ขอโทษนะที่ทำให้รำคาญ ฉันสัญญานะว่า สักวันหนึ่งฉันค่อยๆหายไปเอง

สวัสดีค่ะ เรารู้จักหนุ่มญี่ปุ่นคนนี้จากแอปไฟนะคะ จริงๆเราไม่ได้ตั้งใจหาคนคุยด้วยในกรณีใดเลยค่ะ แค่ต้องการปัดดูผู้ชายหล่อเฉยๆเลยสมัครgoldไป แล้วปักไป ไทย จีน ญี่ปุ่น เกาหลี สรุปก็ match กับคนนี้ เขาคุย

หนูอายุ15ปีค่ะ ใช้เอกสารของคุณพ่อในการดาวน์โทรศัพท์ออนไลน์มาใช้ด้วยเงินเก็บตัวเอง แต่ว่าขั้นตอนมันยุ่งยากมากๆ พ่อเรายืนยันตัวตนออนไลน์ก็ไม่ผ่านไฟแนนซ์ เป็นหลายรอบมากๆ และยังไม่ได้เซ็นสัญญา พอพ่อรำคาญก

ขอเล่าก่อนค่ะ คนส่วนใหญ่ในห้องเรามักจะมองว่าเราดูปัญญาอ่อนค่ะ จากพฤติกรรมที่เคยทำเมื่อนานมาและ เรามีปัญหาแต่ก่อนแต่เราก็เลือกจะขอโทษแล้วแต่คนในห้องไม่เคยพอเลยค่ะ เขาขุดในสิ่งที่เราเคยทำออกมาพูด เขาด่า

🌸​ตอนที่ 3 : ความจริงที่ไม่เคยปรานีใคร เช้าวันถัดมา ฉันตัดสินใจไปหาเขาที่ห้อง ไม่ใช่เพราะอยากจับผิด แต่เพราะอยากรู้ ว่าเรายังพอเหลืออะไรให้รักษาไหม กุญแจหมุนเปิดออกอย่างง่ายดาย และสิ่งแรกที่ฉันเห็น

ชื่อเล่น ว่าโชคร้ายแล้ววรำคาญคนที่ชอบมาล้อมากก ชื่อที่ครอบครัวเรียกคือโชคร้ายกว่าอีก ความหมายแย่มาก แถมโครตแปลก เวลาแบบคนในครอบครัวเรียกทีคนหันมองตั้งหน้าแต่หน้าปากซอย น่าจะเป็นคำอีสานมั้ง แปลลว่าเมีย

8_ และทุกอย่างก็ถูกดูดกลืนเข้าไปรวมกันอีกครั้ง พร้อมเสียงของซีที่ตะโกนเรียกชื่อฉันสุดเสียงด้วยความเจ็บปวดทรมาน และทุกอย่างก็กลับมานิ่งอีกครั้ง... แสงสว่างค่อยๆ ลดหรี่ลงเรื่อยๆ จนฉันที่ยังหลับตาอยู