มาเล่าต่อนะครับ หลังจากที่มาถึงที่พักก้จัดของพักผ่อน ตื่นเช้ามากับการทำงานครั้งแรก สถานที่ผมทำงานเป็นสถานที่ราชการแห่งหนึ่งในขอนแก่น สังกัดกรมชลประทาน ผมเข้ามาในตำแหน่งเจ้าพนักงานธุรการ (ชั่วคราว) ทำเกี่ยวกับเอกสารทั่วไปเลยคับ ในองค์กรประกอบไปด้วย
1.ผอ.สำนักงาน ใหญ่สุด
2.หัวหน้าฝ่าย 4 ฝ่าย
3.บท. ตำแหน่งนี้ว่าง
โดยประมาณ ผมเข้ามาอยุ่ในฝ่ายวิศวกรรม คือเป็นฝ่ายเอกสารส่วนใหญ่ อีกสามฝ่ายก้จะส่งต่อเอกสารมาให้เราตรวจสอบแล้วเสนอกัวหน้าฝ่ายวิศกรรมแช้วค่อยส่งต่อไปยังผอ.สนง ส่วนหัวหน้าที่ปมพูดถึงก้คือ หัวหน้าฝ่ายวิศวกรรมนั้นเองครับ เป็นผู้ชายอายุประมาณ 40 กว่าๆ ตัวสูง เป็นคนจริงจังกะงาน เป็นที่น่าเคารพนับถือในสำนักงานมากครับ มีครอบครัวแล้วมีลูกสองคนครับ รุ่นเดียวกับผมเลย หลังจากนั้นผมก้ได้เริ่มทำงานอย่างราบรื่นและมีพี่ที่อยุ่ตำแหน่งเดียวกันค่อยสอนงานและใจดีมากจนเราสนิทกันแกเป็น พี่ผู้หญิงที่นิสัยน่ารัก อ่อนโยน แล้วมีลุกสองคน เราสนิทกันจนไปมาหาสุ่กันข้าวด้วยกันครับ จนผ่านมาสามเดือน ผมได้โดยผอ.สนง เรียกตัวให้ไปพบ งงสิครับ ในใจแอบกลัวมาก แล้วท่านก้เรียกไปสอบถามว่า แกยินดีเป็นเลขาหน้าห้องไหม ชั้นเห็นว่าแกทำงานละเอียดรอบครอบดี พอดีวศ. (ฝ่ายวิศวกรรม) มันไม่มีหน้าห้องมาสักพักละแกมาช่วยดูเอดสารให้มันหน่อยนะ ผมก้ตอบไปว่า ถ้าผอ.คิดว่าผมพอช่วยได้ผมยินดีครับ หลังจากนั้นผอ.ก้เรียกเลขาหน้าห้องแกมา แล้วให้ผมกะเลขาแกทำความรุ้จักกันและบอกว่าเลขาแกจะสอนงานเดี๋ยวกับหน้าก้องให้นะ ผมเลยติบไปว่า ขอบคุณครับ หลังจากได้ผมก้ได้ทำความรุ้จักกันกับพี่เลขาและสนิทกัน ผ่านไปสองวันผมก้ได้ย้ายไปเป้นเบขาหน้าห้องฝ่ายวิศวกรรม แต่ด้วยความที่ผมพักกะหัวหน้าตั้งแต่เริ่มต้นจึงสนิทกันเพราะต้องอาศัยรถแกและพักกับแก ระหว่างพักบ้านนาย ผมก้โดนสอนมาว่าอยุ่บ้านท่านอย่างนิ่งดูดาย ผมเลยทำกับข้าว กวาดบ้านถูบ้าน ซักผ้าตากผ้า ล้างรถให้นานทุกอย่างที่แกเรียกใช้อ่ะครับ ตลอดระยะเวลาสามเดือนจนรุ้ส่านายแกชอบอะไรไท่ชอบอะไร มันเลยทำให้ผมไม่ค่อยเกร็งเวลาที่ต้องพุดคุยกะหัวหน้า หัวหน้าแกเองก้ดีกะผมค่อยสอนงานด้วย นั้นละครับจุดเริ่มต้น หลังจากนั้นพอผมเป้นเบขาหน้าห้องนายได้สองอาทิตย์กว่าผมได้บ้านพักที่ของไว้ตั้งแต่เริ่มต้นมาแล้ว ผมเบยไปสำรวจบ้านและดุสภาพคือมันรกมากต้องรีโนเวทใหม่เลย ซึ่งอยุ่ไม่ห่างจากบ้านนายเท่าไรแต่หลังบ้านผมกะแกหันชนกันห่างกัน 50 เมตรได้ พอด๔บ้านเสร้จพี่เลขาผอ.