะ แต่ก็อดคิดไม่ได้เราจะเป็นเด็กเสิร์ฟไปนานแค่ไหน เมื่อไหร่จะมีเงินพอที่จะไปเรียน แต่ถ้าไปเรียนแล้วครอบครัวล่ะ มันทรมานกับความคิดนี้ค่ะควรไปพบจิตแพทย์ไหมคะหรือแค่กดดันตัวเองเป็นเรื่องปกติ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่