เราอายุ15ค่ะเป็นโรคซึมเศร้ามาได้ประมาณ2ปีแล้วเคยไปรักษาที่รพ.มาซึ่งตอนแรกก็เหมือนจะดีแต่พอกลับมาบ้านมาเจอปัญหาทางบ้านและเรื่องการเรียนเราก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมตอนนี้ไม่ได้ไปเรียนมาสามอาทิตย์แล้วค่ะเพราะสภาพร่างกายและสภาพจิตใจไม่ไหวจริงๆพ่อเราก็เอาแต่ดุเอาแต่ด่าเราค่ะส่วนแม่ก็พยายามถามไถ่ว่าเรามีปัญหาอะไรซึ่งเราก็ไม่อยากทำให้ท่านเครียดเลยบอกไปว่าไม่มีอะไรแค่เหนื่อยๆบอกก่อนนะคะพ่อคิดว่าเราอาการดีขึ้นเพราะเราไม่ร้องไห้เลยซึ่งไม่เหมือนเมื่อก่อนที่เราร้องไห้ทุกคืนกรีดแขนตัวเองตลอดตอนนี้เราเครียดมากจนเกือบกลับมาทำแล้วค่ะเอาเป็นว่าตอนนี้แม่กับพ่อพยายามบังคับให้เราไปเรียนแม่ก็เริ่มขึ้นเสียงใส่เราจนเราทะเลาะกันเราก็บอกไปว่าเราไม่อยากไปรร.แล้วเราไม่สนแล้วว่าอนาคตเราจะเป็นยังไงสิ่งเดียวที่เราสนตอนนี้คือว่าเราจะตายยังไงดีซึ่งแม่ก็บอกว่าความรักที่แม่ให้มันไม่ทำให้เรามีความสุขได้เลยหรอเราก็ตอบไปว่ามันไม่เกี่ยวกับแม่แต่มันเกี่ยวกับโลกใบนี้ต่างหากถ้าเราเลือกได้เราจะให้คนอื่นเกิดมาแทนเพราะเราใช้ชีวิตไม่คุ้มค่าพอที่จะเกิดมาแม่เราก็ตอบมาว่างั้นมันคือความผิดของแม่ใช่ไหมที่ให้เราเกิดมาเราก็ไม่ได้ตอบอะไรแค่นั่งเงียบแล้วแม่ก็ทุบโต๊ะเสียงดังแล้วก็ตะโดนออกมาว่างั้นเราก็ไม่ใช่แม่ลูกกันนับตั้งแต่นี้ไปเรามาอยู่ต่างประเทศค่ะญาติก็ไม่มีพ่อก็เป็นพ่อเลี้ยงถึงเขาจะรักเราแบบลูกก็เถอะแต่ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะเราควรจะไปตายเลยดีไหมหรือกรีดตัวเองเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดและสงบสติอารมณ์หรือควรลองโทรหาเพื่อนไม่รู้จริงๆไม่อยากรบกวนใครตอนนี้คือดิ่งมากจริงๆค่ะเพราะถ้าตัดแม่ตัดลูกกันแล้วเราก็ไม่อยากอยู่ที่บ้านหลังนี้แล้วค่ะ