พ่อของเราเขาไม่เคยพูดดีๆกับเราบ้างเลย จนเรารู้สึกน้อยใจ แต่กับน้องของเราเขากับพูดดีเอาใจใส่น้องเราตลอด จนวันนั้นเรานั่งทานข้าวเป็นปกติที่จะเรียกคนในบ้านมาทานข้าวด้วยกัน เราเลยเอ่ยปากเรียกพ่อเราให้มากินข้าวด้วย แต่พ่อเขากับพูดขึ้นว่า จะเรียกอะไรนักหนาปากก็คนละปากเรียกอยู่ได้
แต่ในทางกลับกันน้องเราเป็นคนเรียก พ่อกับพูดดีกับน้องเราซึ่งต่างจากเรามาก ส่วนมากพ่อจะห่วงจะเอาใจใส่แค่น้องไม่เคยสนใจเราเลย พอเราคุยด้วยก็ทำเหมือนไม่อยากจะคุยกับเรา ชอบหงุดหงิดใส่เราตลอด ซึ่งมันไม่ได้เกิดขึ้นแค่ครั้งสองครั้งนะ คือมันเป็นมาตลอด เราอยากระบายมากเพราะตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนเกินในบ้าน ทำไรอะไรก็ชอบหงุดหงิดใส่ เรารู้สึกน้อยใจพ่อตัวเองมากเลย😭
เคยน้อยใจพ่อตัวเองบ้างไหม?
แต่ในทางกลับกันน้องเราเป็นคนเรียก พ่อกับพูดดีกับน้องเราซึ่งต่างจากเรามาก ส่วนมากพ่อจะห่วงจะเอาใจใส่แค่น้องไม่เคยสนใจเราเลย พอเราคุยด้วยก็ทำเหมือนไม่อยากจะคุยกับเรา ชอบหงุดหงิดใส่เราตลอด ซึ่งมันไม่ได้เกิดขึ้นแค่ครั้งสองครั้งนะ คือมันเป็นมาตลอด เราอยากระบายมากเพราะตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนเกินในบ้าน ทำไรอะไรก็ชอบหงุดหงิดใส่ เรารู้สึกน้อยใจพ่อตัวเองมากเลย😭