คือเรื่องที่เราจะเล่าต่อไปนี้ ไม่ใช่เรื่องที่ร้ายแรงอะไรนะคะ เป็นเรื่องเล็กๆนี่แหละค่ะ แต่เป็นเรื่องเล็กๆที่ทำให้เราไม่สบายใจเพราะ “ความขี้
ของป้าข้างบ้าน”...
เรื่องมีอยู่ว่า... เรามีเพื่อนสนิทคนหนึ่งเป็นผู้ชายค่ะ สนิทกันมานานมากๆ(ในมุมมองเรา) สนิทมา ~7 ปี เราไว้ใจกันและกัน พ่อแม่เค้าก็ไว้ใจเราชอบพาเราไปหาอะไรกินชวนเราไปไหนมาไหนด้วย พวกท่านคงเอ็นดูเราอ่ะค่ะเพราะไปนั่งเล่นนอนเล่นกับลูกชายพวกท่านบ่อยตั้งแต่ประถมต้นจนตอนนี้จะเข้า ม.3 แล้ว พอมาตอนนี้เราก็เหมือนเดิมค่ะ ไปนั่งเล่นนอนเล่นบ้านเค้าตามปกติ ไปข่วยแม่เค้าทำงานบ้านบ้าง นั่งดูหนังบ้าง มีอยู่วันหนึ่งเราก็กลับบ้านตามเวลาปกติเลยค่ะ ~18.30 หรือบางทีอาจจะ 19.30
***บอกก่อนนะคะว่าเราอยู่หมู่บ้าน บ้านเรากับเพื่อนไม่ไกลกันค่ะ เราซอย 6 เพื่อน ซอย5 ซึ่งเป็นซอยติดกัน เดิน~3 นาทีก็ถึงค่ะ ทั้งบ้านเราและเค้านะคะ
ต่อ>>>หลังจากเรากลับมา ย่าเราก็บอกว่า “ทีหลังไม่ต้องไปแล้วนะ มีคนมาว่าย่าว่าสอนให้ลูกให้หลานร้านไปนอนบ้านผู้ชาย” พอได้ยินแบบนี้เราก็สงสัยค่ะว่าใครเป็นคนพูดเราก็เลยถามบ่าไป ย่าบอกไม่ต้องรู้หรอก ทำให้เราแอบเริ่มคิดว่า ย่าพูดเองหรือมีคนมาพูด เพราะย่าเราชอบพูดลอยๆให้เสียหายตลอด
วันต่อๆมาเราก็มานั่งเล่นล้านเพื่อนเหมือนเดิมเพราะแม่เพื่อนชวนไปนั่งทำขนมค่ะ เราก็ไปหอบของไปฝากด้วยเล็กๆน้อยๆ ทีนี้เราเห็นเพื่อนบ้านข้างบ้านเราค่ะ ซึ่งเป็นคนใต้หน้าลอยๆเหมือนคนไม่เต็มหน่อย บ้านเค้าเก็บขยะในหมู่บ้านคาะ เหมือนมาเดินผ่านหน้าบ้านเพื่อนเราหลายรอบเราก็ไม่ได้แปลกใจค่ะคิดว่าคงมาเก็บขยะกับค่าขยะ ทีนี้พอถึงเวลากลับ เราก็กลับมาตามปกติค่ะย่าก็บ่นเราอีก เราก็ไม่ได้สนใจอะไรก็พยักหน้าตอบกลับไปแล้วก็เดินขึ้นห้อง
พอมันหลายๆวันเข้าจนกระทั่งมีวันหนึ่งเรากลับจาก รร.แล้วระหว่างเดินเข้ามาในหมู่บ้านเราก็เจอเพื่อนสนิทเรา(คนที่เราชอบไปนั่งเล่นบ้านเค้านี่แหละ) เราทั้งคู่เลยเดินเข้ามาด้วยกัน และเราทั้งคู่ก็เจอป้าคนนั้นค่ะ เค้ามองเราก่อนเดินเข้าบ้านไป ส่วนเรากับเพื่อนก็แยกกันบ้านใครบ้านมันก่อนจะออกมานั่งเล่นกันที่สวนสุขภาพของหมู่บ้าน แล้วเราก็เห็นป้าคนเดิมมองมาทางเรากับเพื่อนค่ะ ณ ตอนนั้นเขายืนอยู่กับลูกสาวด้วย พอเค้ามองเค้าก็หันไปพูดอะไรกับลูกสาวไม่รู้แล้วลูกสาวเค้าก็พูดเสียงดังว่า “แล้วแม่จะไปยุ่งอะไรกับน้องเค้าล่ะ!!?” ทพให้เรารู้ค่ะว่า