ความรัก มักเกิดขึ้นได้กับทุกคน แต่อยู่มันจะมาในแบบไหน? มาแบบถูกที่ถูกเวลาหรือมาแบบผิดที่ผิดเวลา......... เราเองก็เช่นกันเมื่อมีความรักแล้ว
มักจะทุ่มเทไปทั้งใจแม้รู้ผลลัพธ์มันจะเป็นอย่างไรก็ลองเสี่ยงดูมันอีกครั้ง เราเคยถูกหลอกให้รัก ถูกหลอกให้เชื่อใจเพราะคำว่ารักที่เค้ามีให้โดยไม่รู้เค้ามีตัวจริงอยู่แล้วพอเรารู้ความจริงเค้าก็เดินจากไปโดยไม่ลาสักคำทิ้งคำถามคาใจให้ผู้หญิงคนนึงให้เจ็บปวดจนไม่กล้าจะเปิดใจให้ใครพอเปิดใจก็โดนแบบเดิม ใช่เราโดนแบบเดิมอีกครั้ง!!!!!
หลังจากที่เราเลิกลากับเค้าไปด้วยความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสมันเป็นแผลที่รักษายังไงก็ไม่หาย เพราะความกลัวจะโดนแบบเดิมและก็โดนแบบเดิมซะจริงๆ เรายอมเปิดใจอีกครั้งเมื่อมีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในชีวิต ตอนนั้นเป็นช่วงที่เราเป็นนักศึกษาฝึกงานพี่เค้าทำงานอยู่ใกล้ๆกับที่เราฝึกงาน เราจะเจอพี่เค้าตอนที่เราไปส่งเอกสารที่ตึกสำนักงานที่พี่เค้าทำงานอยู่ใครๆก็รู้เวลาที่มีเด็กนักศึกษาฝึกงานไปส่งเอกสารมักจะโดนแซวอยู่เสมอเราก็ไม่อะไรเพราะโดนจนชินแล้ว เราก็คิดว่าพี่เค้าม้อ นักศึกษาฝึกงานทั่วๆไป ประมาณว่าเจอของเล่นใหม่ถ้าเล่นด้วยก็เล่นกลับประมาณนี้ แล้วด้วยวัยพี่เค้าที่มีมากกว่าเราทำให้เรากลัวถ้าเราไปเล่น ไปคุย เกิดเค้ามีเมียขึ้นมาชีวิตฝึกงานคือจบเลยและด้วยเหตุการณ์ครั้งนั้นมันยังตามหลอกหลอนอยู่ทุกวันทำให้เราต้องมองคนให้ขาดขึ้น จะได้ไม่เจ็บแบบเดิม เราก็ไม่รู้นะว่าพี่เค้าไปหาเฟสหาไลน์ เรามาได้ยังไง เค้ามาทักมาคุย ในตอนแรกๆพี่เค้าก็คุยเหมือนพี่เหมือนน้องบอกเราว่าถ้าเรามีเอกสารมาส่งที่ตึกเค้าไม่ต้องเดินมาเอง เดี๋ยวเดินมารับเองนะ ประมาณกลัวเราเหนื่อยกลัวเราร้อน เวลาที่ต้องเดินไปส่งเอกสารที่ตึกสำนักงานเค้า บางครั้งเค้าก็ซื้อน้ำมาให้แล้วเค้าก็ซื้อให้ที่ชอบกินด้วย พอเราถามเค้าก็บอกว่าเห็นเราไปซื้อบ่อยๆเลยรู้เราก็ไม่ได้คิดอะไร ยอมรับเลยว่าเราเริ่มรู้สึกดีนะ เรายอมเปิดใจให้กับพี่เค้าพอพี่เค้าขอคบเราก็บอกกับพี่เค้าว่าเราเคยเจอแบบนี้ๆๆๆ มานะอย่ามาหลอกกันนะพี่เค้าก็บอกว่าไม่หลอกให้เชื่อใจได้ ทำให้เรายอมเปิดใจให้พี่เค้ายอมคบกับพี่เค้าเป็นแฟน ถ้าถามเรื่องอายุพี่เค้ากว่ากว่าเรารอบหนึ่งซึ้งมันไม่เป็นปัญหาถ้าเค้าจะแก่กว่าพี่สาวเรา และช่วงที่เรายังฝึกงานอยู่พี่เค้าเอาใจเราสารพัด