คำว่า"ไม่ยอมแพ้"

เริ่มมาจากว่าผมเลิกคุยกับคนคุย ตอนโดนบอกเลิกผมรู้สึกเศร้า ไม่อยากทำอะไรเลย คนรอบข้างก็ให้กำลังใจได้ดี ถึงแม้จะมูฟออนเป็นวงกลมบ้าง555 แต่หลังจากสามวัน ผมมีความรู้สึกว่า ผมมีไฟขึ้นมา ตอนแรกผมก็ไม่ชอบความรู้สึกนี้หรอกพยายามจะคิดว่ายอมแพ้ดีกว่าและไปอ่านแชทเก่าให้เศร้า  แต่ไฟนี้เหมือนจะเป็นไฟที่ร้อนมากขึ้นผมเลยตัดสินใจที่จะสู้ต่อประกอบที่ว่าเหตุผลที่โดนบอกนั้นมันครอบคลุมเกินไปและเหมือนตัวเองยังพยายามไม่มากพอผลที่ได้คือดันกลายเป็นแรงพลักดันมากกว่าการยอมแพ้ผมรู้สึกอยากหาสิ่งทำ งานอดิเรก ให้มากขึ้น พัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น เพื่อที่จะไปขอโอกาสใหม่อีกครั้งหนึ่ง   
เพื่อนๆคิดว่าไงกับคำว่า ไม่ยอมแพ้   ในอุดมคติของเพื่อนๆครับ

ปล.คนรอบข้างผมพยายามบอกกับผมว่า "ไม่ท้อหรอ"
ผมคิดว่าคำว่า "ท้อ" ในของผมคือ ตัวเองต้องพยายามจนรู้สึกว่าตัวเองไปต่อไม่ไหวแล้ว

ปล.คนรอบข้างบอกอีกคำว่า"ไม่กลัวจะเจ็บเหมือนเดิมหรอ"
ผมคิดว่า ผมกลัว...แต่หลังจากที่ผมคิดได้คือ ขออนุญาตนะครับ.... "ช่าง จะเจ็บก็ให้เจ็บไปเลย"

ปล.เพื่อนๆ ผญ คิดว่า ไอ้คำว่า ไม่ยอมแพ้(พยายามกับแก้ไข) กับ ไม่ยอมจบ(ตามตื้อ)นี่แตกต่างกัน

แลกเปลี่ยนความคิดเห็น เพื่อนๆเกลียดความรู้สึกไหนมากที่สุด?
สู้ต่อ 100%
สู้ต่อ50% ยอมแพ้50%
ยอมแพ้100%
สต.ผมเกลียดอันที่สองมากที่สุดเพราะมันเหมือนกับสับสนตัวเอง