เกริ่นก่อนว่าเรามีคนคุยที่คุยกันมาได้ 2 เดือน ซึ่งเราไม่ได้ชอบเขาเเล้ว เเละความที่มีนิสัยที่เข้ากันไม่ได้ เเละ
โดนละเลยความเป็นส่วนตัวจึงได้เลิกคุยกันไป
.
เเต่ในระหว่างที่เราคุยกับคนคุย(เก่า) ได้ประมาณ 1 เดือน เราได้ไปเจอกับน้องคนนึง (เป็นรุ่นน้องคนคุยเรา ห่างกับเรา3ปี)
โดยเป็นการนัดเพื่อไปกินข้าวกันกันระหว่างเพื่อนคนคุยเราเเละรุ่นน้องเขา
.
โดยหลังจากได้เจอกับน้องเขาครั้งเเรก ตอนนั้นบทสนาเเค่เราขอกระดาษทิชชู่จากเขา เเล้วหลังจากนั้นก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย
.
เเต่หลังจากนั้นเวลาผ่านมา 1 เดือน เรากลับรู้สึกชอบเขามากขึ้นเรื่อยๆ เเละลืมน้องเขาไม่ได้
.
จนเราขอเลิกคุยกับคนคุยเรา เพื่อไปสารภาพความรู้สึกกับน้องเขา
.
โดยเราทักน้องเขาไปเเละสารภาพครส เเละน้องเขาก็รู้สึกเหมือนที่เรารู้สึก คือเหมือนชอบกันตั้งเเต่ครั้งเเรกที่เจอ
เเต่ต่างคนต่างไม่ได้เเสดงออกอะไรเลย จนเราเริ่มไปสารภาพก่อน
.
หลังจากนั้นเราเริ่มคุยกัน ในเวลา2-3วันเเรก เราคอลกันคุยเเชทกัน เข้ากันได้ดีมากๆ เเต่พอมาหลังจากวันนั้น
.
น้องเขาตอบเราช้ามากๆ หรือถามคำตอบคำ เเต่ก็มีทักมาบ้างในตอนที่ว่างในบางที
.
จนทำให้เรารู้สึกว่ามันกร่อย จึงได้ถามเขาไปตรงๆว่ารู้สึกโอเคไหมที่เราคุยกัน น้องเขาก็ตอบว่าสบายใจที่ได้คุย รู้สึกดี ชอบเราอยู่ เเละขอโทษเรา
ที่เขาชวนคุยไม่เก่ง
.
เเต่เราก็ได้คอลกับเขาทุกวัน เเต่เวลาคอบคือคุยกันปกติ บอกชอบกัน เเต่เราต้องเป็นฝ่ายเข้าหาเขาอยู่บ่อยๆ
.
จนมาถึงตอนนี้ในเเชทเราคือกร่อยมากๆ เเละน้องตอบช้ามากๆ เเต่เวลาน้องจะออกไปไหนก็ถ่ายมาให้เราดูตลอดเเค่ในระหว่างวันไท่ได้คุยอะไรกันเลบ
.
.
เราเข้าใจในเรื่องของการให้ความเป็นส่วนตัวเราจึงไม่ได่จะพยายามทักหาบ่อยๆ หรือเข้าหาเขา เเต่เราจะเขียนจดหมาย โพสอิท หรือ
ทำอะไรเล็กๆน้อยๆถ่ายส่งให้เขาเป็นกำลังใจเวลาเชาทำอะไรตลอด (ถึงเขาจะตอบเราช้าก็เถอะ)
คุณคิดว่าการที่บทสนทนาในเเชทมันกร่อย หรือคุยเเล้วรู้สึกห่างกันขึ้นเรื่อยๆ เเล้วก็รู้สึกไม่มีอะไรคุยกันเลย
จะทำให้คสพ.มันไปต่อได้ไหม หรือเราควรทำยังไงเพื่อพัฒนาคสพ.ให้ดีขึ้น
เราควรไปต่อหรือควรพอเเค่นี้
โดนละเลยความเป็นส่วนตัวจึงได้เลิกคุยกันไป
.
เเต่ในระหว่างที่เราคุยกับคนคุย(เก่า) ได้ประมาณ 1 เดือน เราได้ไปเจอกับน้องคนนึง (เป็นรุ่นน้องคนคุยเรา ห่างกับเรา3ปี)
โดยเป็นการนัดเพื่อไปกินข้าวกันกันระหว่างเพื่อนคนคุยเราเเละรุ่นน้องเขา
.
โดยหลังจากได้เจอกับน้องเขาครั้งเเรก ตอนนั้นบทสนาเเค่เราขอกระดาษทิชชู่จากเขา เเล้วหลังจากนั้นก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย
.
เเต่หลังจากนั้นเวลาผ่านมา 1 เดือน เรากลับรู้สึกชอบเขามากขึ้นเรื่อยๆ เเละลืมน้องเขาไม่ได้
.
จนเราขอเลิกคุยกับคนคุยเรา เพื่อไปสารภาพความรู้สึกกับน้องเขา
.
โดยเราทักน้องเขาไปเเละสารภาพครส เเละน้องเขาก็รู้สึกเหมือนที่เรารู้สึก คือเหมือนชอบกันตั้งเเต่ครั้งเเรกที่เจอ
เเต่ต่างคนต่างไม่ได้เเสดงออกอะไรเลย จนเราเริ่มไปสารภาพก่อน
.
หลังจากนั้นเราเริ่มคุยกัน ในเวลา2-3วันเเรก เราคอลกันคุยเเชทกัน เข้ากันได้ดีมากๆ เเต่พอมาหลังจากวันนั้น
.
น้องเขาตอบเราช้ามากๆ หรือถามคำตอบคำ เเต่ก็มีทักมาบ้างในตอนที่ว่างในบางที
.
จนทำให้เรารู้สึกว่ามันกร่อย จึงได้ถามเขาไปตรงๆว่ารู้สึกโอเคไหมที่เราคุยกัน น้องเขาก็ตอบว่าสบายใจที่ได้คุย รู้สึกดี ชอบเราอยู่ เเละขอโทษเรา
ที่เขาชวนคุยไม่เก่ง
.
เเต่เราก็ได้คอลกับเขาทุกวัน เเต่เวลาคอบคือคุยกันปกติ บอกชอบกัน เเต่เราต้องเป็นฝ่ายเข้าหาเขาอยู่บ่อยๆ
.
จนมาถึงตอนนี้ในเเชทเราคือกร่อยมากๆ เเละน้องตอบช้ามากๆ เเต่เวลาน้องจะออกไปไหนก็ถ่ายมาให้เราดูตลอดเเค่ในระหว่างวันไท่ได้คุยอะไรกันเลบ
.
.
เราเข้าใจในเรื่องของการให้ความเป็นส่วนตัวเราจึงไม่ได่จะพยายามทักหาบ่อยๆ หรือเข้าหาเขา เเต่เราจะเขียนจดหมาย โพสอิท หรือ
ทำอะไรเล็กๆน้อยๆถ่ายส่งให้เขาเป็นกำลังใจเวลาเชาทำอะไรตลอด (ถึงเขาจะตอบเราช้าก็เถอะ)
คุณคิดว่าการที่บทสนทนาในเเชทมันกร่อย หรือคุยเเล้วรู้สึกห่างกันขึ้นเรื่อยๆ เเล้วก็รู้สึกไม่มีอะไรคุยกันเลย
จะทำให้คสพ.มันไปต่อได้ไหม หรือเราควรทำยังไงเพื่อพัฒนาคสพ.ให้ดีขึ้น