จุดเริ่มต้นของเรากับครอบครัวแฟนคือ เราให้ใจทุกคนในครอบครัวแฟนเต็ม 100 ตั้งแต่วันแรกที่ไปเจอที่บ้าน แต่ฟีดแบคที่ได้รับกลับมาจากแม่แฟนคือ เรารู้สึกได้ถึงความเกลียดชังที่เขามีต่อเรา ทั้งๆ ที่เราไม่เคยไปทำอะไรให้ แต่ก็มีอยู่เรื่องนึงที่ทำให้เราคิดไปเองว่า เพราะสาเหตุนี้รึเปล่าที่ทำให้แม่แฟนไม่ชอบเรา เดิมทีเราอยู่หอแฟนก็ไปมาหาสู่เราอยู่บ่อยๆ แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน จนวันนึงแฟนพาเราไปแนะนำให้ที่บ้านเค้ารู้จัก แต่ก็ดึกมากแล้ว เค้านอนกันหมดแล้ว เรากับแฟนเลยไปนอนพักผ่อน แล้วเช้าวันถัดไปค่อยว่ากัน วันต่อมาเราตื่นเช้ามาก เพื่อที่จะได้ไปทำความรู้จักกับครอบครัวแฟน แต่แฟนเราเค้ายังไม่ตื่น เรียกก็ไม่ยอมตื่น เราเลยตัดสินใจเดินออกไปแนะนำตัวเองคนเดียว แว๊บแรกที่เค้าเห็นเราเค้าก็ตกใจนิดหน่อย คงคิดว่าอีนี่เป็นใคร มาได้ไงไรงี้ 55555555 หลังจากทำความรู้จักไปเสร็จสับ เราก็มาทราบทีหลังว่าแฟนเราไม่ได้บอกกับทางครอบครัวไว้ ว่าจะพาเรามาทำความรู้จัก กลายเป็นเราเหมือนผู้หญิงใจแตก ใจง่ายแอบตามผู้ชายกลับมาบ้าน ทั้งๆ ที่ คนที่บ้านยังไม่รู้เรื่อง เราก็โกรธแฟนมากนางให้เหตุผลแค่ว่า กลัวเราไม่ไปด้วยถ้ารู้ว่ายังไม่บอกคนที่บ้าน หลังจากนั้นเราก็กลับไปใช้ชีวิตเป็นเด็กหอปกติ แล้วจู่ๆ วันนึงพ่อแฟนก็มาหาพร้อมกับแฟน บอกว่าไปอยู่ที่บ้านดีกว่าอย่ามาเสียตังค่าหออยู่เลย เราก็คิดหนักอยู่นาน ก่อนจะตัดสินในย้ายไปอยู่กับเค้า ย้ายเข้าบ้านวันแรกพ่อแฟนก็สั่งแม่แฟนให้ซักรองเท้าให้เรา ทำความสะอาดให้เรา เราก็บอกว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวเลิกงานกลับมาเราค่อยทำเอง แต่พอเรากลับมาถึงแม่แฟนทำทุกอย่างหมดแล้ว โดยที่เราไม่รู้ว่าเค้าโดนสามีบังคับ หรือเค้าเต็มใจทำ แต่เราคิดว่าคงโดนบังคับแน่นอน เพราะทุกๆ วันแกชอบพูดกระแทก-ดันเรา ทำหน้าทำตาแบบไม่ชอบขี้หน้าเราเอามากๆ ต่อหน้าลูกชายเค้าก็พูดดี แต่พอแฟนเราไม่อยู่แกก็เป็นอีกแบบ ตอนที่เราคุยแนะนำตัวแรกๆ เราบอกเค้าว่าเราอ่ะมีแต่หนี้นะ แต่เราจะไม่ยุ่งรบกวนคนบ้านนนี้แน่นอน ปัญหาของเราเราจะแก้เอง แล้ววันนั้นเราได้ยินแกคุยกับลูกสาวแกในห้อง ทำนองว่าเรามาเกาะลูกเค้า จุดพีคที่สุดที่ทำให้เราทะเลาะกันหนักหน่วงคือเรื่องของภรรยาเก่าแฟน แฟนเราเคยแต่งงานมีลูกด้วยกัน 1 คน แล้วเค้าก็หย่าร้างกันไป แล้วตอนนั้นเหมือนแม่แฟนแกคงอยากให้ภรรยาเก่าแฟนกลับมา แกทำทุกอย่างให้เรารู้สึกว่า แกยังให้ความสำคัญกับลูกสะใภ้คนก่อนอยู่ ซึ่งเราก็มารู้ทีหลังว่า ที่แกเป็นแบบนี้เพราะแกได้เงินจากฝั่งนู้น แกคิดว่าลูกสะใภ้เก่าแกคงมีเงินเยอะแล้ว ผิดกับเราที่มีแต่หนี้ เราทนอยู่นานจนเราปรี๊ดแตก วันนั้นเรากับแฟนเลิกงานกลับมาก็มาทำกับข้าวกินกันที่บ้าน เราเล่าให้เค้าฟังว่าหัวหน้าที่ทำงานอยู่ๆ ก็มาบอกชอบเรา แฟนเราเป็นคนขี้หึงมากๆ นางก็ว่าเราหาว่าเราไปอ่อยเค้า ส่วนแม่แฟนคือตัวดีเลย นางพูดขึ้นมาว่าถ้าเราไม่เล่นด้วยเค้าจะมาชอบทำไม คือ.....