การพูดคุยที่ดีคือยังไง

สวัสดีค่ะทุกคนนนน ต้องการคำปรึกษาหน่อยค่ะ คือเรามีปัญหาเรื่องพูดคุยค่ะ เนื่องจากตอนประถมเคยโดนเพื่อนในประถมเกลียดค่ะ แบบทั้งห้อง 40 เกลียดไปแล้ว 30 กว่าๆ ตอนแรกมันเริ่มมาจากเพื่อนกลุ่มหนึ่งมีห้าคนค่ะ ก็ไม่ได้สนใจอะไร แต่หลังๆมาเพื่อนห้าคนนั้นก็ได้ไปบอกเพื่อน(เพื่อนห้าคนนี้ก็มีเพื่อนคนอื่นแยกออกไปเรื่อยตามความสนิท)คนอื่นๆก็เริ่มที่จะเกลียดเราตามเรื่อยๆ ยอมรับว่าตอนแรกก็โกรธค่ะ เราเลยไปถามตรงๆเลยว่า ทำไมถึงเกลียดเรา เพื่อนหลายๆคนก็ตอบไปในทางเดียวกันว่า เราชอบพูดทำร้ายจิตใจเขา เนื่องจากเราพูดขวานผ่าซากก็พอจะเชื่อเพื่อนอยู่ว่าเพื่อนๆพูดจริง เราก็พยายามแก้นะ แต่เหตุเกิดไปแล้วหลายคนเลยมองว่าเราเป็นคนนิสัยไม่ดี เราเลยรู้สึกอยากย้ายโรงเรียน รู้สึกว่าถ้าย้ายไปเพื่อนที่โรงเรียนอาจจะไม่เกลียดเราแบบนี้ จนวันหนึ่งเราจะต้องย้ายไปต่างจังหวัดเลยต้องย้ายโรงเรียน เราก็ดีใจมาก จนย้ายออกไปก็ไปเจอเพื่อนกลุ่มใหม่ แต่ครั้งนี้เวลาเราพูดเราก็จะพยายามไตร่ตรองทุกคำพูด เช่น ถ้าเพื่อนถามแบบนี้เราต้องตอบแบบนี้ อะไรประมาณนี้ค่ะ พอเราทำบ่อยๆก็เริ่มรู้สึกเหนื่อยที่ต้องคิดมากทุกคำก่อนพูด เพื่อนใหม่เราก็บอกว่าเราดูเกร็งๆตอนพูด ซึ่งทำให้คนอื่นเกร็งไปด้วย มันเลยทำให้บรรยากาศการพูดคุยไม่ค่อยสนุก เขาเลยแนะนำให้พูดแบบธรรมชาติ แต่ถ้าพูดแบบธรรมชาติก็กลัวจะทำร้ายจิตใจเขา ก็เลยคิดวุ่นจนถึงตอนนี้ค่ะ พูดแบบธรรมชาติก็อาจจะทำร้ายจิตใจเพื่อน คิดก่อนพูดก็ไม่ค่อยถนัดและเหนื่อยมาก ไม่พูดก็หาว่าหยิ่ง พูดมากก็กลัวรำคาญ ไม่รู้ทำไมมันยากไปหมด เราก็ไม่อยากรู้สึกแคร์คนอื่นขนาดนี้หรอกนะ แต่ก็กลัวว่าถ้าทำอะไรพลาดไปจะโดนเกลียดเหมือนที่อยู่โรงเรียนเก่า รู้สึกร้อนใจไปหมด เลยมาระบายและถามในกระทู้  ลองเสนอมาได้ค่ะว่าชอบคนนิสัยแบบไหน

ความคิดเรามันอาจจะเด็กไปหน่อย ก็ช่วยแนะนำวิธีให้เลิกคิดอะไรเด็กก็ได้ค่ะ อาจจะยาวหน่อยแต่ขอบคุณที่อ่านมากๆค่ะ สามารถออกความคิดเห็น(อย่างมีมารยาท)ได้เลยน้า หรือแชร์ประสบการณ์ก็ได้ค่ะ ขอบคุณค่ะ