ที่ทนเพราะรัก หรือ แค่เสียดาย

อยากเล่าเรื่องชีวิตของตัวเองให้ใครฟังสักคน เรื่องมันมีอยู่ว่า 

เมื่อก่อนเรากับแฟนรักกันมาก เข้าใจกันดี เป็นความสบายใจของกันและกัน
อดีตแฟนเราเคยทำงานกลางคืน แต่พอโควิด ก็ไม่มีงาน เลยกลับไปอยู่บ้าน
ประมาณ1เดือน กลับมาก็ย้ายมาอยู่บ้านเรา
แล้วก็ได้งานใหม่ เป็นงานสตีมเมอร์ ได้เงินดี งานสบาย 
มีตังเข้ามาตลอดๆ ผ่อนรถได้ 

ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป จากเมื่อก่อนไม่มีเงิน ทุกอย่างดีหมด
พอมีเงิน ทุกอย่างเปลี่ยนไป เหมือนเค้าพึ่งพาตัวเองได้แล้ว
มีทุกอย่าง มีpower ทัศนคติเค้าที่มองเราก็เปลี่ยนไป 
จากเมื่อก่อนมองเราดี ตอนนี้น่ารำคาน พูดหรือออกความคิดอะไร
ก็อคติ มองว่าเราคิดแต่ร้ายๆตลอด
เตือนเรื่องการใช้เงิน การขับรถ ก็มองว่ามันเรื่องของเค้า ชีวิตเค้า
อย่ามาบอก อย่ามาบังคับ หรือ อยากเลิกก็เลิกไป ไม่แคร์

จากจุดๆนี้ ยอมรับว่า เหนื่อยมากอยากเดินออกมามากเลย
แต่ทำไมเราถึงใจ ไม่กล้าพอที่จะออกมา 
ปัจจุบันคบมาเกือบ3ปีแล้ว 

ควรทำไงดี???