ตามใจทุกอย่างอยากกินอะไรก็พาไปกิน ตอนเช้าพี่เค้ามักจะซื้อกาแฟเย็นกับขนมปังมาให้เกือบทุกๆเช้า ช่วงกลางวันพี่เค้าก็มักมารับไปกินข้าว ซื้อขนมมาให้จนพี่ที่ฝึกงานที่เป็นพี่เลี้ยงเราแซว ว่าซื้อขนมมาให้ทุกวันเลยนะ และพี่ที่ฝึกงานที่เป็นพี่เลี้ยงเราเค้าก็เตือนเราอยู่บ่อยๆว่าอย่าถลำลึกไปนะเดี๋ยวจะเสียใจทีหลังเอา พี่เค้าชอบพูดกับเราเสมอว่าเค้าอยากมีลูกกับเราอยากสร้างครอบครัวกับเรา อยากใช้ชีวิตคู่กับเรา แต่แล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนเมื่อเราใกล้จะฝึกงานเสร็จประมาณ 2 อาทิตย์หลัง พี่เค้าเริ่มเปลี่ยนไป ไม่ค่อยโทร ไม่ค่อยทัก โทรไปก็ไม่รับ ทักไปก็ไม่ตอบ จนเราได้รับข้อความจากพี่เค้า ว่าพี่ขอโทษ พี่ดีกับเมียพี่แล้ว เราเลิกกันเถอะนะ พี่เค้าก็ส่งรูปครอบครัวเค้า ที่มีลูกวัยประมาณ 4 ขวบ แล้วยังอยู่ในท้อง น่าจะประมาณ 5-6 เดือน ตอนนั้นคือจุก น้ำตาไม่ไหลเพราะมันจุกในอก เราโทไปหาพี่เค้าไม่รับเราเลยไปหาพี่เค้ามี่ทำงานเลยโชคดีของเราเจอพี่เค้าที่ลานจอดรถ เราเลยถามพี่เค้าว่า พี่ทำอย่างนี้กับหนูได้ยังไงหนูบอกพี่แล้วไม่ใช่หรอว่าหนูเคยโดยแบบนี้มาก่อน พี่มาหลอกหนูทำไมพี่กรีดแผลที่หนูมีให้มันลึกไปกว่าเดิม
คำตอบที่ได้ยิน คือ พี่ขอโทษ ตอนนั้นพี่ทะเลาะกับเมียพี่แล้วเลิกกันไป พี่ไม่ได้หลอกหนูนะ ตอนที่พี่คบกับหนู พี่เลิกกับเมียแล้วจริงๆ เราก็ถามเค้ากลับ แล้วพี่ดีกลับเค้าทำไม พี่เค้าบอกว่าสงสารลูก เราก็ถามเค้ากับ แล้วพี่ไม่สงสารหนูหรอ ที่ทำให้หนูเกือบถูกตราหน้าว่าเป็นเมียน้อยถ้าหนูยอมพี่หนูคงได้ขึ้นชื่อว่าเป็นเมียน้อยพี่ไปแล้ว พี่บอกว่าสงสารลูกแล้วพี่ทำแบบนี้ได้ยังไง หนูว่าไอ้นั้นว่าเลวแล้วนะ พี่แมร่งเลวยิ่งกว่า พี่เค้าได้แต่ขอโทษเรา แล้วเค้าขอให้เราเหมือนเดิม ยังคุยกับเค้าในฐานะพี่น้องก็ได้ โดยที่เราไม่หายไปจากชีวิตเค้า แต่เรากับเลือกที่จะเดินออกมา เราเจ็บยังดีกว่าผู้หญิงคนนั้นต้องเจ็บกับการกระทำอันเลวของเราและเค้า แม้มันจะไม่มีอะไรแต่หัวอกคนเป็นเมีย แค่รู้ว่าสามีเราคุยกับผู้หญิงอีกคนเราก็เจ็บแล้ว เราเดินออกมาจะดีกว่าเราจะได้ไม่ต้องมานั่งรู้ผิดกับการกระทำของตัวเราเอง คิดถูกใช่ไหมที่เดินออกมา? คิดถูกใช่ไหมที่ไม่สานสัมพันธ์ต่อไม่ว่าจะฐานะไหน ให้มันจบไปด้วยดี้
คิดถูกใช่ไหมที่เดินออกมา? คิดถูกใช่ไหมที่ไม่สานสัมพันธ์ต่อไม่ว่าจะฐานะไหน ?
