เล่าเหตุการณ์ย่อๆนะคะ 
ฉันตอนเกิดมาครอบครัวก็มีปัญหาเกี่ยวกับพ่อที่ไม่ค่อยอยากเลี้ยงฉัน แม่กับพ่อไม่ได้ตั้งมีฉันตั้งแต่แรกเพราะอุบัติเหตุแม่ท้องเลยจำเป็นต้องเลี้ยง
เวลาต่อมา คนในครอบครัวแม่กับพ่อมีปัญหากันตอนนั่นฉันเด็กมากๆๆๆ
อนุบาลเอง พ่อเจ้าชู้และชอบตบตีเเม่กินเหล้าแต่ไม่รู้เล่นยาด้วยมั้ย และตีฉันด้วย หลังจากฉันขึ้นป.1ทุกคนในครอบครัวมองว่าฉันเป็นเหมือนเด็กออทิสติกแล้วก็เริ่มมองฉันเป็นแบบนั่นมาตลอด อ่านหนังสือไม่ออก พ่อก็ตีทุบฉันแม่ก็หนีไปหาสามีใหม่ มาเจอฉันครั้งสุดท้ายตอน10ขวบและหายไปเลยเพราะพ่อเจ้าชู้ไม่ทำมาหากินอะไรสนใจแต่ผู้หญิงรวยๆเพื่อเกาะกินฉันอยู่กับปู่กับย่าก็โดนปู่ตีอีกเพราเหมือนเด็กออทิสติกด้วย ย้ายโรงเรียนจากเรียนปกติมาเรียนโรงเรียนเด็กพิเศษทั้งๆที่หน้าตาไม่เหมือนเลยจนกระทั้งพ่อได้เเม่ใหม่เขารวยมีธุระกิจมีลูกติดเป็นผู้ชาย2คนอายุห่างฉันไม่กี่ปี(ตอนนั่นฉันอายุ7ขวบ) และพ่อพามาอยู่กับแม่ใหม่ฉันก็โดนทำร้ายทางจิตใจอีกครั้งจากลูกๆของเเม่เลี้ยงที่แกล้งฉัน จนฉันอยู่รวมกันกับเขาไม่ได้เเม่เลี้ยงก็ว่าฉัน เด็กออทิสติกๆๆๆทุกครั้งที่มาจากที่บ้านปู่ และหลังจากนั่นเวลาผ่านไปฉันอายุ15ปู่ย่า ย้ายบ้านมาอยู่ที่ใหม่ฉันก็ต้องย้ายโรงเรียนแต่ไม่มีใครส่งเสีย(อยู่แต่โรงเรียนสงเคราะห์ที่เรียนฟรีกินฟรี หนังสือและชุดฟรีตั้งแต่โรงเรียนแรก)พอมาอยู่โรงเรียนปกติฉันก็โดนล่อว่าเป็นเด็กออทิสติกเพราะปู่เอาไปบอกครูว่าฉันไม่สมประกอบจนเวลานั่นฉันโดนทำร้ายจิตใจอีกครั้งจากพวกอาๆที่ดุด่าทุกวัน โดนไล่ออกบ้านบ้าง(ขู่ตลอด) พ่อกับแม่เลี้ยงมีความสุขมากไม่เคยให้เงินฉันใช้เลย ค่าขนมหรือเงินจำเป็นไม่รู้ส่งมาหรือเปล่า เพราะปู่ฉันใช้แต่เงินลูกๆเลี้ยงฉัน ปู่เองก็ใช้เงินเก่งมากเล่นหวยหมดทุกวัน พ่อฉันเปลี่ยนรถยนต์เป็นว่าเล่นแต่เวลาฉันขอซื้อโทรศัพท์(เมื่อก่อนโนเกีย)พ่อมักบอกไม่มี พออยากได้แฟลช ไดร์ฟจำเป็นส่งงาน(ขึ้นม.4)กว่าจะซื้อให้ก็รอหลายปี บอกไม่มีเงินๆ แล้วปู่ก็เริ่มแก่มากแล้วเขาไปส่งฉันไม่ไหวไม่มีใครสอนขี่รถฉันปั่นจักยานไปเรียนและไม่มีอุปกรณ์การเรียนหรือโน๊ตบุ๊ค ไม่มีใครซื้อให้ฉันเลยเกรดตก โดนอาด่าว่าไม่ตั้งใจเรียน เวลาไปปริ้นงานฉันขอปู่ไปส่งเขาก็บอกไม่ไป ด่าฉันว่าเสียเวลา และไม่ให้เงินเพราะหาว่าฉันใช้เงินมาก(ความจริงให้วันละ20บาทไม่ให้เกินนั่นเลยฉันขอพ่อ พ่อก็บอกไม่มี จนกระทั่งจบม.6ไม่มีใครส่งเรียนมหาลัยบอกไม่มีเงิน รถสักคันก็ไม่ซื้อให้ขับเลยปิดโอกาสฉันมาจนอายุ20ปีก็ยังปั่นจักรยานเก่าๆไปทำงานไม่ได้เพราะไม่มีใครสนับสนุน ฉันเจอเเฟนที่อายุห่างกันมาก11ปีเขาสอนขี่รถ(ซื้อรถให้เลย) พาไปสมัครงานและยังบอกว่าฉันไม่เหมือนเด็กอย่างว่านั่นเลยอ่านได้เขียนได้ขยันทำงานด้วย จนฉันอยู่กับแฟนคนนี้มา12ปีพ่อฉันกลับมาขอตังเลิกกับเมียและลูกๆทางเขาติดยาไม่เอาเขาและเอาหลานมาให้เลี้ยง แกมาขอรบกวนขอเงิน อ่าา ฉันให้ และเป็นสิ่งที่เมื่อย้อนไปแล้วเขาไม่เคยให้อะไรเลย รถมอไซค์ ส่งเสีย ความอบอุ่น ปรึกษาได้มั้ยก็ไม่ได้ ขอเงินยามฉันไม่มีเลยก็ไม่ให้ ตอนวันเกิดฉันอายุ25เคยให้แต่ก็บ่นว่าไม่มีอยู่ดีจนฉันลืมเขาไปเวลานี้ฉันอายุ30พ่อฉันไม่เหลื่อแม้แต่ พ่อแม่(ปู่ย่าเสียแล้วคะ) ภรรยา บ้าน รถ ทุกอย่างพ่อเหลื่อตัวเปล่าๆและมาขอตังฉันเวลาฉันให้ฉันเจ็บใจตลอดเลยคะ แต่ก็ให้อภัยเสมอแต่อยากสอบถามว่า เราต้องดูแลเขาที่ไม่เคยดูแลเราเลยตลอดหลายปีแบบนี้มั้ยคะ 
ขอบคุณทุกคอมเม้นคะ ยาวไปหน่อยก็ต้องขอโทษนะคะ