สวัสดีครับ ตัวผมเองทำงานที่บริษัทเเห่งหนึ่ง ตำแหน่งเจ้าหน้าที่ประสานงานขายต่างประเทศ เริ่มงานเมื่อ เดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา
ในช่วงแรกๆที่เข้ามา ต้องใช้การปรับตัวเยอะพอสมควรเลย เพราะต้อง WFH ตั้งแต่ในเดือนแรกที่เข้ามาทำงานเลย แต่จะสลับกันในทีมเข้า
ออฟฟิศคนละ 2 วันต่ออาทิตย์ ก็พยายามที่จะเรียนรู้ การทำงาน จากเพื่อนร่วมงาน และหัวหน้างานให้มาก เพราะเรายังไม่เก่งเท่าไหร่
พอเริ่มเข้างานประมาณ เดือนที่ 2-3 ก็ได้รับมอบหมายงานมากขึ้น โดยงานบางอย่างตอนที่สัมภาษณ์มา ก็ไม่ได้บอกไว้ใน JD
ว่าต้องทำด้วย เช่น ต้องยื่นเอกสารกับหน่วยงานราชการ และอื่นๆ ซึ่งทางหัวหน้าก็ไม่ทราบขั้นตอน รายละเอียด เพราะคนที่ทำเป็นลาออกไปแล้ว
ให้เราโทรไปสอบถามกับหน่วยงานนั้นๆ เอง ว่าต้องดำเนินการอย่างไรใช้เอกสารอะไรบ้าง เราไม่เคยทำมาก่อน กว่าจะทำได้ถูกต้อง ก็ใช้เวลา
ลองผิดลองถูกอยู่พอสมควร
พอเราเริ่มทำงานได้บ้างแล้ว ก็มีงานมอบหมายเพิ่ม ให้เป็นงานหลักของเรา และหลายๆครั้งหัวหน้าก็ให้เราไปช่วยงานของเขาด้วย
ซึ่งเราก็ไม่ได้ปฎิเสธ ก็คิดว่าเป็นเด็กใหม่ ลองทำดู จะได้ทำเป็นหลายๆอย่าง บางครั้งก็เสียสละ ทำงานเลยเวลาเลิกงานเพราะมีทั้งงานหลัก
และที่ไปช่วยงานของหัวหน้าด้วย แต่พบว่าสิ่งที่เหนื่อยใจ คือ เวลาที่เขาสั่งงานมา เขาไม่บอกรายละเอียดงานที่ชัดเจนตั้งแต่แรก
ซึ่งเราเองได้พยายามสอบถามแล้ว พองานออกมาไม่ถูกใจ ก็จะโดนบ่น โดนตำหนิ อยู่เรื่อยๆ ซึ่งก็ได้แต่ รับทราบครับ แล้วก็แก้ไขงาน
ตามที่เขาต้องการ แล้วที่มีความรู้สึกกดดัน ตรงที่ว่า ไม่ว่าจะงานด่วนหรือไม่ก็ตาม หัวหน้าก็จะไลน์มาถามทุกครั้งทุกงาน ว่างานนี้ทำหรือยัง
ตรงนี้ทำหรือยัง ช่วยรีบทำให้หน่อยนะ ซึ่งถ้าเราดูแล้วว่า งานด่วนก็จะรีบทำให้ก่อน แต่บางครั้งงานที่ไม่ด่วน มีระยะเวลาทำอีกพอสมควร
ก็รีบมาตามงานแล้ว ก็ได้แต่ตอบไปว่า ยังไม่ได้ทำเลยครับ เดี๋ยวไว้ว่างจะทำให้นะครับ
บ่อยครั้ง พอเวลาที่เราทำงานผิดไม่ว่าจะใหญ่หรือเล็กน้อยแค่ไหนก็ตาม หัวหน้าจะพิมพ์เข้าในไลน์กลุ่มซึ่งมีเจ้านายอยู่ด้วย
ซึ่งบางทีตัวเราเองก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมเขาไม่สื่อสารกับเราส่วนตัวบ้าง ทำไมทุกครั้งที่เราทำผิด ต้องนำไปพูดในกลุ่มที่มีเจ้านายอยู่
แต่เพื่อนร่วมงานที่อาวุโสพอๆกับเขา ทำผิด ไม่ว่าอะไร และแก้งานให้ด้วย ในบางทีเราก็ไม่ได้ทำงานผิดอะไร แต่ก็ไปพิมพ์จั่วในกลุ่มไลน์
แล้วtag มาหาเรา เหมือนว่า ทำไมไม่ทำแบบนี้หล่ะ ? ซึ่งเราก็ต้องพิมพ์ไปอธิบายว่า ที่เราทำไปเรามีเหตุผลแบบนี้ เขาถึงจะเข้าใจ มันทำให้เราต้อง
ทำงานแบบรอบคอบมาก มีบางครั้งก็รู้สึกเหมือนเขาจะหาเรื่องมาแกล้งด้วย เช่น วันนี้สั่งงาน A B C D ไลน์มาบอกส่วนตัว เราก็ทำและ
คอยอัพเดทให้เขารับทราบตลอด แต่พอตอนเย็นวันนั้น ไปพิมพ์ตามงานเราในไลน์กลุ่มที่มีเจ้านายอยู่ แล้วถามว่าแล้วงาน E F อยู่ไหนหล่ะ?
ซึ่งเราก็งงว่าเขาไม่ได้บอกไว้ ก็เลยพิมพ์ไปถาม เขาก็ตอบกลับว่า อ๋อต้องทำด้วยนะคะ (แล้วทำไมคุณไม่บอกตั้งแต่แรก) บางทีก็สรรหาเรื่อง
ที่ไม่เป็นเรื่อง มาว่าเหน็บเรา เหมือนเขาเป็นคนอารมณ์ขึ้นๆลงๆ ด้วย ก็ได้แต่เงียบๆไป
มีอยู่ครั้งนึง ที่งานเกิดปัญหาขึ้น แต่ไม่ใช่ความผิดของเราโดยตรง แต่หัวหน้าเขามองว่า เราสามารถช่วยตรวจสอบได้ ทำไมไม่ตรวจสอบ
ซึ่งวันนั้นงานเรายุ่งจริงๆ เขาโทรมาหา ด้วยน้ำเสียงที่โกรธ ถามเราว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง เราก็บอกเขาไปตามตรง ว่าเราก็มีส่วนผิดที่ไม่ช่วย
ตรวจสอบเพราะวันนั้นผมยุ่งมาก เขาก็บอกว่าโอเค ปัญหามันเกิดขึ้นแล้วก็ไปแก้ปัญหามา แล้วมารายงานให้พี่ฟังด้วย ตอนนั้นใกล้เวลาเลิกงาน
แล้วต้องรีบแก้ปัญหาให้เร็วที่สุด จะติดต่อใครก็ลำบากขึ้น แต่เขาก็ไม่ได้ยื่นมือมาช่วยเราแก้ปัญหาเลย ให้เราจัดการด้วยตัวเอง ตอนนั้น
กดดันไปหมด แต่ก็ตั้งสติ ติดต่อกับคนที่เกี่ยวข้องจนแก้ปัญหาได้สำเร็จ แล้วก็แจ้งเขาในช่วงดึกของวันนั้น เขาบอกกลับมาว่า
เดี๋ยวพี่จะรายงานเรื่องนี้ให้นายทราบนะ เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดปัญหาแบบนี้อีก
เรารู้สึกว่า เราพยายามกับที่นี่มากๆ พยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุด แต่หลายๆครั้งพอเจอปัญหาและแรงกดดันต่างๆ
จนรู้สึกหมดพลังใจไปในทุกวัน เพื่อนๆ มีคำแนะนำอย่างไรบ้างครับ
ใครทนรับแรงกดดันเยอะๆในที่ทำงานไม่ได้ รู้สึกท้อใจ มีวิธีปรับเปลี่ยนตัวเองอย่างไรบ้างครับ?
