ฉันท์ริมถนนและโคลงลิลิต (๒) ไพรประวรรตวาร

๏ หนาวหมอกสลัว..........ขมุกขมัว.............มนตร์มยุรา............ ณ ชะง่อนหิน.........ท่วงท่าสง่า..........ริมสายธารา...............พาฝันหลั่งไหล ๏ พู่หงอนเฉิดฉันท์.........ผ่องพิศผุดพรรณ

—(•·÷÷·•)— ·÷±‡±±‡±÷·—(•·÷÷·•)&mdash

ฝ้าฟางขาวพร่างพรายไอสายหมอก ดุจจะหยอกจะเย้าตั้งคำถาม เจ้าหนาวลมหรือหนาวหมอกโปรดนิยาม วะวับวามแว่วผสมหมอกเล่นลม หมอกยามเช้าคลอเคลียทั่วทุ่งทอง คล้ายห่มน้องด้วยผืนผ้าพาสุขสม เย็นยะเยือกเกลือกกายก่ายกอด

เคลื่อนกายออกมาจากซอก หวังเพียงอยากออก มาพบหนทางวิถี พบปะผู้คนมากมี ปนเปเหลือที่ ล้วนต่างศักดิ์ศรีนานา บ้างมากศักดิ์ใหญ่บนบ่า ยศถาบรรดา เราดูด้อยค่าหากเทียบ อาภรณ์สวยหรูดูเนี๊ยบ ดีไซน์สุดเฉียบ เรี่ยมแ