มักจะทุ่มเทไปทั้งใจแม้รู้ผลลัพธ์มันจะเป็นอย่างไรก็ลองเสี่ยงดูมันอีกครั้ง เราเคยถูกหลอกให้รัก ถูกหลอกให้เชื่อใจเพราะคำว่ารักที่เค้ามีให้โดยไม่รู้เค้ามีตัวจริงอยู่แล้วพอเรารู้ความจริงเค้าก็เดินจากไปโดยไม่ลาสักคำทิ้งคำถามคาใจให้ผู้หญิงคนนึงให้เจ็บปวดจนไม่กล้าจะเปิดใจให้ใครพอเปิดใจก็โดนแบบเดิม ใช่เราโดนแบบเดิมอีกครั้ง!!!!!
หลังจากที่เราเลิกลากับเค้าไปด้วยความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสมันเป็นแผลที่รักษายังไงก็ไม่หาย เพราะความกลัวจะโดนแบบเดิมและก็โดนแบบเดิมซะจริงๆ เรายอมเปิดใจอีกครั้งเมื่อมีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในชีวิต ตอนนั้นเป็นช่วงที่เราเป็นนักศึกษาฝึกงานพี่เค้าทำงานอยู่ใกล้ๆกับที่เราฝึกงาน เราจะเจอพี่เค้าตอนที่เราไปส่งเอกสารที่ตึกสำนักงานที่พี่เค้าทำงานอยู่ใครๆก็รู้เวลาที่มีเด็กนักศึกษาฝึกงานไปส่งเอกสารมักจะโดนแซวอยู่เสมอเราก็ไม่อะไรเพราะโดนจนชินแล้ว เราก็คิดว่าพี่เค้าม้อ นักศึกษาฝึกงานทั่วๆไป ประมาณว่าเจอของเล่นใหม่ถ้าเล่นด้วยก็เล่นกลับประมาณนี้ แล้วด้วยวัยพี่เค้าที่มีมากกว่าเราทำให้เรากลัวถ้าเราไปเล่น ไปคุย เกิดเค้ามีเมียขึ้นมาชีวิตฝึกงานคือจบเลยและด้วยเหตุการณ์ครั้งนั้นมันยังตามหลอกหลอนอยู่ทุกวันทำให้เราต้องมองคนให้ขาดขึ้น จะได้ไม่เจ็บแบบเดิม เราก็ไม่รู้นะว่าพี่เค้าไปหาเฟสหาไลน์ เรามาได้ยังไง เค้ามาทักมาคุย ในตอนแรกๆพี่เค้าก็คุยเหมือนพี่เหมือนน้องบอกเราว่าถ้าเรามีเอกสารมาส่งที่ตึกเค้าไม่ต้องเดินมาเอง เดี๋ยวเดินมารับเองนะ ประมาณกลัวเราเหนื่อยกลัวเราร้อน เวลาที่ต้องเดินไปส่งเอกสารที่ตึกสำนักงานเค้า บางครั้งเค้าก็ซื้อน้ำมาให้แล้วเค้าก็ซื้อให้ที่ชอบกินด้วย พอเราถามเค้าก็บอกว่าเห็นเราไปซื้อบ่อยๆเลยรู้เราก็ไม่ได้คิดอะไร ยอมรับเลยว่าเราเริ่มรู้สึกดีนะ เรายอมเปิดใจให้กับพี่เค้าพอพี่เค้าขอคบเราก็บอกกับพี่เค้าว่าเราเคยเจอแบบนี้ๆๆๆ มานะอย่ามาหลอกกันนะพี่เค้าก็บอกว่าไม่หลอกให้เชื่อใจได้ ทำให้เรายอมเปิดใจให้พี่เค้ายอมคบกับพี่เค้าเป็นแฟน ถ้าถามเรื่องอายุพี่เค้ากว่ากว่าเรารอบหนึ่งซึ้งมันไม่เป็นปัญหาถ้าเค้าจะแก่กว่าพี่สาวเรา และช่วงที่เรายังฝึกงานอยู่พี่เค้าเอาใจเราสารพัด