ก้มาถาทว่าเป้นไงบ้างผมเลยคุยกัน ตามประสาทพี่น้องจนผอ.เดินมาได้ยินและพุดขึ้นมา นี้กุก้ทำบ้านให้พี่นะ ไอ้วศ.มันต้องทำให้สิไปบอกมันว่ากุเรียกมา หลังจากนั้นผ่านไปหัวหน้าก้อาสารัโนวเทบ้านให้ครับเป้นบ้านพักสองชั้น 1 ห้องน้ำ รีโนเวทหมดไป 4 หมื่นบาท แล้วผมก้ย้ายเข้าไปอยุ่และเริ่มแยกตัวห่างจากหัวหน้าเพราะผมเอามอไชมาไว้ขับไปทำงานและไปหาเบาะกะพี่ๆ ที่สนิทเลยไม่ค่อยได้ไปหาแกแบะทำอาหารมห้แต่ผมก้บอกแกอยุ่นะว่าขอบคุณที่ดุแบนะครับมีไรเรียกใช้ได้นะครับ ระหว่างนั้นผมก้ใช้ชีวิตเหมือนคนทั่วไปเบยครับ ขับรถไปทำงานเองกินข้าวกะพี่ๆ ที่ทำงาน แต่ด้วยหย้าที่เราก้ต้องดุแบนายก่อนจัดข้าวเที่ยงให้นานทาน ชงชา ปลอกผลไม้ให้นายตลอดระยะเวลาที่มาเป้นเลขาครับ หลังจากนั้นเมื่อเรามีบ้านเป้นของตัวเองแล้วผมก้ได้ทักบอกแฟนให้มาหาครัง เนื่องจากช่วงนั้นแฟนเองก้เรียนมข.ขอนแก่น อนาคตว่าที่คุณครุเนื่องจากนางกำลังเรียนจบพอดีและรอบรรจุช่วงเดือนตุลาคม เนื่องจากนางสอบครูคืนถิ่นได้ ส่วนตัวผมเองก้กำลังเริ่มต้นชีวิตการทำงานที่ดีและกำลังรุ่นอนาคตผมก้ว่าจะหาสอบอะไรก้ว่าไปอย่างน้อยเราก้ได้เข้ามาละ ผมบอกก่อนนะครับแฟนผมเป้นผช. เป็นรับออริจินอลเลย ส่วนผมเป้นผช. รุกออริจินอลเลยงับ ผมเองก้ไม่ได้ปิดที่ทำงานนะคับว่าเป้นเกย์พี่ที่สนิทจะรุ้ว่าเราเป้นเกย์และมีแหนแล้วผมก้เอารุปแหนอวดนะ แหนผมอายุห่างจากผม สามสี่ปีคับ พอแฟนผมมาก้พักอาศัยกับผมเพราะว่าปิดเทอมพอดีเลยให้แฟนมาอยุ่ด้วยระหว่างรอบรรจุ หลังจากนั้นผมก้พาแฟนไปไหว้ส้หัวหน้าและทำความรุ้จักและพาไปที่ทำงานด้วยเพื่อแนะนำให้ทุกคนรุ้จัก แต่ก่อนจะพาไปคือผอ.สนง ท่านกำลังหาคนที่เก่งคอมมาช่วยงานผมเลยแนะนำแหนผมไปท่านเลยให้ชวนมาลองทำงาน แต่ก้นั้นละครับ ก้ต้องทำเรื่องผ่านหัวหน้าฝ่ายผมก้อนแล้วก้ไปบอกแกแกก้ทำเรื่องให้จนแฟนผมได้เข้ามาทำงานด้วยกันระหว่งนั้นทุกอย่างกำลังไปได้ดีเลยครับ ดูมีชีวิตชีวามีความสุขและไปด้วยดี เวลาผ่านมา5 เดือน มันก้มีบ้างที่เจอคนร่วมงานแย่ๆ แต่ผมก้ไม่ได้ใส่ใจไร มีทั้งคนรักแล้วก้ชังเราเป้นเรื่องปกติของการทำงานระบบราชการที่ผุ้ใหญ่เกยียดผุ้น้อย ข้าราชการบางคนถือยศยิ่งกว่าอะไรเพราะเรามันก้แค่ลุกจ้าง เจอคนดูถ฿กสารพัดแล้วก่ใส่ร้ายป้ายสี ผมก้เฉยๆ ไม่โต้ตอบเพราะเราไม่ได้เป้นอย่างที่เขาว่า จนวันหนึ่งจุดเริ่มต้นของเรื่องราวเลวร้ายได้เริ่มขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัวและไม่เคยคืดมาก่อน เย็นหลังเลิกงาน หัวหน้าได้ชวนผมกะแฟนไปทานข้าวและดื่มเบียร์บ้านแก ปกติพวกผมก้มีไปทานข้าวบ้านแกเป่นประจำอยุ่แล้ว แล้วก้จะชวนพี่เลขาหน้าห้องผอ.