สวัสดีครับเพื่อน ๆ ชาวพันทิป ผมมีเรื่องอยากระบายกึ่งปรึกษาครับ ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับชีวิตดี
เนื่องด้วยผมเป็นคนวัยทำงานที่ยัง Alert อยู่ตลอดเวลาในสายงานตัวเอง (ขอไม่บอกว่าสายงานไหนนะครับ) ผมรู้สึกหดหู่ เวทนากับตัวเอง ทำยังไงก็ไม่ได้ กล่าวคือ
ผมอายุ 40 ย่าง 41 และมีความใฝ่ฝันเหมือนคนทั่ว ๆ ไป ที่อยากจะประสบความสำเร็จในชีวิตในอีกมิติหนึ่ง ความหมายคือ สิ่งที่ผมฝัน อยากได้ อยากมี อยากเป็นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ประสบความสำเร็จในชีวิตทั้งหมดนะครับ แค่อยากมีไว้เป็นความภาคภูมิใจในชีวิตในอีกด้านหนึ่ง ยิ่งกว่ามีบ้าน มีรถซะอีก
ผมยังเป็นวัย 40 ที่เงินเดือนแค่ 50,000 ซึ่งทำให้ผมนอนคิดทั้งวัน ทั้งคืน ว่าทำไมอะไรมันช่างโหดร้ายกับผมมากนัก และทำไมชีวิตผมต้องมารับเงินเดือนต่ำ ๆ และไร้ค่าที่สุดขนาดนี้ ผมบอกก่อนว่าผมไม่เคยดูถูกเงินนะครับ ถ้าเอามาให้ฟรี ๆ ผมก็เอา แต่สิ่งที่ผมนอนคิด นอนไม่หลับ และกังวลคือ ผมได้รับ Offer จากที่ใหม่ด้วยเงินเดือนเท่านี้จริง ๆ
ก่อนหน้านี้ เงินเดือนผมอยู่ที่ 66K ซึ่งเป็นตัวเลขที่สูงที่สุดที่ผมเคยได้ในการทำงาน ซึ่งเป็นตำแหน่งระดับ Manager และคิดว่าชีวิตนี้จะถึงแสนในไม่ช้า ขอให้ชาตินี้ผมแตะแสน ผมก็นอนตายตาหลับและผมตั้งปณิทานไว้ว่ายังไงเงินเดือนฉัน จะต้องไปที่ 70 - 80K เป็นอย่างต่ำ
แต่ แต่ แต่ มันไม่ใช่เลยครับ หลังจากที่ผมลาออกมาดูแลคุณแม่ และคุณแม่เพิ่งเสีย ผมก็กลับมาสมัครงานใหม่ ในตำแหน่งระดับ Manager ในสายงานหนึ่ง (สานงานเดียวกันที่เคยทำนี่แหละครับ แต่ขอไม่เอ่ย) ซึ่งผมเรียกไป 70K - 80K
ด้วยช่วงที่ขาดหายไป ในระหว่างดูแลคุณแม่ และมีเงินเก็บมากมาย ผมเองเลือกเฉพาะบริษัทที่กล้าจ่ายเท่านั้นในราคานี้ (เล่นตัว รอบริษัทที่กล้าจ่าย) ก็เล่นตัวมาประมาณหลายเดือน จนมันถึงเวลาแล้วที่ผมควรจะรีบหางานที่ผมต้องการ เนื่องจากเงินในบัญชีค่อย ๆ ร่อยหรอ
ผมได้รับการเข้าสัมภาษณ์ในหลาย ๆ ที่ เอาแค่เฉพาะเงินเดือน 70K+ เท่านั้น แล้วก็มีเรียกสัมภาษณ์หลายที่ ดูเหมือนจะดีใช่มั้ยครับ
แต่ทว่า บริษัทที่ผมสัมภาษณ์ไปที่สามารถให้ได้ ไม่เรียกผมเลยสักที่ คุยกัน 2 - 3 ชั่วโมงก็มี ในเรื่องของประสบการณ์และความสามารถ ผมมีผลงานประจักษ์ให้ทางผู้สัมภาษณ์ดูด้วย ไม่ว่าจะเป็นผลงานที่เราทำมา กระบวนการ ขั้นตอน วิธีการทำงาน ถึงขั้นบอกระเอียดมากเกี่ยวกับการ Set up ระบบต่าง ๆ ภายในองค์กร คุยกันนานมาก แต่ก็เงียบหายไปเลย