ตามใจทุกอย่างอยากกินอะไรก็พาไปกิน ตอนเช้าพี่เค้ามักจะซื้อกาแฟเย็นกับขนมปังมาให้เกือบทุกๆเช้า ช่วงกลางวันพี่เค้าก็มักมารับไปกินข้าว ซื้อขนมมาให้จนพี่ที่ฝึกงานที่เป็นพี่เลี้ยงเราแซว ว่าซื้อขนมมาให้ทุกวันเลยนะ และพี่ที่ฝึกงานที่เป็นพี่เลี้ยงเราเค้าก็เตือนเราอยู่บ่อยๆว่าอย่าถลำลึกไปนะเดี๋ยวจะเสียใจทีหลังเอา พี่เค้าชอบพูดกับเราเสมอว่าเค้าอยากมีลูกกับเราอยากสร้างครอบครัวกับเรา อยากใช้ชีวิตคู่กับเรา แต่แล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนเมื่อเราใกล้จะฝึกงานเสร็จประมาณ 2 อาทิตย์หลัง พี่เค้าเริ่มเปลี่ยนไป ไม่ค่อยโทร ไม่ค่อยทัก โทรไปก็ไม่รับ ทักไปก็ไม่ตอบ จนเราได้รับข้อความจากพี่เค้า ว่าพี่ขอโทษ พี่ดีกับเมียพี่แล้ว เราเลิกกันเถอะนะ พี่เค้าก็ส่งรูปครอบครัวเค้า ที่มีลูกวัยประมาณ 4 ขวบ แล้วยังอยู่ในท้อง น่าจะประมาณ 5-6 เดือน ตอนนั้นคือจุก น้ำตาไม่ไหลเพราะมันจุกในอก เราโทไปหาพี่เค้าไม่รับเราเลยไปหาพี่เค้ามี่ทำงานเลยโชคดีของเราเจอพี่เค้าที่ลานจอดรถ เราเลยถามพี่เค้าว่า พี่ทำอย่างนี้กับหนูได้ยังไงหนูบอกพี่แล้วไม่ใช่หรอว่าหนูเคยโดยแบบนี้มาก่อน พี่มาหลอกหนูทำไมพี่กรีดแผลที่หนูมีให้มันลึกไปกว่าเดิม
คำตอบที่ได้ยิน คือ พี่ขอโทษ ตอนนั้นพี่ทะเลาะกับเมียพี่แล้วเลิกกันไป พี่ไม่ได้หลอกหนูนะ ตอนที่พี่คบกับหนู พี่เลิกกับเมียแล้วจริงๆ เราก็ถามเค้ากลับ แล้วพี่ดีกลับเค้าทำไม พี่เค้าบอกว่าสงสารลูก เราก็ถามเค้ากับ แล้วพี่ไม่สงสารหนูหรอ ที่ทำให้หนูเกือบถูกตราหน้าว่าเป็นเมียน้อยถ้าหนูยอมพี่หนูคงได้ขึ้นชื่อว่าเป็นเมียน้อยพี่ไปแล้ว พี่บอกว่าสงสารลูกแล้วพี่ทำแบบนี้ได้ยังไง หนูว่าไอ้นั้นว่าเลวแล้วนะ พี่แมร่งเลวยิ่งกว่า พี่เค้าได้แต่ขอโทษเรา แล้วเค้าขอให้เราเหมือนเดิม ยังคุยกับเค้าในฐานะพี่น้องก็ได้ โดยที่เราไม่หายไปจากชีวิตเค้า แต่เรากับเลือกที่จะเดินออกมา เราเจ็บยังดีกว่าผู้หญิงคนนั้นต้องเจ็บกับการกระทำอันเลวของเราและเค้า แม้มันจะไม่มีอะไรแต่หัวอกคนเป็นเมีย แค่รู้ว่าสามีเราคุยกับผู้หญิงอีกคนเราก็เจ็บแล้ว เราเดินออกมาจะดีกว่าเราจะได้ไม่ต้องมานั่งรู้ผิดกับการกระทำของตัวเราเอง คิดถูกใช่ไหมที่เดินออกมา? คิดถูกใช่ไหมที่ไม่สานสัมพันธ์ต่อไม่ว่าจะฐานะไหน ให้มันจบไปด้วยดี้