และพี่ผุ้ชายอีกคนไปทานด้วยกันเสมอ แต่วันนั้นกัวหน้าบอกม้ผมกะแฟนไปกันสองคน เราเลยไม่ได้ถามเกตุผลอะไร แล้วอีกอย่างที่บ้านแกก้มีลุกชายแกที่รุ่นเดียวกะผมอยุ่ด้วย รวมเป้น 4 คน ผม แฟนผม หัวหน้า และลูกชายแก เมื่อมาถึงผมกะแฟนก้พากันจัดเจรียมอาหารและตั้งวงเตรียมทานข้าวและดื่มเบียร์ โดยปกติผมกับแฟนสายดื่มอยุ่แล้วแล้วก้คอแข็งระดับหนึ่ง ต้องบอกก่อนว่า ณ ตอนนั้นผมกับแหนยังอ่อนต่อโลกๆมากๆๆ แฟนผมก้เด้กเรียนมีครอยครัวดุแลอารมลุกคุณหนู ผมเองก้โตมากับป้าที่ชอบเข้าวัดทำบุญ ไม่ค่อยได้เจอโลกข้างนอกเท่าไร พอหลังจากเตรียมไรเสร้จก้มานั่งทานข้าวแช้วดื่มเบียร์กัน พอดื่มไปประมาณสามขวดลุกชายแกก้ขอตัวบอกว่าง่วงเบยเดินจึ้นห้องชั้นสอง บริเวณที่ผมนั่งทานดันอยุ่ปลายเตียงนอนของหัวหน้า แกนอนชั้นล่างซึ่งติดกับห้องครัวแล้วปลายเตียงจะมีที่ว่างแล้วถัดไปก้เป้นชั้นวาวทีวีแบะมีห้องน้ำอยุ่ข้างๆถัดจากบรรไดขึ้นชั้นาอง พวกเราก้จะนั่งกินกันตรวนี้เป้นประจำ พอลุกแกขึ้นไปพวกผมก้นั่งคุยกันแล้วแฟนผมก้ทักไปคุยเมามอยกับพี่เลขาหย้าห้องผอ. อารมพี่สาวน้องสาวเขา ระหว่างนั้นอยุ่หัวหน้าก้บอกว่าเดี๋ยวเอาแก้วมากุชงให้ ผมก้ไม่ได้นึกสงสัยไร เพราะปกติพวกผมจะบริดารก้คิดว่าแกอยากให้เราดื่มแบบสบาย แกก้เอากระติกน้ำแข้งและเบียร์ไปอยุ่ข้างแก สักพักแกก้ลุกไปห้องน้ำผมกะแฟนก้สลับกันเข้าห้องน้ำ จนผมสังเกตุเก้นตอนหัวหน้ารินเบียร์เส้จแกจะเอานิ้งจุ้มๆ ข้นให้ผมเก้นก้แอบรังเกียจเพราะไม่ชอบให้ใครเอานิ้งจุ้มให้เลยแต่ก้ทำเมิยเหมือนไม่เห้นอารมเกรงใจไม่กล้าพูด หลังจากดื่มสักพักผมรุ้สึกเหมือนจะวูบ ไม่มีแรง มันไม่เหมือนคนเมามันอธิบายไม่ถุกเลย แบบไม่ทีแรงยกแก้ว เหมือนหลับๆ ตื่นๆ ผมเลยประคองสติแช้วสกิดแฟนว่ากลับกันเถอะ แล้วผมก้บอกหัวหน้าว่ากลับก่อนนะครับ แล้วผมก้พยายามบุกขึ้นแล้วก้จะพยุงแฟนแต่สักพักหัวหน้าก้มาช้อนผมแล้วลากผมไปนั่งเตียงแกแช้วบอกว่าไหนมาดูดิอาการเป้นไง ผมเลยว่าไหวอยุ่ครับขอตัวกลับแต่ผมก้เริ่มพุดไม่ค่อยมีเสียงเหมือนคนอ่อนแรงพอหันไปดูแฟนคือนั่งพิงผนังเหมือนคนหมดสติผมก้ตกใจจะลุกไปดุแฟนหัวหน้าก้ดึงผมไว้แล้วบอกว่ามากุนวดให้แล้วแฟนผมก้มีสติดลับมาแล้วก้พุดว่าหัวหน้าจะทำไรคับ ปล่อยแฟนผมเดี๋ยวพวกเราจะกลับแล้วแกก้พุดติดตลกว่าแฟนแกไม่เป้นไรเกรอมันแค่เมา ผมเลยว่าผมไม่เมาครับแฟนผมก้ทักหาพี่เลขาและคุยกันสีกพักหัวหน้าจับผมผลักลงเตียงแล้วถอดเสื้อผม แล้วแฟนก้ร้องห้ามหลังจากนั้นผมก้ไม่รุ้ตัวอีกเบยครับ แล้วมารุ้ตัวตอนแกกำลังอมนกเขาผมแล้วก้เลียตามตัวผมแต่ผมแทบขยับตัวไม่ได้เหมือนคนโดนผีอำมีแค่ตาที่เปิดอยุ่แต่ไม่มีแรงแล้วก้เหมือนภาพตัดรุ้ตัวมาอีกที่แกก้ลากแฟนผมขึ้นมาเตียงแล้วก้พยายามจะถอดเสื้อผ้าแฟนผมแล่วผมทั้งโกดทั้งโมโหแต่ก้ทำไรไมไ่ด้ไม่มีแรงที่จะตอบโต้หรืออะไรเลย พอรุ้ตัวอีกที่ผมก้โดนหัวหน้าตัวเอฃข่มขืนแล้วมีเพสวัมพันกันสักพักใหญ่ผมพอมีแรงพยายามขยับตัวเองแต่แหนผมคือเหมือนคนนอนหลับเลย หัวหน้าที่ทำไรผมเสร้จก้ไปอมนกเขาแฟนผมต่อและพยายามจะข่มขืนแฟนผมผมก้ดึงหัวหน้าออกและพยายามปลุกแฟน เมื่อแฟนผมรุ้สึกตัวผมก้บอกมันไปหยิบมือถือและโทรหาพี่เลขาให้มาช่วย แต่พอมัหยิบมือถือมาได้ก้เหมือนคนไม่ทีแรงผมเลยกดโทรเองและบอกพี่แกว่าโดนข่ใขืนครับ มาช่วยหน่อย พอผมมีแรงก้เกิดการต่อสุ้กับหน้าหน้าขึ้ยผมเองก้สุ้แรงแกไม่ไหวบวกกับพยานามปกป้องแฟนสุดชีวิตและพยุงแฟนออดจากบ้านแกแต่ผมเองก้แทบไม่มีแรงแหนเองก้มึนๆๆ เหมือนคนไม่ทีสติผมก้ต่อสุ้สักพักพี่เลขาก้มาพร้อมดับพี่ผุ้ชายคนหนึ่งที่สนิทกันพอผมได้ยินเสียงรถก้รีบพยุงและลากแหนออกไประหว่างนั้นก้สุ้กะหัวหย้าจนแกล้มลงแช้วผมก้ลากแหนอแกไปแล้วพี่ผช.ก้รีบมาพยุงแฟนผมและผมขึ้นรถ พอขึ้นรถมองออกไปเห้นหัวหน้าเเดินออกมาแล้วนุ่งผ้าขนหนุผืนเดียว แล่วพวกผมก้พสกันไปพักกะพี่เลขาและร้องไห้จนหลับไป พอตื่นเช้ามาก้มากัยตั้งสติกะแฟนแช้วเล่าสิ่งที่ตัวเองโดนและเรียบเรียงเหตุการ สรุปว่าผมกะแฟนจำเหตุการสลับกันผมจำตอนนี้ได้ แฟนผมจำตอนนี้ได้ แล้วก้ได้ขอคำปรึกษากะพี่เลขาว่าเราควรทำยังไงดี เพราะผมคิดหนักมากทั้งกลัวทั้งอายและไม่รุ้จะทำยังไง ผมบอกตรงๆ ณ ตอนนั้นเหมือนคนโง่ที่ไม่รุ้จะทำยังไงและอะไรก่อนมีแค่ความกลัวและอายอยุ่ภายในใจ ไม่คิดว่าหัวหย้าที่แสนดีและน่าเคารพจะกล้าทำกับเราและแฟนของเราได้ ผมไม่คิดไม่ฝันเลย ณ ตอนนั้นได้แต่ปลอบแฟนและให้กำลังใจแฟนทั้งที่ตัวเองโคตรรังเกียจร่างกายตัวเองและโกดแค้นหัวหน้ามากที่ทำแบบนี้แต่ก้ทำไรไม่ได้ด้วยรุ้ดีว่าเขารุ้จักคนใหญ่คนโตและรุ้จักตำรวจในท้องที่ดีเลยได้แต่เก้บตัวเองไม่ไปทำงาน ผมมาย้อนคิดดุ ณ ตอนนี้ว่า ทำไมถึงเหิดเรื่องไรแบบนี้กับตัวเอง ตอนนี้กุโดนอะไร ทำไมต้อวข่มขืมกุกะแฟน ทำไมต้องทำไรแบบนี้ทำไมชีวิตต้องมาโดนไรแบบนี้ มีแต่คำถามเกิดขึ้น