ตั้งแต่วันศุกร์ผมได้สัมภาษณ์ไปหลายที่ครับ เมื่อวานวันจันทร์ ผมนั่งรอ นอนรอโทรศัพท์ทั้งวัน วันนี้วันอังคารก็นั่งรอสายมันทั้งวัน ไม่มีบริษัทที่สามารถจ่ายได้โทรมาเลยสักที่และดันได้รับ Offer จากบริษัทหนึ่งด้วยตำแหน่ง Assist Manager ที่เงินเดือน 50K ผมนั่งน้ำตาตกแล้วเผลอร้องไห้ ทำร้ายตัวเอง อยากจะเอาหัวโหม่งกับเสาบ้าน เพราะผมไม่มีทางเลือกจริง ๆ ทำไมถึงเป็นอย่างงี้ ต้องเรียนก่อนนะครับว่า ผมได้ Offer จากที่นี่มาตั้งแต่ 2 อาทิตย์ที่แล้วแล้ว แต่ Process เค้าค่อนข้างนาน ยุ่งยาก และให้ผมไปเริ่มเดือนหน้าคือธันวาคม หลังจากที่ผมได้รับทราบ Offer และตำแหน่งแล้ว ใจผมอยากปฏิเสธไปซะตอนนั้นไปเลย แต่ด้วยภาระผมและเงินที่เก็บร่อยหรอ ผมจึงรับ ๆ ไปก่อนด้วยความเฟล และเนื่องด้วยผมยังมีเวลาอีกเยอะก่อนจะเริ่มงานที่นี่ ผมเลยตัดสินใจสมัครไปหลาย ๆ ที่ เผื่อที่อื่นให้ดีกว่า แต่ปรากฎว่าบริษัทที่ให้ดีกว่าไม่มีใครโทรมาเลย และผมก็ต้องมารับ Offer ที่บริษัทนี้อย่างจำใจ
คิดดูสิครับว่า มีช่วงนึงที่ Headhunter ยังสงสารผมเลยว่า อายุ 40 ทำได้ทุกกระบวนการและสตรองมากในสายงาน แต่แปลกใจทำไมเงินเดือนถึงน้อยมาก ได้ยินคำถามนี้ผมยังอายตัวเองเลย ไม่ใช่เพราะผมเฟลที่น้อง Headhunt คนนี้ถามนะ ผมรู้ตัวเองดี มันแย่มาก ๆ และแย่ที่สุด แต่ผมเลือกไม่ได้ คือซึมเศร้าไปเลย และความรู้สึกผมตอนนี้คือ อยากล่องลอย ตาย ๆ ไปซะ แต่ก็ตายไม่ได้ เพราะมีพ่อที่แก่แล้วต้องดูแล และด้วยถูกกดตำแหน่ง ถูกกดเงินเดือนเหลือแค่ 50K ความภูมิใจมันหาย มันเหมือนชีวิตกลับมาเป็นเด็กจบใหม่ยังไงไม่รู้ ผมท้อแท้มาก
เมื่อเช้านี้ ผมเพิ่งเขียนตอบรับ Offer บริษัทนี้ไปครับ เพื่อเกาะไว้ก่อน แต่ในขณะที่เวลายังมีอีกมาก ผมจะพยายามสมัครไปครับ รู้ว่ามันยากแต่ผมก็ต้องทำ แล้วอาจจะปฏิเสธเค้าไปตอนหลัง ถ้าผมได้ที่ใหม่ที่ดีกว่า ที่จ่ายได้ จริง ๆ บริษัทที่ผมได้รับ Offer นั้น เป็นบริษัทชื่อดังมากครับ แต่ผมยอมไปทำบริษัทชื่อเสียงน้อย คนไม่รู้จักและได้เงินเดือนตามที่ต้องการดีกว่า แต่มันไม่ได้จริง ๆ ครับ ผมพยายามแล้ว
ผมจึงเขียนมาระบาย และหากเพื่อน ๆ ชาวพันทิปท่านใด มีคำแนะนำ ช่วยเมตตาผมเถอะครับ ผมจะทำยังไงกับชีวิตที่ล้มเหลวแบบนี้ หรือมีทริคอะไรที่ทำให้ผมไปไกลได้มากกว่านี้มั้ยครับ เงิน 50K ผมพออยู่พอกินสบาย ๆ ครับ Fix Cost ค่าใช้จ่ายผมเฉลี่ยเดือนละ 3,000 ไม่รวมค่ากิน แต่ผมรู้สึกไม่ภูมิใจอะครับ ขอบพระคุณมาก ๆ ครับ