ป้าเค้าตามดูเราตลอดว่าเราไปไหน ยุ่งเรื่องเราทุกเรื่อง แล้วมาตอนหลังลูกสาวเค้าก็บอกว่า ป้าคนนั้นเค้าหาว่าเรา เรียกร้องความสนใจ บ้าผู้ชาย ขี้อวด ทั้งๆที่เราไม่ได้สนิทกับบ้านเค้าเลยด้วยซ้ำ จนมาถึงตอนนี้เราก็มักถูกห้ามตลอดเพราะย่าก็บอกว่ามีคนมาพูดตลอดเช่นกันว่าเราชอบไปหาผู้ชาย ทำให้เราเกิดเครียดค่ะว่า ความเป็นส่วนตัว ความสุข ของเรามันโดนปิดกั้นอ่ะค่ะ เวลาเค้าพูดอะไรกับเราด้วยน้ำเสียง อารมณ์ และคำพูดมันเหมือนจะเทให้เราผิดอยู่คนเดียวเลย เราเลยต้องมาถามความเห็นทุกคนว่า ว่าไปแล้วเราผิดไหม...😟😟
**อยากจะขิตมาก คนทั้งบ้านและคนเกือบทั้งซอยรู้ว่าบ้านเพื่อนพ่อแม่เค้ารักเราเหมือนลูก แต่แปลกทำไมจู่ๆถึงมาพูดถึงเรากันแบบนี้ ก็เลยงงสรุปเราผิดไหม หรือเราทำอะไรผิด..
**ส่วนถ้าคิดว่า พ่อหรือแม่เพื่อนพูด เราให้เป็น ล้านๆๆๆๆๆๆๆ% เลยค่ะว่าไม่ได้พูด เพราะบ้านเค้าเงียบๆ ไม่ชอบวุ่นวายใคร แถมพ่อแม่ทุกสุดสัปดาห์จะออกไปทำงานต่างจังหวัด ไม่มีทางแน่นอน
**แถม..ณ ตอนนี้พ่อแม่เค้ารู้หมดแล้วนะคะว่ามีคนมาพูดถึงเราแลบนี้ พวกท่านปลอบใจเราว่า ไม่ต้องไปสนใจพวกชอบสอดเรื่องชาวบ้าน เราก็พอจะเบาใจลงบ้าง
******ออกความเห็นได้เสรีเลยนะคะ แต่ทางเราจะไม่ตอบกลับน๊า~✨✨✨
ว่าไปแล้ว...เราผิดไหม
เรื่องมีอยู่ว่า... เรามีเพื่อนสนิทคนหนึ่งเป็นผู้ชายค่ะ สนิทกันมานานมากๆ(ในมุมมองเรา) สนิทมา ~7 ปี เราไว้ใจกันและกัน พ่อแม่เค้าก็ไว้ใจเราชอบพาเราไปหาอะไรกินชวนเราไปไหนมาไหนด้วย พวกท่านคงเอ็นดูเราอ่ะค่ะเพราะไปนั่งเล่นนอนเล่นกับลูกชายพวกท่านบ่อยตั้งแต่ประถมต้นจนตอนนี้จะเข้า ม.3 แล้ว พอมาตอนนี้เราก็เหมือนเดิมค่ะ ไปนั่งเล่นนอนเล่นบ้านเค้าตามปกติ ไปข่วยแม่เค้าทำงานบ้านบ้าง นั่งดูหนังบ้าง มีอยู่วันหนึ่งเราก็กลับบ้านตามเวลาปกติเลยค่ะ ~18.30 หรือบางทีอาจจะ 19.30
***บอกก่อนนะคะว่าเราอยู่หมู่บ้าน บ้านเรากับเพื่อนไม่ไกลกันค่ะ เราซอย 6 เพื่อน ซอย5 ซึ่งเป็นซอยติดกัน เดิน~3 นาทีก็ถึงค่ะ ทั้งบ้านเราและเค้านะคะ
ต่อ>>>หลังจากเรากลับมา ย่าเราก็บอกว่า “ทีหลังไม่ต้องไปแล้วนะ มีคนมาว่าย่าว่าสอนให้ลูกให้หลานร้านไปนอนบ้านผู้ชาย” พอได้ยินแบบนี้เราก็สงสัยค่ะว่าใครเป็นคนพูดเราก็เลยถามบ่าไป ย่าบอกไม่ต้องรู้หรอก ทำให้เราแอบเริ่มคิดว่า ย่าพูดเองหรือมีคนมาพูด เพราะย่าเราชอบพูดลอยๆให้เสียหายตลอด
