แม่บอกเราไม่มีความหมายสำหรับเขา

คือตอนนี้หนูอายุ19ค่ะเรียนอยู่ปี2 จะ20ในอีก5เดือนข้างหน้า แต่พ่อแม่ยังไม่ให้มีแฟนค่ะ ทุกครั้งที่มีก็คอยแอบตลอดค่ะแต่ก็เคยโดนจับได้บ้างแต่ก็โดนบังคับให้เลิกตลอดเลยค่ะ เลยมีอะไรก็ไม่กล้าบอกพวกเขาเลย แต่

เราไม่มีอาชีพ ได้รายได้จากแฟน แต่แม่กับพ่อมีพี่ชายส่งเสียทุกเดือน เราไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับแม่พ่อ แต่ต้องคอยขึ้นไปดูวันเว้นวัน ระยะทางสามสิบกว่ากิโล เพราะแม่เป็นอัมพฤกษ์ครึ่งซีกแต่ยังเดินได้ ส่วนพ่อทำ

วันนี้อยากมาแชร์และแลกเปลี่ยนการดูแลผู้สูงอายุค่ะ ขอท้าวความก่อนว่าคนที่ดูแลเป็นคุณปู่ค่ะ คุณปู่อายุ 80 กว่าแล้วค่ะสุขภาพร่าฃกายแข็งแรงไม่มีโรคประจำตัวแต่มีนิสัยดื้อรั้นและเอาแต่ใจรวมถึงชอบโกหกค่ะ ควา

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ เวลาทะเลาะกันหรือไม่เข้าใจกัน แฟนเรามักจะต่อยกำแพงจนบางทีมือช้ำมือม่วงเลยค่ะ บางครั้งก็ใช้คัตเตอร์ ปล.เราไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคะแต่มักจะโทรเคลียร์ปัญหาซึ่งเราก็ได้ยินเสียงค่ะ มีบ้า

ยายของฉันชอบตื่นมากลางดึกแล้วโวยวายว่าบ้านจะพัง บ้านตึง??? หูตัน ลิ้นหลุด  เรามีนิสัยย้ำคิดย้ำทำ เช่นหาของไม่เจอโวยวายด่าคนไปทั่วหาว่าใครเอาไป บางทีก็หาว่าของนู้นหายนี่หายสิ่งมันไม่หาย ฉันต้องรับ

พ่อเส้นเลือดในสมองแตก ถ้าได้กลับบ้านอาจไม่เหมือนเดิม อาจเป็นผู้ป่วยติดเตียงไปตลอด หรืออาจจะลุกมาแค่ช่วยเหลือตัวเองได้ แต่เรารู้สึกสงสารพ่อมากๆ เหมือนเราไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลง ตอนนอนก็จะมีแต่ภาพจินตนา

ตอนนี้เราดูแลแม่ที่ป่วยเป็นสมองเสื่อมอยู่แล้วนางก็อายุมากแล้ว ตอนนี้เราไม่ได้ทำงานมาปีกว่าแล้วแต่ปีหน้าเราต้องใช้เงินเราเลยอยากออกไปหางานทำแต่ติดที่ไม่มีใครดูแม่ให้มีใครช่วยแนะนำศูนย์ดูแลคนป่วยได้มั้ย

"เรื่องเล่าจากผู้สูงวัย..ท่านทะเยอทะยาน"           มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งเล่าสืบเนื่องกันมาในหมู่ผู้สูงวัยที่พากันเกษียณอายุแล้ว ซึ่ง

พ่อผมแกชอบเป็นคนสังสรรค์กับเพื่อนครับ อาจไม่บ่อยมากแต่ก็ประมาณนึง บางทีดื่มเหล้ากับเพื่อนกลับบ้านจนดึกมาถึงบ้าน 4-5ทุ่ม ซึ่งผมเองก็ยังไม่นอนหรอก เป็นวัยรุ่นนอกดึก555 แต่ทุกครั้งที่พ่อกลับมาถึงบ้านตอนท