รู้สึกชีวิตไม่ประสบความสำเร็จ ท้อแท้ใจ รู้สึกไร้ค่าในเรื่องของการทำงาน
เนื่องด้วยผมเป็นคนวัยทำงานที่ยัง Alert อยู่ตลอดเวลาในสายงานตัวเอง (ขอไม่บอกว่าสายงานไหนนะครับ) ผมรู้สึกหดหู่ เวทนากับตัวเอง ทำยังไงก็ไม่ได้ กล่าวคือ
ผมอายุ 40 ย่าง 41 และมีความใฝ่ฝันเหมือนคนทั่ว ๆ ไป ที่อยากจะประสบความสำเร็จในชีวิตในอีกมิติหนึ่ง ความหมายคือ สิ่งที่ผมฝัน อยากได้ อยากมี อยากเป็นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ประสบความสำเร็จในชีวิตทั้งหมดนะครับ แค่อยากมีไว้เป็นความภาคภูมิใจในชีวิตในอีกด้านหนึ่ง ยิ่งกว่ามีบ้าน มีรถซะอีก
ผมยังเป็นวัย 40 ที่เงินเดือนแค่ 50,000 ซึ่งทำให้ผมนอนคิดทั้งวัน ทั้งคืน ว่าทำไมอะไรมันช่างโหดร้ายกับผมมากนัก และทำไมชีวิตผมต้องมารับเงินเดือนต่ำ ๆ และไร้ค่าที่สุดขนาดนี้ ผมบอกก่อนว่าผมไม่เคยดูถูกเงินนะครับ ถ้าเอามาให้ฟรี ๆ ผมก็เอา แต่สิ่งที่ผมนอนคิด นอนไม่หลับ และกังวลคือ ผมได้รับ Offer จากที่ใหม่ด้วยเงินเดือนเท่านี้จริง ๆ
ก่อนหน้านี้ เงินเดือนผมอยู่ที่ 66K ซึ่งเป็นตัวเลขที่สูงที่สุดที่ผมเคยได้ในการทำงาน ซึ่งเป็นตำแหน่งระดับ Manager และคิดว่าชีวิตนี้จะถึงแสนในไม่ช้า ขอให้ชาตินี้ผมแตะแสน ผมก็นอนตายตาหลับและผมตั้งปณิทานไว้ว่ายังไงเงินเดือนฉัน จะต้องไปที่ 70 - 80K เป็นอย่างต่ำ
แต่ แต่ แต่ มันไม่ใช่เลยครับ หลังจากที่ผมลาออกมาดูแลคุณแม่ และคุณแม่เพิ่งเสีย ผมก็กลับมาสมัครงานใหม่ ในตำแหน่งระดับ Manager ในสายงานหนึ่ง (สานงานเดียวกันที่เคยทำนี่แหละครับ แต่ขอไม่เอ่ย) ซึ่งผมเรียกไป 70K - 80K
ด้วยช่วงที่ขาดหายไป ในระหว่างดูแลคุณแม่ และมีเงินเก็บมากมาย ผมเองเลือกเฉพาะบริษัทที่กล้าจ่ายเท่านั้นในราคานี้ (เล่นตัว รอบริษัทที่กล้าจ่าย) ก็เล่นตัวมาประมาณหลายเดือน จนมันถึงเวลาแล้วที่ผมควรจะรีบหางานที่ผมต้องการ เนื่องจากเงินในบัญชีค่อย ๆ ร่อยหรอ
ผมได้รับการเข้าสัมภาษณ์ในหลาย ๆ ที่ เอาแค่เฉพาะเงินเดือน 70K+ เท่านั้น แล้วก็มีเรียกสัมภาษณ์หลายที่ ดูเหมือนจะดีใช่มั้ยครับ
แต่ทว่า บริษัทที่ผมสัมภาษณ์ไปที่สามารถให้ได้ ไม่เรียกผมเลยสักที่ คุยกัน 2 - 3 ชั่วโมงก็มี ในเรื่องของประสบการณ์และความสามารถ ผมมีผลงานประจักษ์ให้ทางผู้สัมภาษณ์ดูด้วย ไม่ว่าจะเป็นผลงานที่เราทำมา กระบวนการ ขั้นตอน วิธีการทำงาน ถึงขั้นบอกระเอียดมากเกี่ยวกับการ Set up ระบบต่าง ๆ ภายในองค์กร คุยกันนานมาก แต่ก็เงียบหายไปเลย