ภาคต่อ สู่ชีวิตการทำงนครั้งแรกที่ไม่เคยลืม
1.ผอ.สำนักงาน ใหญ่สุด
2.หัวหน้าฝ่าย 4 ฝ่าย
3.บท. ตำแหน่งนี้ว่าง
โดยประมาณ ผมเข้ามาอยุ่ในฝ่ายวิศวกรรม คือเป็นฝ่ายเอกสารส่วนใหญ่ อีกสามฝ่ายก้จะส่งต่อเอกสารมาให้เราตรวจสอบแล้วเสนอกัวหน้าฝ่ายวิศกรรมแช้วค่อยส่งต่อไปยังผอ.สนง ส่วนหัวหน้าที่ปมพูดถึงก้คือ หัวหน้าฝ่ายวิศวกรรมนั้นเองครับ เป็นผู้ชายอายุประมาณ 40 กว่าๆ ตัวสูง เป็นคนจริงจังกะงาน เป็นที่น่าเคารพนับถือในสำนักงานมากครับ มีครอบครัวแล้วมีลูกสองคนครับ รุ่นเดียวกับผมเลย หลังจากนั้นผมก้ได้เริ่มทำงานอย่างราบรื่นและมีพี่ที่อยุ่ตำแหน่งเดียวกันค่อยสอนงานและใจดีมากจนเราสนิทกันแกเป็น พี่ผู้หญิงที่นิสัยน่ารัก อ่อนโยน แล้วมีลุกสองคน เราสนิทกันจนไปมาหาสุ่กันข้าวด้วยกันครับ จนผ่านมาสามเดือน ผมได้โดยผอ.สนง เรียกตัวให้ไปพบ งงสิครับ ในใจแอบกลัวมาก แล้วท่านก้เรียกไปสอบถามว่า แกยินดีเป็นเลขาหน้าห้องไหม ชั้นเห็นว่าแกทำงานละเอียดรอบครอบดี พอดีวศ. (ฝ่ายวิศวกรรม) มันไม่มีหน้าห้องมาสักพักละแกมาช่วยดูเอดสารให้มันหน่อยนะ ผมก้ตอบไปว่า ถ้าผอ.คิดว่าผมพอช่วยได้ผมยินดีครับ หลังจากนั้นผอ.ก้เรียกเลขาหน้าห้องแกมา แล้วให้ผมกะเลขาแกทำความรุ้จักกันและบอกว่าเลขาแกจะสอนงานเดี๋ยวกับหน้าก้องให้นะ ผมเลยติบไปว่า ขอบคุณครับ หลังจากได้ผมก้ได้ทำความรุ้จักกันกับพี่เลขาและสนิทกัน ผ่านไปสองวันผมก้ได้ย้ายไปเป้นเบขาหน้าห้องฝ่ายวิศวกรรม แต่ด้วยความที่ผมพักกะหัวหน้าตั้งแต่เริ่มต้นจึงสนิทกันเพราะต้องอาศัยรถแกและพักกับแก ระหว่างพักบ้านนาย ผมก้โดนสอนมาว่าอยุ่บ้านท่านอย่างนิ่งดูดาย ผมเลยทำกับข้าว กวาดบ้านถูบ้าน ซักผ้าตากผ้า ล้างรถให้นานทุกอย่างที่แกเรียกใช้อ่ะครับ ตลอดระยะเวลาสามเดือนจนรุ้ส่านายแกชอบอะไรไท่ชอบอะไร มันเลยทำให้ผมไม่ค่อยเกร็งเวลาที่ต้องพุดคุยกะหัวหน้า หัวหน้าแกเองก้ดีกะผมค่อยสอนงานด้วย นั้นละครับจุดเริ่มต้น หลังจากนั้นพอผมเป้นเบขาหน้าห้องนายได้สองอาทิตย์กว่าผมได้บ้านพักที่ของไว้ตั้งแต่เริ่มต้นมาแล้ว ผมเบยไปสำรวจบ้านและดุสภาพคือมันรกมากต้องรีโนเวทใหม่เลย ซึ่งอยุ่ไม่ห่างจากบ้านนายเท่าไรแต่หลังบ้านผมกะแกหันชนกันห่างกัน 50 เมตรได้ พอด๔บ้านเสร้จพี่เลขาผอ.ก้มาถาทว่าเป้นไงบ้างผมเลยคุยกัน ตามประสาทพี่น้องจนผอ.