ในขณะที่คนส่วนใหญ่ทำมาหากินด้วยความสุจริตตรงไปตรงมา ไม่ว่าจะมีรายได้ตั้งแต่หลักร้อยจนถึงหลักล้าน ก็ด้วยต้นทุนหรือปัจจัยที่เกื้อหนุน เช่น การศึกษา ความรู้ความสามารถ ประสบการณ์ จังหวะและโอกาส ฯลฯ แต่ก็ยังมีคนบางจำพวกอยากรวยทางลัด ใช้วิธีการที่ไม่ถูกต้อง เอารัดเอาเปรียบสังคม อาศัยช่องโหว่ของกฎหมาย เราว่า คนพวกนี้สมควรจะถูกกำจัดออกจากสังคมไทย ไม่ว่าจะทางตรงหรือทางอ้อมก็ตาม

ก็เลยนึกถึงพวกนักเลงหัวไม้ที่ชอบยกพวกตีรันฟันแทง ซึ่งเป็นไปได้ว่าสาเหตุที่เค้าต้องตกอยู่ในสภาพนี้ ส่วนหนึ่งอาจเกิดจากสังคมที่เหลื่อมล้ำเอารัดเอาเปรียบจนพวกเค้าไม่มีทางไปก็เป็นได้ ถ้าคนกลุ่มนี้ใช้ต้นทุนชีวิตสร้างประโยชน์ให้สังคม แทนที่จะยกพวกไปทะเลาะกันเอง สุดท้ายก็โดนสังคมประนามแถมติดคุกหัวโต แต่สมมุติถ้าเอาพละกำลังที่มีไปจัดการคนที่เอารัดเอาเปรียบสังคมให้หมดโอกาสใช้เงิน แม้จะติดคุก เหมือนกัน แต่คุณค่าที่เกิดขึ้นกับสังคมไทยมันต่างกัน ไม่แน่อาจจะมีคนในสังคมที่โมทนาสาธุในสิ่งที่เขาทำ และสนับสนุนค่าใช้จ่ายให้ครอบครัวของเขาให้อยู่รอดต่อไปได้ จะว่าไปแล้ว ทุกวันนี้ในสังคมไทย ก็มีคนที่ยอมทำผิดกฎหมายอย่างนึงเพื่อปกป้องผลประโยชน์อย่างอื่นที่มากกว่าอยู่แล้ว ( ยกตัวอย่างเช่น นักธุรกิจบางคนยอมทำตามหลักเกณฑ์ของกฎหมาย โดยยอมจ่ายค่าปรับแพงๆเพื่อให้ธุรกิจที่ผิดกฎหมายของตนอยู่ต่อไปได้ ) ก็เช่นเดียวกัน อาจจะมีคนบางคนยอมแลกตัวทำตามหลักเกณฑ์ของกฎหมายโดยยอมติดคุกเพื่อให้สังคมไทยโดยรวมดีขึ้น  บริบทของสังคมไทยที่เปลี่ยนไป บริบทของวิธีใช้กฎหมายก็อาจเปลี่ยนไปด้วยเช่นกัน ในบางครั้งคนก็จำต้องทำในสิ่งที่ไม่อยากทำเพื่อรักษาประโยชน์อย่างอื่นที่สำคัญยิ่งกว่า ?
# โจรหาช่องโหว่ของกฎหมาย คนดีก็ทำได้เช่นเดียวกัน อยู่ที่ว่าจะทำหรือไม่ #