ตั้งแต่วันศุกร์ผมได้สัมภาษณ์ไปหลายที่ครับ เมื่อวานวันจันทร์ ผมนั่งรอ นอนรอโทรศัพท์ทั้งวัน วันนี้วันอังคารก็นั่งรอสายมันทั้งวัน ไม่มีบริษัทที่สามารถจ่ายได้โทรมาเลยสักที่และดันได้รับ Offer จากบริษัทหนึ่งด้วยตำแหน่ง Assist Manager ที่เงินเดือน 50K ผมนั่งน้ำตาตกแล้วเผลอร้องไห้ ทำร้ายตัวเอง อยากจะเอาหัวโหม่งกับเสาบ้าน เพราะผมไม่มีทางเลือกจริง ๆ ทำไมถึงเป็นอย่างงี้ ต้องเรียนก่อนนะครับว่า ผมได้ Offer จากที่นี่มาตั้งแต่ 2 อาทิตย์ที่แล้วแล้ว แต่ Process เค้าค่อนข้างนาน ยุ่งยาก และให้ผมไปเริ่มเดือนหน้าคือธันวาคม หลังจากที่ผมได้รับทราบ Offer และตำแหน่งแล้ว ใจผมอยากปฏิเสธไปซะตอนนั้นไปเลย แต่ด้วยภาระผมและเงินที่เก็บร่อยหรอ ผมจึงรับ ๆ ไปก่อนด้วยความเฟล และเนื่องด้วยผมยังมีเวลาอีกเยอะก่อนจะเริ่มงานที่นี่ ผมเลยตัดสินใจสมัครไปหลาย ๆ ที่ เผื่อที่อื่นให้ดีกว่า แต่ปรากฎว่าบริษัทที่ให้ดีกว่าไม่มีใครโทรมาเลย และผมก็ต้องมารับ Offer ที่บริษัทนี้อย่างจำใจ
คิดดูสิครับว่า มีช่วงนึงที่ Headhunter ยังสงสารผมเลยว่า อายุ 40 ทำได้ทุกกระบวนการและสตรองมากในสายงาน แต่แปลกใจทำไมเงินเดือนถึงน้อยมาก ได้ยินคำถามนี้ผมยังอายตัวเองเลย ไม่ใช่เพราะผมเฟลที่น้อง Headhunt คนนี้ถามนะ ผมรู้ตัวเองดี มันแย่มาก ๆ และแย่ที่สุด แต่ผมเลือกไม่ได้ คือซึมเศร้าไปเลย และความรู้สึกผมตอนนี้คือ อยากล่องลอย ตาย ๆ ไปซะ แต่ก็ตายไม่ได้ เพราะมีพ่อที่แก่แล้วต้องดูแล และด้วยถูกกดตำแหน่ง ถูกกดเงินเดือนเหลือแค่ 50K ความภูมิใจมันหาย มันเหมือนชีวิตกลับมาเป็นเด็กจบใหม่ยังไงไม่รู้ ผมท้อแท้มาก
เมื่อเช้านี้ ผมเพิ่งเขียนตอบรับ Offer บริษัทนี้ไปครับ เพื่อเกาะไว้ก่อน แต่ในขณะที่เวลายังมีอีกมาก ผมจะพยายามสมัครไปครับ รู้ว่ามันยากแต่ผมก็ต้องทำ แล้วอาจจะปฏิเสธเค้าไปตอนหลัง ถ้าผมได้ที่ใหม่ที่ดีกว่า ที่จ่ายได้ จริง ๆ บริษัทที่ผมได้รับ Offer นั้น เป็นบริษัทชื่อดังมากครับ แต่ผมยอมไปทำบริษัทชื่อเสียงน้อย คนไม่รู้จักและได้เงินเดือนตามที่ต้องการดีกว่า แต่มันไม่ได้จริง ๆ ครับ ผมพยายามแล้ว
ผมจึงเขียนมาระบาย และหากเพื่อน ๆ ชาวพันทิปท่านใด มีคำแนะนำ ช่วยเมตตาผมเถอะครับ ผมจะทำยังไงกับชีวิตที่ล้มเหลวแบบนี้ หรือมีทริคอะไรที่ทำให้ผมไปไกลได้มากกว่านี้มั้ยครับ เงิน 50K ผมพออยู่พอกินสบาย ๆ ครับ Fix Cost ค่าใช้จ่ายผมเฉลี่ยเดือนละ 3,000 ไม่รวมค่ากิน แต่ผมรู้สึกไม่ภูมิใจอะครับ ขอบพระคุณมาก ๆ ครับ