คือผมมีเเฟนเราพึ่งคบกันเเต่เราคุยกันมาสักพักเเล้วเเต่ก็มีช่วงที่เลิกคุยกันไป
ต้องบอกก่อนเลยว่าเธอเป็นเเฟนคนเเรกของผมผมตั้งใจรักเธอมากจริงๆ
เเต่มันมีปัญหาทะเลาะกันบ่อยมากเอาจริงๆเป็นเธอที่อารมณ์เสียขี้หงุดหงิดง่ายอยู่ฝ่ายเดียวผมจะเป็นคนง้อตลอดเเล้วบางทียิ่งง้อก็ยิ่งเเรงขึ้นจนเกือบเลิกกันดีกันวันเดียวโกรธผมอีกวันเป็นอย่างงี้เรื่อยๆ
จนตอนนี้ผมเริ่มคิดเเล้วว่าผมกำลังทำอะไรอยู่ถ้าผมจบกับเขามันจะดีกว่ามั้ย
เเต่ผมไม่อยากจบเลยผมรักเขามากๆผมปรับตัวทุกครั้งที่เธอโกรธในทุกๆเรื่องที่เธอโกรธผมเเต่เธอก็ยังหงุดหงิดอยู่ดี
เเล้วยิ่งเธอเป็นคนอารมณ์เเปรปรวนด้วยผมเข้าใจจุดนี้เลยพยายามปรับตัวเเละทนอยู่เพราะรักจริงๆ
คือถ้าเราเลิกกันมันจะเป็นอะไรที่อยู่ยากมากเพราะเราอยู่ในสังคมเดียวกันเจอกันตลอดเเล้วผมก็อยากดูเเลเธอไม่อยากต้องเห็นเธอเดินผ่านไปเเบบไม่มองหน้ากัน
ผมไม่รู้ว่าควรไปทางไหนเลยถามว่าเหนื่อยมันก็เหนื่อยเเต่ผมอยากจะอยู่ดูเเลเธอรักเธอไปเรื่อยๆ
เเต่ที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้มันทำให้ผมคิดว่าผมควรทำยังไงดี
คือปัญหาที่ทำเธอโกรธมันก็ผิดที่ผมเหมือนกันเเต่พอผมเเก้เรื่องนี้เธอก็จะหาเรื่องโกรธได้เสมอเธอรู้ว่าเธอเป็นเเบบนี้เเต่เธอเป็นคนที่ไม่ปรับตัวหาคนอื่นเท่าไรผมก็คิดว่าไม่เป็นไรเธอไม่ปรับผมก็จะปรับหาเธอเองเเต่เเบบนี้มันก็ทำให้ผมเสียความรู้สึกมากๆเหมือนกันเอาจริงตอนเลิกคุยกันรอบก่อนมันก็ปัญหาเล็กๆเเล้วพอเธอกลับมาตอนนี้เราเป็นเเฟนกันต้องบอกเลยว่าผมเเก้ปัญหารอบก่อนที่เราเลิกคุยกันไปเเต่ตอนนี้เธอก็เหมือนจะไม่เห็นว่าผมเปลี่ยนมันเธอชอบบอกว่าผมรอให้เธอหายโกรธเเล้วค่อยไปหาเธอตอนนี้ผมเลยพยายามไม่ปล่อยเธอไว้เเต่ถ้าผมยื้อไว้ซ้ำๆเธอก็จะอารมณ์ไม่ดีขึ้นเรื่อยๆ
ผมควรทำยังไงดีกับความสัมพันธ์นี้ดีครับหรือมีวิธีรับมือยังไงบอกผมทีครับ
เเฟนผมหงุดหงิดง่ายมากๆอารมณ์เเปรปรวนมาก
ต้องบอกก่อนเลยว่าเธอเป็นเเฟนคนเเรกของผมผมตั้งใจรักเธอมากจริงๆ
เเต่มันมีปัญหาทะเลาะกันบ่อยมากเอาจริงๆเป็นเธอที่อารมณ์เสียขี้หงุดหงิดง่ายอยู่ฝ่ายเดียวผมจะเป็นคนง้อตลอดเเล้วบางทียิ่งง้อก็ยิ่งเเรงขึ้นจนเกือบเลิกกันดีกันวันเดียวโกรธผมอีกวันเป็นอย่างงี้เรื่อยๆ
จนตอนนี้ผมเริ่มคิดเเล้วว่าผมกำลังทำอะไรอยู่ถ้าผมจบกับเขามันจะดีกว่ามั้ย
เเต่ผมไม่อยากจบเลยผมรักเขามากๆผมปรับตัวทุกครั้งที่เธอโกรธในทุกๆเรื่องที่เธอโกรธผมเเต่เธอก็ยังหงุดหงิดอยู่ดี
เเล้วยิ่งเธอเป็นคนอารมณ์เเปรปรวนด้วยผมเข้าใจจุดนี้เลยพยายามปรับตัวเเละทนอยู่เพราะรักจริงๆ
คือถ้าเราเลิกกันมันจะเป็นอะไรที่อยู่ยากมากเพราะเราอยู่ในสังคมเดียวกันเจอกันตลอดเเล้วผมก็อยากดูเเลเธอไม่อยากต้องเห็นเธอเดินผ่านไปเเบบไม่มองหน้ากัน
ผมไม่รู้ว่าควรไปทางไหนเลยถามว่าเหนื่อยมันก็เหนื่อยเเต่ผมอยากจะอยู่ดูเเลเธอรักเธอไปเรื่อยๆ
เเต่ที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้มันทำให้ผมคิดว่าผมควรทำยังไงดี
คือปัญหาที่ทำเธอโกรธมันก็ผิดที่ผมเหมือนกันเเต่พอผมเเก้เรื่องนี้เธอก็จะหาเรื่องโกรธได้เสมอเธอรู้ว่าเธอเป็นเเบบนี้เเต่เธอเป็นคนที่ไม่ปรับตัวหาคนอื่นเท่าไรผมก็คิดว่าไม่เป็นไรเธอไม่ปรับผมก็จะปรับหาเธอเองเเต่เเบบนี้มันก็ทำให้ผมเสียความรู้สึกมากๆเหมือนกันเอาจริงตอนเลิกคุยกันรอบก่อนมันก็ปัญหาเล็กๆเเล้วพอเธอกลับมาตอนนี้เราเป็นเเฟนกันต้องบอกเลยว่าผมเเก้ปัญหารอบก่อนที่เราเลิกคุยกันไปเเต่ตอนนี้เธอก็เหมือนจะไม่เห็นว่าผมเปลี่ยนมันเธอชอบบอกว่าผมรอให้เธอหายโกรธเเล้วค่อยไปหาเธอตอนนี้ผมเลยพยายามไม่ปล่อยเธอไว้เเต่ถ้าผมยื้อไว้ซ้ำๆเธอก็จะอารมณ์ไม่ดีขึ้นเรื่อยๆ
ผมควรทำยังไงดีกับความสัมพันธ์นี้ดีครับหรือมีวิธีรับมือยังไงบอกผมทีครับ