ในช่วงแรกๆที่เข้ามา ต้องใช้การปรับตัวเยอะพอสมควรเลย เพราะต้อง WFH ตั้งแต่ในเดือนแรกที่เข้ามาทำงานเลย แต่จะสลับกันในทีมเข้า
ออฟฟิศคนละ 2 วันต่ออาทิตย์ ก็พยายามที่จะเรียนรู้ การทำงาน จากเพื่อนร่วมงาน และหัวหน้างานให้มาก เพราะเรายังไม่เก่งเท่าไหร่
พอเริ่มเข้างานประมาณ เดือนที่ 2-3 ก็ได้รับมอบหมายงานมากขึ้น โดยงานบางอย่างตอนที่สัมภาษณ์มา ก็ไม่ได้บอกไว้ใน JD
ว่าต้องทำด้วย เช่น ต้องยื่นเอกสารกับหน่วยงานราชการ และอื่นๆ ซึ่งทางหัวหน้าก็ไม่ทราบขั้นตอน รายละเอียด เพราะคนที่ทำเป็นลาออกไปแล้ว
ให้เราโทรไปสอบถามกับหน่วยงานนั้นๆ เอง ว่าต้องดำเนินการอย่างไรใช้เอกสารอะไรบ้าง เราไม่เคยทำมาก่อน กว่าจะทำได้ถูกต้อง ก็ใช้เวลา
ลองผิดลองถูกอยู่พอสมควร
พอเราเริ่มทำงานได้บ้างแล้ว ก็มีงานมอบหมายเพิ่ม ให้เป็นงานหลักของเรา และหลายๆครั้งหัวหน้าก็ให้เราไปช่วยงานของเขาด้วย
ซึ่งเราก็ไม่ได้ปฎิเสธ ก็คิดว่าเป็นเด็กใหม่ ลองทำดู จะได้ทำเป็นหลายๆอย่าง บางครั้งก็เสียสละ ทำงานเลยเวลาเลิกงานเพราะมีทั้งงานหลัก
และที่ไปช่วยงานของหัวหน้าด้วย แต่พบว่าสิ่งที่เหนื่อยใจ คือ เวลาที่เขาสั่งงานมา เขาไม่บอกรายละเอียดงานที่ชัดเจนตั้งแต่แรก
ซึ่งเราเองได้พยายามสอบถามแล้ว พองานออกมาไม่ถูกใจ ก็จะโดนบ่น โดนตำหนิ อยู่เรื่อยๆ ซึ่งก็ได้แต่ รับทราบครับ แล้วก็แก้ไขงาน
ตามที่เขาต้องการ แล้วที่มีความรู้สึกกดดัน ตรงที่ว่า ไม่ว่าจะงานด่วนหรือไม่ก็ตาม หัวหน้าก็จะไลน์มาถามทุกครั้งทุกงาน ว่างานนี้ทำหรือยัง
ตรงนี้ทำหรือยัง ช่วยรีบทำให้หน่อยนะ ซึ่งถ้าเราดูแล้วว่า งานด่วนก็จะรีบทำให้ก่อน แต่บางครั้งงานที่ไม่ด่วน มีระยะเวลาทำอีกพอสมควร
ก็รีบมาตามงานแล้ว ก็ได้แต่ตอบไปว่า ยังไม่ได้ทำเลยครับ เดี๋ยวไว้ว่างจะทำให้นะครับ
บ่อยครั้ง พอเวลาที่เราทำงานผิดไม่ว่าจะใหญ่หรือเล็กน้อยแค่ไหนก็ตาม หัวหน้าจะพิมพ์เข้าในไลน์กลุ่มซึ่งมีเจ้านายอยู่ด้วย
ซึ่งบางทีตัวเราเองก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมเขาไม่สื่อสารกับเราส่วนตัวบ้าง ทำไมทุกครั้งที่เราทำผิด ต้องนำไปพูดในกลุ่มที่มีเจ้านายอยู่