วันต่อๆมาเราก็มานั่งเล่นล้านเพื่อนเหมือนเดิมเพราะแม่เพื่อนชวนไปนั่งทำขนมค่ะ เราก็ไปหอบของไปฝากด้วยเล็กๆน้อยๆ ทีนี้เราเห็นเพื่อนบ้านข้างบ้านเราค่ะ ซึ่งเป็นคนใต้หน้าลอยๆเหมือนคนไม่เต็มหน่อย บ้านเค้าเก็บขยะในหมู่บ้านคาะ เหมือนมาเดินผ่านหน้าบ้านเพื่อนเราหลายรอบเราก็ไม่ได้แปลกใจค่ะคิดว่าคงมาเก็บขยะกับค่าขยะ ทีนี้พอถึงเวลากลับ เราก็กลับมาตามปกติค่ะย่าก็บ่นเราอีก เราก็ไม่ได้สนใจอะไรก็พยักหน้าตอบกลับไปแล้วก็เดินขึ้นห้อง
พอมันหลายๆวันเข้าจนกระทั่งมีวันหนึ่งเรากลับจาก รร.แล้วระหว่างเดินเข้ามาในหมู่บ้านเราก็เจอเพื่อนสนิทเรา(คนที่เราชอบไปนั่งเล่นบ้านเค้านี่แหละ) เราทั้งคู่เลยเดินเข้ามาด้วยกัน และเราทั้งคู่ก็เจอป้าคนนั้นค่ะ เค้ามองเราก่อนเดินเข้าบ้านไป ส่วนเรากับเพื่อนก็แยกกันบ้านใครบ้านมันก่อนจะออกมานั่งเล่นกันที่สวนสุขภาพของหมู่บ้าน แล้วเราก็เห็นป้าคนเดิมมองมาทางเรากับเพื่อนค่ะ ณ ตอนนั้นเขายืนอยู่กับลูกสาวด้วย พอเค้ามองเค้าก็หันไปพูดอะไรกับลูกสาวไม่รู้แล้วลูกสาวเค้าก็พูดเสียงดังว่า “แล้วแม่จะไปยุ่งอะไรกับน้องเค้าล่ะ!!?” ทพให้เรารู้ค่ะว่า ป้าเค้าตามดูเราตลอดว่าเราไปไหน ยุ่งเรื่องเราทุกเรื่อง แล้วมาตอนหลังลูกสาวเค้าก็บอกว่า ป้าคนนั้นเค้าหาว่าเรา เรียกร้องความสนใจ บ้าผู้ชาย ขี้อวด ทั้งๆที่เราไม่ได้สนิทกับบ้านเค้าเลยด้วยซ้ำ จนมาถึงตอนนี้เราก็มักถูกห้ามตลอดเพราะย่าก็บอกว่ามีคนมาพูดตลอดเช่นกันว่าเราชอบไปหาผู้ชาย ทำให้เราเกิดเครียดค่ะว่า ความเป็นส่วนตัว ความสุข ของเรามันโดนปิดกั้นอ่ะค่ะ เวลาเค้าพูดอะไรกับเราด้วยน้ำเสียง อารมณ์ และคำพูดมันเหมือนจะเทให้เราผิดอยู่คนเดียวเลย เราเลยต้องมาถามความเห็นทุกคนว่า ว่าไปแล้วเราผิดไหม...😟😟
**อยากจะขิตมาก คนทั้งบ้านและคนเกือบทั้งซอยรู้ว่าบ้านเพื่อนพ่อแม่เค้ารักเราเหมือนลูก แต่แปลกทำไมจู่ๆถึงมาพูดถึงเรากันแบบนี้ ก็เลยงงสรุปเราผิดไหม หรือเราทำอะไรผิด..
**ส่วนถ้าคิดว่า พ่อหรือแม่เพื่อนพูด เราให้เป็น ล้านๆๆๆๆๆๆๆ% เลยค่ะว่าไม่ได้พูด เพราะบ้านเค้าเงียบๆ ไม่ชอบวุ่นวายใคร แถมพ่อแม่ทุกสุดสัปดาห์จะออกไปทำงานต่างจังหวัด ไม่มีทางแน่นอน
**แถม..ณ ตอนนี้พ่อแม่เค้ารู้หมดแล้วนะคะว่ามีคนมาพูดถึงเราแลบนี้ พวกท่านปลอบใจเราว่า ไม่ต้องไปสนใจพวกชอบสอดเรื่องชาวบ้าน เราก็พอจะเบาใจลงบ้าง
******ออกความเห็นได้เสรีเลยนะคะ แต่ทางเราจะไม่ตอบกลับน๊า~✨✨✨