เดินมาได้ยินและพุดขึ้นมา นี้กุก้ทำบ้านให้พี่นะ ไอ้วศ.มันต้องทำให้สิไปบอกมันว่ากุเรียกมา หลังจากนั้นผ่านไปหัวหน้าก้อาสารัโนวเทบ้านให้ครับเป้นบ้านพักสองชั้น 1 ห้องน้ำ รีโนเวทหมดไป 4 หมื่นบาท แล้วผมก้ย้ายเข้าไปอยุ่และเริ่มแยกตัวห่างจากหัวหน้าเพราะผมเอามอไชมาไว้ขับไปทำงานและไปหาเบาะกะพี่ๆ ที่สนิทเลยไม่ค่อยได้ไปหาแกแบะทำอาหารมห้แต่ผมก้บอกแกอยุ่นะว่าขอบคุณที่ดุแบนะครับมีไรเรียกใช้ได้นะครับ ระหว่างนั้นผมก้ใช้ชีวิตเหมือนคนทั่วไปเบยครับ ขับรถไปทำงานเองกินข้าวกะพี่ๆ ที่ทำงาน แต่ด้วยหย้าที่เราก้ต้องดุแบนายก่อนจัดข้าวเที่ยงให้นานทาน ชงชา ปลอกผลไม้ให้นายตลอดระยะเวลาที่มาเป้นเลขาครับ หลังจากนั้นเมื่อเรามีบ้านเป้นของตัวเองแล้วผมก้ได้ทักบอกแฟนให้มาหาครัง เนื่องจากช่วงนั้นแฟนเองก้เรียนมข.ขอนแก่น อนาคตว่าที่คุณครุเนื่องจากนางกำลังเรียนจบพอดีและรอบรรจุช่วงเดือนตุลาคม เนื่องจากนางสอบครูคืนถิ่นได้ ส่วนตัวผมเองก้กำลังเริ่มต้นชีวิตการทำงานที่ดีและกำลังรุ่นอนาคตผมก้ว่าจะหาสอบอะไรก้ว่าไปอย่างน้อยเราก้ได้เข้ามาละ ผมบอกก่อนนะครับแฟนผมเป้นผช. เป็นรับออริจินอลเลย ส่วนผมเป้นผช. รุกออริจินอลเลยงับ ผมเองก้ไม่ได้ปิดที่ทำงานนะคับว่าเป้นเกย์พี่ที่สนิทจะรุ้ว่าเราเป้นเกย์และมีแหนแล้วผมก้เอารุปแหนอวดนะ แหนผมอายุห่างจากผม สามสี่ปีคับ พอแฟนผมมาก้พักอาศัยกับผมเพราะว่าปิดเทอมพอดีเลยให้แฟนมาอยุ่ด้วยระหว่างรอบรรจุ หลังจากนั้นผมก้พาแฟนไปไหว้ส้หัวหน้าและทำความรุ้จักและพาไปที่ทำงานด้วยเพื่อแนะนำให้ทุกคนรุ้จัก แต่ก่อนจะพาไปคือผอ.สนง ท่านกำลังหาคนที่เก่งคอมมาช่วยงานผมเลยแนะนำแหนผมไปท่านเลยให้ชวนมาลองทำงาน แต่ก้นั้นละครับ ก้ต้องทำเรื่องผ่านหัวหน้าฝ่ายผมก้อนแล้วก้ไปบอกแกแกก้ทำเรื่องให้จนแฟนผมได้เข้ามาทำงานด้วยกันระหว่งนั้นทุกอย่างกำลังไปได้ดีเลยครับ ดูมีชีวิตชีวามีความสุขและไปด้วยดี เวลาผ่านมา5 เดือน มันก้มีบ้างที่เจอคนร่วมงานแย่ๆ แต่ผมก้ไม่ได้ใส่ใจไร มีทั้งคนรักแล้วก้ชังเราเป้นเรื่องปกติของการทำงานระบบราชการที่ผุ้ใหญ่เกยียดผุ้น้อย ข้าราชการบางคนถือยศยิ่งกว่าอะไรเพราะเรามันก้แค่ลุกจ้าง เจอคนดูถ฿กสารพัดแล้วก่ใส่ร้ายป้ายสี ผมก้เฉยๆ ไม่โต้ตอบเพราะเราไม่ได้เป้นอย่างที่เขาว่า จนวันหนึ่งจุดเริ่มต้นของเรื่องราวเลวร้ายได้เริ่มขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัวและไม่เคยคืดมาก่อน เย็นหลังเลิกงาน หัวหน้าได้ชวนผมกะแฟนไปทานข้าวและดื่มเบียร์บ้านแก ปกติพวกผมก้มีไปทานข้าวบ้านแกเป่นประจำอยุ่แล้ว แล้วก้จะชวนพี่เลขาหน้าห้องผอ.