แต่เพื่อนร่วมงานที่อาวุโสพอๆกับเขา ทำผิด ไม่ว่าอะไร และแก้งานให้ด้วย ในบางทีเราก็ไม่ได้ทำงานผิดอะไร แต่ก็ไปพิมพ์จั่วในกลุ่มไลน์
แล้วtag มาหาเรา เหมือนว่า ทำไมไม่ทำแบบนี้หล่ะ ? ซึ่งเราก็ต้องพิมพ์ไปอธิบายว่า ที่เราทำไปเรามีเหตุผลแบบนี้ เขาถึงจะเข้าใจ มันทำให้เราต้อง
ทำงานแบบรอบคอบมาก มีบางครั้งก็รู้สึกเหมือนเขาจะหาเรื่องมาแกล้งด้วย เช่น วันนี้สั่งงาน A B C D ไลน์มาบอกส่วนตัว เราก็ทำและ
คอยอัพเดทให้เขารับทราบตลอด แต่พอตอนเย็นวันนั้น ไปพิมพ์ตามงานเราในไลน์กลุ่มที่มีเจ้านายอยู่ แล้วถามว่าแล้วงาน E F อยู่ไหนหล่ะ?
ซึ่งเราก็งงว่าเขาไม่ได้บอกไว้ ก็เลยพิมพ์ไปถาม เขาก็ตอบกลับว่า อ๋อต้องทำด้วยนะคะ (แล้วทำไมคุณไม่บอกตั้งแต่แรก) บางทีก็สรรหาเรื่อง
ที่ไม่เป็นเรื่อง มาว่าเหน็บเรา เหมือนเขาเป็นคนอารมณ์ขึ้นๆลงๆ ด้วย ก็ได้แต่เงียบๆไป
มีอยู่ครั้งนึง ที่งานเกิดปัญหาขึ้น แต่ไม่ใช่ความผิดของเราโดยตรง แต่หัวหน้าเขามองว่า เราสามารถช่วยตรวจสอบได้ ทำไมไม่ตรวจสอบ
ซึ่งวันนั้นงานเรายุ่งจริงๆ เขาโทรมาหา ด้วยน้ำเสียงที่โกรธ ถามเราว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง เราก็บอกเขาไปตามตรง ว่าเราก็มีส่วนผิดที่ไม่ช่วย
ตรวจสอบเพราะวันนั้นผมยุ่งมาก เขาก็บอกว่าโอเค ปัญหามันเกิดขึ้นแล้วก็ไปแก้ปัญหามา แล้วมารายงานให้พี่ฟังด้วย ตอนนั้นใกล้เวลาเลิกงาน
แล้วต้องรีบแก้ปัญหาให้เร็วที่สุด จะติดต่อใครก็ลำบากขึ้น แต่เขาก็ไม่ได้ยื่นมือมาช่วยเราแก้ปัญหาเลย ให้เราจัดการด้วยตัวเอง ตอนนั้น
กดดันไปหมด แต่ก็ตั้งสติ ติดต่อกับคนที่เกี่ยวข้องจนแก้ปัญหาได้สำเร็จ แล้วก็แจ้งเขาในช่วงดึกของวันนั้น เขาบอกกลับมาว่า
เดี๋ยวพี่จะรายงานเรื่องนี้ให้นายทราบนะ เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดปัญหาแบบนี้อีก
เรารู้สึกว่า เราพยายามกับที่นี่มากๆ พยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุด แต่หลายๆครั้งพอเจอปัญหาและแรงกดดันต่างๆ
จนรู้สึกหมดพลังใจไปในทุกวัน เพื่อนๆ มีคำแนะนำอย่างไรบ้างครับ