ผมคบกับภรรยามาหลายปี ปกติในช่วงเช้าผมมักจะทำอาหารและห่อปิ่นโต
จากนั้นจะส่งภรรยาที่สำนักงานของครอบครัว และผมจะเข้ามาทำงาน
ในช่วงกลางวันผมก็จะขับรถไปที่สำนักงานที่ภรรยาอยู่ เพื่อกินข้าวกลางวันด้วยกัน
โดยเป็นแบบนี้มาหลายปีแล้ว หากมีธุระออกนอกสถานที่ถึงจะกินข้างนอกกับเพื่อนร่วมงาน หรือโอกาสพิเศษอื่นจริงๆ
สิ่งที่น่าแปลกใจคือ ทำไมพวกคนที่มาทำงานใหม่ในสำนักงานผม พวกผู้หญิงทั้งรุ่นน้อง และนักศึกษาฝึกงาน
เมื่อรู้ว่าผมกลับไปกินข้าวกับภรรยาทุกกลางวัน มักจะบอกว่าอิจฉาภรรยาผม
และบอกว่าผมเป็นผู้ชายที่ดีมาก หาได้ยากมาก หรือผู้ชายแบบพี่หาได้อีกที่ไหน
สรุปสั้นๆ แค่การกลับไปกินข้าวกับภรรยาทุกกลางวัน มันยิ่งใหญ่ขนาดนั้นเลยเหรอครับ
แค่กลับบ้านเพื่อไปกินข้าวกับภรรยาทุกวัน มันดูวิเศษขนาดนั้นเลยเหรอ
จากนั้นจะส่งภรรยาที่สำนักงานของครอบครัว และผมจะเข้ามาทำงาน
ในช่วงกลางวันผมก็จะขับรถไปที่สำนักงานที่ภรรยาอยู่ เพื่อกินข้าวกลางวันด้วยกัน
โดยเป็นแบบนี้มาหลายปีแล้ว หากมีธุระออกนอกสถานที่ถึงจะกินข้างนอกกับเพื่อนร่วมงาน หรือโอกาสพิเศษอื่นจริงๆ
สิ่งที่น่าแปลกใจคือ ทำไมพวกคนที่มาทำงานใหม่ในสำนักงานผม พวกผู้หญิงทั้งรุ่นน้อง และนักศึกษาฝึกงาน
เมื่อรู้ว่าผมกลับไปกินข้าวกับภรรยาทุกกลางวัน มักจะบอกว่าอิจฉาภรรยาผม
และบอกว่าผมเป็นผู้ชายที่ดีมาก หาได้ยากมาก หรือผู้ชายแบบพี่หาได้อีกที่ไหน
สรุปสั้นๆ แค่การกลับไปกินข้าวกับภรรยาทุกกลางวัน มันยิ่งใหญ่ขนาดนั้นเลยเหรอครับ