และพี่ผุ้ชายอีกคนไปทานด้วยกันเสมอ แต่วันนั้นกัวหน้าบอกม้ผมกะแฟนไปกันสองคน เราเลยไม่ได้ถามเกตุผลอะไร แล้วอีกอย่างที่บ้านแกก้มีลุกชายแกที่รุ่นเดียวกะผมอยุ่ด้วย รวมเป้น 4 คน ผม แฟนผม หัวหน้า และลูกชายแก เมื่อมาถึงผมกะแฟนก้พากันจัดเจรียมอาหารและตั้งวงเตรียมทานข้าวและดื่มเบียร์ โดยปกติผมกับแฟนสายดื่มอยุ่แล้วแล้วก้คอแข็งระดับหนึ่ง ต้องบอกก่อนว่า ณ ตอนนั้นผมกับแหนยังอ่อนต่อโลกๆมากๆๆ แฟนผมก้เด้กเรียนมีครอยครัวดุแลอารมลุกคุณหนู ผมเองก้โตมากับป้าที่ชอบเข้าวัดทำบุญ ไม่ค่อยได้เจอโลกข้างนอกเท่าไร พอหลังจากเตรียมไรเสร้จก้มานั่งทานข้าวแช้วดื่มเบียร์กัน พอดื่มไปประมาณสามขวดลุกชายแกก้ขอตัวบอกว่าง่วงเบยเดินจึ้นห้องชั้นสอง บริเวณที่ผมนั่งทานดันอยุ่ปลายเตียงนอนของหัวหน้า แกนอนชั้นล่างซึ่งติดกับห้องครัวแล้วปลายเตียงจะมีที่ว่างแล้วถัดไปก้เป้นชั้นวาวทีวีแบะมีห้องน้ำอยุ่ข้างๆถัดจากบรรไดขึ้นชั้นาอง พวกเราก้จะนั่งกินกันตรวนี้เป้นประจำ พอลุกแกขึ้นไปพวกผมก้นั่งคุยกันแล้วแฟนผมก้ทักไปคุยเมามอยกับพี่เลขาหย้าห้องผอ. อารมพี่สาวน้องสาวเขา ระหว่างนั้นอยุ่หัวหน้าก้บอกว่าเดี๋ยวเอาแก้วมากุชงให้ ผมก้ไม่ได้นึกสงสัยไร เพราะปกติพวกผมจะบริดารก้คิดว่าแกอยากให้เราดื่มแบบสบาย แกก้เอากระติกน้ำแข้งและเบียร์ไปอยุ่ข้างแก สักพักแกก้ลุกไปห้องน้ำผมกะแฟนก้สลับกันเข้าห้องน้ำ จนผมสังเกตุเก้นตอนหัวหน้ารินเบียร์เส้จแกจะเอานิ้งจุ้มๆ ข้นให้ผมเก้นก้แอบรังเกียจเพราะไม่ชอบให้ใครเอานิ้งจุ้มให้เลยแต่ก้ทำเมิยเหมือนไม่เห้นอารมเกรงใจไม่กล้าพูด หลังจากดื่มสักพักผมรุ้สึกเหมือนจะวูบ ไม่มีแรง มันไม่เหมือนคนเมามันอธิบายไม่ถุกเลย แบบไม่ทีแรงยกแก้ว เหมือนหลับๆ ตื่นๆ ผมเลยประคองสติแช้วสกิดแฟนว่ากลับกันเถอะ แล้วผมก้บอกหัวหน้าว่ากลับก่อนนะครับ แล้วผมก้พยายามบุกขึ้นแล้วก้จะพยุงแฟนแต่สักพักหัวหน้าก้มาช้อนผมแล้วลากผมไปนั่งเตียงแกแช้วบอกว่าไหนมาดูดิอาการเป้นไง ผมเลยว่าไหวอยุ่ครับขอตัวกลับแต่ผมก้เริ่มพุดไม่ค่อยมีเสียงเหมือนคนอ่อนแรงพอหันไปดูแฟนคือนั่งพิงผนังเหมือนคนหมดสติผมก้ตกใจจะลุกไปดุแฟนหัวหน้าก้ดึงผมไว้แล้วบอกว่ามากุนวดให้แล้วแฟนผมก้มีสติดลับมาแล้วก้พุดว่าหัวหน้าจะทำไรคับ ปล่อยแฟนผมเดี๋ยวพวกเราจะกลับแล้วแกก้พุดติดตลกว่าแฟนแกไม่เป้นไรเกรอมันแค่เมา