สังเกตว่าทีมไทยช่วงแรกจะเล่นดีเพราะร่างกายฟิต แต่พอเล่นไปเรื่อยๆก็ออกอาการเหนื่อยอย่างเห็นได้ชัดเจน อย่าง VNL สนามแรกชนะสามแพ้หนึ่ง โชว์ฟอร์มดีแต่พอสนามสองและสามฟอร์มตกอย่างเห็นได้ชัด แล้วชิงแชมป์โลกก็เป็นแบบเดิม รอบแรกโชว์ฟอร์มดีพอเข้ารอบสองเริ่มเล่นไม่ออก นักกีฬาบางคนหน้าออกอาการ อะไรคือสาเหตุ ร่างกายล้า? แต่ทุกทีมก็ล้าเช่นจัง เพราะร่างกายคนเอเชียอ่อนแอกว่า? แล้วสาเหตุอะไรถึงทำให้ร่างกายอ่อนแอ อาหารการกิน? โภชนาการ? วิทยาศาสตร์การกีฬาไม่ถึง? หรือไทยแข่งรายการยิบย่อยเยอะ? ถ้ารู้ว่าร่างกายไทยกรอบง่ายแต่ทำไมถึงให้นักกีฬาแข่งรายการยิบย่อย มันเป็นผลดียังไง? เกิดคำถามในหัวมากมาย ยกตัวอย่างเอเชียด้วยกันอีกทีมคือญี่ปุ่น  เปรียบเทียบได้เพราะร่างกายและส่วนสูงใกล้เคียงกัน ญี่ปุ่นก็ออกอาการล้าเหมือนกัน ตอน vnl ล่าสุด มานาเบะเข็นไลน์อัพเดิมสามสัปดาห์ติดจนสนามสามเห็นอาการชัดเจนว่าเหนื่อยสู้ไม่ได้ทำให้แพ้สี่เกมติด แต่พอมาชิงแชมป์โลกญี่ปุ่นแสดงอาการล้าให้เห็นน้อยมากทั้งที่ร่างกายเอเชียเหมือนกัน ส่วนสูงใกล้เคียงกัน คิดว่าอะไรคือสาเหตุนั้น? การวางแผนทีมที่ดี? การดูแลสภาพร่างกาย? โภชนาการ? วิทยาศาสตร์การกีฬาดี? แล้วทำไมองค์ประกอบเหล่านั้นไทยถึงสู้ไม่ได้? เพราะญี่ปุ่นเป็นประเทศที่เจริญ? นักกีฬาเขาเยอะกว่า?  เงินสนับสนุนเยอะ? แล้วการเล่นสปีดเร็วของไทยที่ดันทุรังเล่นกันตลอดไม่ว่าจะตอนบอลแรกเข้าหรือไม่เข้าหรือแต้มแรลลี่ก็ยังเร่งสปีด มันส่งผลให้ไทยเหนื่อยด้วยรึเปล่า? ถ้ามันส่งผลแล้วทำไมถึงไม่มีการปรับเปลี่ยนการเล่น? อย่างยกสูงบ้างเล่นเร็วบ้างตามรูปเกม หรือโค้ชจัดระดับวางแผนไม่เก่ง? อะไรคือสาเหตุที่ทำให้ไทยเหนื่อยง่ายขนาดนี้ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้ แสดงความคิดเห็นอย่างมีอารยะ