เรามีอาการคล้ายโรคซึมเศร้ารึเปล่า?

สวัสดีทุกคนเราจะเล่าเรื่องเกี่ยวเราให้ฟัง เราอยู่กัน3คนมีเรามียายเเละก่น้องชาย  ส่วนพ่อกับเเม่เราเขาหย่ากันตั้งเเต่เรา3ขวบเท่าที่เราจำได้ตอนนี้เราอายุ17ปี (ตอนเรายังเด็ก)ซึ่งอยู่กับเเม่เเต่ก่เหมือนไม่ได้อยู่เพราะเเม่เราต้องไปหาเงินที่กรุงเทพนานๆกับทีเเล้วเเม่เราก่ไปมีพ่อได้เเละได้น้องสาวมาให้เรา1คนเเเต่น้องนั้นทางพ่อเขาเลี้ยงเอง ส่วนน้องชายที่อยู่กับเราเป็นลูกของน้องสาวเเม่ ทางบ้านเราเลี้ยงไก่บ้านตั้งเเต่เรายังเด็กพอเราโตมาเราเลยต้องเลี้ยงไก่เเทนยายเพราะยายตาไม่ดีเเล้วช่วงนั้นเราก่ไม่เหนื่อยมากตอนนั้นอยู่ประมาณป.6เเต่เริ่มเข้ามัธยมมาเราว่ามันเหนื่อยมากไหนจะดูเเลไก่เกือบ100ตัวรีดผ้างานบ้านทุกอย่กเป็นของเรายกเว้นทำกับข้าวกับซักผ้าถูกบ้านต้องถูกวันเว้นวัน กลับจากโรงเรียนเราก่เหนื่อยเเล้วอยากพักกลับมาถึงก็5โมง ก็ต้องมาให้อาหารไก่ ถูกบ้าน กลับจากรร.ยายก่บ่นมให้ทุกวันว่าเราทำไรไม่เก็บบ่นจนเรารู้สึกอยากร้องให้เราก่ไปนั่งร้องให้คนเดียวหลังบ้านทุกทีมีเเต่หมาที่คอยนั่งเป็นเพื่อน ตัดมาที่น้องเรากลับจากโรงเรียนถอดถุงเท้าวางโซฟามาถึงก่เล่นโทรศัพท์เท้าไม่ล้าง พอเราบอกไห้ล้างเท้ายายก่บอกว่าเดียวมันก่อาบน้ำ ข้าวก่เอามาให้ถึงที่งานอะไรก่ไม่เคยทำก่เนอะผู้ชาย น้องเราอยู่ป.6
เวลาที่ยายบ่นเรามากๆนั่งร้องคนเดียว บางที่สมองก่คิดไปเลื่อยเปื่อยว่าเราไม่น่าเกิดมาเลย คิดนะอยากฆ่าตัวตายเเต่ก่ส่งสารหมาไม่มีใครเลี้ยงเราเป็นคนรักสัตว์ซึ่งหมาที่มานั่งกับเราเวลาร้องให้ไม่ใช่หมาเราเราอยากมีใครซักคนฟังคนพูดความในใจที่เราไม่เคยพูดไห้ฟังเเต่ไม่กล้าพูดมก้ใครฟังนอกจากหมา เราเป็นบ่อยเวลาเราเครียสแอบไปร้องให้คนเดียว คิดฆ่าตัวตาย จนเป็นไมเกรน ก็2-3อาทิตย์ครั้ง