ผมเลยว่าผมไม่เมาครับแฟนผมก้ทักหาพี่เลขาและคุยกันสีกพักหัวหน้าจับผมผลักลงเตียงแล้วถอดเสื้อผม แล้วแฟนก้ร้องห้ามหลังจากนั้นผมก้ไม่รุ้ตัวอีกเบยครับ แล้วมารุ้ตัวตอนแกกำลังอมนกเขาผมแล้วก้เลียตามตัวผมแต่ผมแทบขยับตัวไม่ได้เหมือนคนโดนผีอำมีแค่ตาที่เปิดอยุ่แต่ไม่มีแรงแล้วก้เหมือนภาพตัดรุ้ตัวมาอีกที่แกก้ลากแฟนผมขึ้นมาเตียงแล้วก้พยายามจะถอดเสื้อผ้าแฟนผมแล่วผมทั้งโกดทั้งโมโหแต่ก้ทำไรไมไ่ด้ไม่มีแรงที่จะตอบโต้หรืออะไรเลย พอรุ้ตัวอีกที่ผมก้โดนหัวหน้าตัวเอฃข่มขืนแล้วมีเพสวัมพันกันสักพักใหญ่ผมพอมีแรงพยายามขยับตัวเองแต่แหนผมคือเหมือนคนนอนหลับเลย หัวหน้าที่ทำไรผมเสร้จก้ไปอมนกเขาแฟนผมต่อและพยายามจะข่มขืนแฟนผมผมก้ดึงหัวหน้าออกและพยายามปลุกแฟน เมื่อแฟนผมรุ้สึกตัวผมก้บอกมันไปหยิบมือถือและโทรหาพี่เลขาให้มาช่วย แต่พอมัหยิบมือถือมาได้ก้เหมือนคนไม่ทีแรงผมเลยกดโทรเองและบอกพี่แกว่าโดนข่ใขืนครับ มาช่วยหน่อย พอผมมีแรงก้เกิดการต่อสุ้กับหน้าหน้าขึ้ยผมเองก้สุ้แรงแกไม่ไหวบวกกับพยานามปกป้องแฟนสุดชีวิตและพยุงแฟนออดจากบ้านแกแต่ผมเองก้แทบไม่มีแรงแหนเองก้มึนๆๆ เหมือนคนไม่ทีสติผมก้ต่อสุ้สักพักพี่เลขาก้มาพร้อมดับพี่ผุ้ชายคนหนึ่งที่สนิทกันพอผมได้ยินเสียงรถก้รีบพยุงและลากแหนออกไประหว่างนั้นก้สุ้กะหัวหย้าจนแกล้มลงแช้วผมก้ลากแหนอแกไปแล้วพี่ผช.ก้รีบมาพยุงแฟนผมและผมขึ้นรถ พอขึ้นรถมองออกไปเห้นหัวหน้าเเดินออกมาแล้วนุ่งผ้าขนหนุผืนเดียว แล่วพวกผมก้พสกันไปพักกะพี่เลขาและร้องไห้จนหลับไป พอตื่นเช้ามาก้มากัยตั้งสติกะแฟนแช้วเล่าสิ่งที่ตัวเองโดนและเรียบเรียงเหตุการ สรุปว่าผมกะแฟนจำเหตุการสลับกันผมจำตอนนี้ได้ แฟนผมจำตอนนี้ได้ แล้วก้ได้ขอคำปรึกษากะพี่เลขาว่าเราควรทำยังไงดี เพราะผมคิดหนักมากทั้งกลัวทั้งอายและไม่รุ้จะทำยังไง ผมบอกตรงๆ ณ ตอนนั้นเหมือนคนโง่ที่ไม่รุ้จะทำยังไงและอะไรก่อนมีแค่ความกลัวและอายอยุ่ภายในใจ ไม่คิดว่าหัวหย้าที่แสนดีและน่าเคารพจะกล้าทำกับเราและแฟนของเราได้ ผมไม่คิดไม่ฝันเลย ณ ตอนนั้นได้แต่ปลอบแฟนและให้กำลังใจแฟนทั้งที่ตัวเองโคตรรังเกียจร่างกายตัวเองและโกดแค้นหัวหน้ามากที่ทำแบบนี้แต่ก้ทำไรไม่ได้ด้วยรุ้ดีว่าเขารุ้จักคนใหญ่คนโตและรุ้จักตำรวจในท้องที่ดีเลยได้แต่เก้บตัวเองไม่ไปทำงาน ผมมาย้อนคิดดุ ณ ตอนนี้ว่า ทำไมถึงเหิดเรื่องไรแบบนี้กับตัวเอง ตอนนี้กุโดนอะไร ทำไมต้อวข่มขืมกุกะแฟน ทำไมต้องทำไรแบบนี้ทำไมชีวิตต้องมาโดนไรแบบนี้ มีแต่คำถามเกิดขึ้น