✨🤍✨ เมื่อถูกคนแปลกหน้า มาขอความช่วยเหลือ คุณใช้อะไรเป็นเกณฑ์วัด ว่าเขาเดือดร้อนจริงๆ หรือ เป็นแค่มิจฉาชีพครับ

ถ้าเราอยากจะทำทาน แล้วไม่เดือดร้อนเงินในกระเป๋า ก็ทำไปเถอะ แม้บางครั้งจะโดนหลอกเพราะเดาจิตใจคนไม่ออก ถ้าไม่อยากรับฟังคำหัวเราะเย้นหยัน ก็ไม่ต้องพูดให้ใครฟังค่ะ

ถ้าเดินดุ่มๆมาขอเงินจะไม่ให้ค่ะ แต่จะเสนอพาไปหาตำรวจทุกครั้ง แล้วก็จะโดนปฏิเสธทุกครั้งพร้อมกับหนีไปเลย แต่เคยมีเคสมาขอข้าวกิน เราก็สั่งข้าวให้เขา เขากินเสร็จ ขอบคุณแล้วเขาก็ไป เราว่าแบบนี้โอเคเลย

ส่วนตัวเราไม่ค่อยชอบความคิดว่า ทำๆไปเถอะ ผู้รับจะเอาไปทำไรก็เรื่องของเขา ถ้าเรามีเจตนาดีเราก็จะได้บุญ มันทำให้เราคิดกลับกันเลย เคร ให้เงินขอทานเด็กเพราะหวังจะให้เด็กมีกิน แต่ความจริงเด็กยิ่งถูกบังคับให้ขอทานหนักขึ้น ถ้าคุณปล่อยปลา เพราะหวังให้มันมีชีวิตต่อไป แต่ดันไปปล่อยโซนนักล่า แล้วมันก็โดนจับกินตรงนั้น ปล่อยเต่าบกในน้ำให้มันจมน้ำตายแถวนั่น เนื่องจากแยกไม่ออกว่ามันเป็นเต่าบกที่ว่ายน้ำไม่เก่ง คือเห็นเป็นเต่าก็ปล่อยเลย หรือปล่อยปลาบางชนิดแล้วมันก็กลายเป็น alien species ทำลายระบบนิเวศน์บริเวณนั้น ยังมีอีกหลายเคสที่เป็นแบบนี้ เรารู้สึกเหมือนพวกนี้เอาแต่บอกว่า ก็ชั้นเจตนาดีและชั้นไม่รุ้ ชั้นจึงไม่ผิด (แต่ผลที่เกิดวอดวายไปถึงไหนแล้ว ตรงนี้ไม่ยักกะมีสำนึกของความรับผิดชอบกันแฮะ)

คือก็เข้าใจเรื่องเจตนาดี แต่ช่วยหาความรุ้ใส่ตัวประกอบด้วย อย่างน้อย ต้องฝึกตั้งคำถามทุกครั้ง การให้ครั้งนี้ "ได้กุศลจริงหรือไม่" เผื่อจะได้ช่วยลดโอกาสความวอดวายทางอ้อมลงบ้าง ไม่ใช่ปล่อยให้วอดวายเพราะความไม่รุ้แล้วยังคิดว่าตัวเองทำดีแล้ว แล้วก็ยืนกรานจะทำแบบนี้ต่อไปอีก เราว่าพวกนี้ไม่โอเคเลยค่ะ

จริงๆมันก็ dilemma อะนะ เดี๋ยวก็จะมีพวกมาบอกว่า งั้นก็ไม่ต้องทำดีอะไร เพราะใครจะไปรู้ว่า สิ่งที่ทำจะส่งผลเสียอะไรแค่ไหน การทำๆไปเถอะ โอกาสผุ้รับได้ประโยชน์มันเยอะกว่า(?)  เราก็คงจนปัญญาที่จะบอกว่า ก็ขยันหาข้อมูลสิ อ่านเยอะๆ ตามข่าวเยอะๆ แลกเปลี่ยนข้อมูลกับเพื่อนฝูงเยอะ คือไม่ได้จะให้ลดเป็น 0 แต่ขอให้มันค่อยๆไปในแนวทางที่ดีขึ้นได้ไหม แต่ถ้าดึงดันว่าตัวเองจะทำๆ ไม่สนไรทั้งนั้น ชั้นเป็นคนดี มีเจตนาดี ก็คงทำไรไม่ได้ล่ะค่ะ ก็ตามแต่วิจารณญาณของแต่ละท่านเลย

การทำบุญได้บุญมากน้อยขึ้นอยู่กับความบริสุทธิ์ของจิต
หากพิจารณาแล้วว่าสิ่งที่เราทำเป็นสิ่งที่ดี ช่วยเหลือผู้อื่น มิใช่การทำบาป
ก็ทำเลย ยิ่งคิดมากกังวลด้วยเหตุผลต่างๆนาๆ ก็ยิ่งได้บุญน้อยลง

ส่วนคนที่มาหลอกก็จะได้รับผลแห่งกรรมนั้น นั่นเป็นเรื่องของเขามิใช่เรื่องของเรา

เว้นแต่ว่ารู้ว่าเขาหลอกแต่แกล้งทำเป็นรู้ไม่ทัน อันนี้ถึงจะเห็นชัดว่า
เป็นการสนับสนุนและควรถูกตำหนิ

มีคนไม่น้อยต้องเดินทางไปทำบุญที่วัด หมู่บ้านห่างไกลความเจริญ
แต่นี่มีคนมาขอให้เราช่วยถึงที่ และเราสามารถช่วยได้ ถือเป็นเรื่องดี