ฉันท์ริมถนนและโคลงลิลิต (๒) ไพรประวรรตวาร

ฝ้าฟางขาวพร่างพรายไอสายหมอก ดุจจะหยอกจะเย้าตั้งคำถาม เจ้าหนาวลมหรือหนาวหมอกโปรดนิยาม วะวับวามแว่วผสมหมอกเล่นลม หมอกยามเช้าคลอเคลียทั่วทุ่งทอง คล้ายห่มน้องด้วยผืนผ้าพาสุขสม เย็นยะเยือกเกลือกกายก่ายกอด

เคลื่อนกายออกมาจากซอก หวังเพียงอยากออก มาพบหนทางวิถี พบปะผู้คนมากมี ปนเปเหลือที่ ล้วนต่างศักดิ์ศรีนานา บ้างมากศักดิ์ใหญ่บนบ่า ยศถาบรรดา เราดูด้อยค่าหากเทียบ อาภรณ์สวยหรูดูเนี๊ยบ ดีไซน์สุดเฉียบ เรี่ยมแ

เขียวพรายชอุ่มกวะจะแกล้ง (กวะ = ราวกับ) รวิแจ้งสิบดบัง รุ่งเรืองไสวรศมิดั่ง อมรินทร์ยะเยื้องกาย เอื่อยเอื่อยระเรื่อยรุจิอนิล (รุจิ =งาม อนิล = ลม ) ดุจะผินจะยิ้มร่าย มนต์ขลังพลังอนยะคลาย (อนยะ= ทุกข