เรางงกับตรรกะคนบ้านนี้มากเลย และเราไม่แปลกใจเลยที่ทำไมแฟนเราถึงได้มีความคิดแบบนี้ เราเลยพูดสวนไปว่า "ถามจริงเหอะไม่เคยอยู่เฉยๆ แล้วมีคนเข้ามาจีบบ้างหรอ? งั้นต้องพิจารณาตัวเองแล้วนะ ว่าทำไมถึงไม่เคยมีใครเข้าหาเลย" เรายอมรับว่าตอนนั้นเราพูดไม่ไว้หน้าแม่แฟนเลย แต่มันอดไม่ได้จริงๆ เราทนกับคำพูดแย่ๆ ของแกมาเยอะมากแล้ว แต่การที่แกพูดแบบนี้คือดูถูกเราเกินไป และหลังจากวันนั้นก็มีเรื่องระหองระแหงเรื่อยมา จนล่าสุดแกป่วยก็มีแต่เรากับแฟนที่สนใจแก ซื้อกับข้าวเข้าไปทำให้กิน ลูกแกไม่มีเงินเราก็ให้ อยากไปกินข้าวนอกบ้าน เรากับแฟนก็พาไป แต่ก็ไม่รู้ว่าอะไรดลจิตดลใจแกถึงได้มาทำดีกับเรา มานั่งบีบน้ำตาพูดดีกับเรา แต่มันสายไปแล้ว ความรู้สึกของเราตอนนี้คือเราเกลียดแกเข้าไส้ เกลียดเข้ากระดูกดำ เกลียดจนหมดหัวใจเราแล้ว แต่ที่เรายังทำตัวปกติอยู่ เพราะเราไม่อยากมีปัญหากับแฟน แฟนเราแคร์ครอบครัวเค้ามากๆ มากจนบางทีเราคิดว่าไม่ต้องมีเราก็ได้ อยู่กับครอบครัวไปเถอะ ความรู้สึกเราตอนนี้คืออยากถอย อยากเลิก แต่ไม่รู้จะเริ่มพูดที่ตรงไหน เราไม่อยากทนแล้ว ถึงแม่เค้าจะมาทำดีกับเราแค่ไหน แต่เราก็ไม่รู้ว่าเค้าดีหวังผลรึเปล่า เพราะตอนนี้เราเริ่มเงิน ไม่เหมือนแต่ก่อน น้องสาวแฟนก็เคยโพสต์ด่าเราในเฟส แต่ต่อหน้าก็มาพูดดี มาขอเงินบ้าง เวลามีปัญหากับพ่อก็ต้องมาพึ่งเรา คือเรารู้สึกว่าตอนนี้เหมือนครอบครัวแฟนเราเค้าไม่ได้จริงใจกับเราเลย เค้าทำดีด้วยเพราะแค่หวังผลประโยชน์กับเราเท่านั้น แต่ก็ไม่รู้ว่าเจตนาลึกๆ จริงๆ เค้าดีกับเรามาจากใจรึเปล่า และอีกเรื่องที่เราไม่ชอบแกเอามากๆ เลยคือ เราฝากน้องสาวแฟนซื้อของ แล้วเราเอาเงินตั้งไว้ในห้องนอนบนตู้เสื้อผ้า ช่วงนั้นแม่แฟนแกรับเลี้ยงเด็ก ก่อนเราจะไปทำธุระเราก็เอาเด็กมานอนในห้อง แล้วบอกน้องสะใภ้ว่าช่วยมาดูให้หน่อยจะไปธุระข้างนอก พอตกเย็นน้องสาวแฟนโทรมาถามว่าตั้งตังไว้ตรงไหน เราก็บอกไปแต่น้องสาวแฟนถามว่า 12 บาทเองเหรอ ค่าของมันร้อยกว่า เราบอกว่าเราวางไว้ให้ครบเลยตามจำนวนที่ต้องจ่าย แฟนเราก็ไปถามจากแม่แฟนว่าเห็นใครเข้าไปเอาอะไรในห้องบ้างรึเปล่า เพราะตังของเราหาย หลังจากวันนั้นน้องสะไภ้ก็มาโวยวายว่าครีมนางหาย ไปบอกพี่สาวแฟนว่าเราเอาไปเค้าก็มาโพสต์ด่าเรา เราเลยเรียกให้นางมาค้นเลยว่ามีมั้ย สุดท้านนางไปลืมไว้ที่ไหนก็ไม่รู้ ส่วนแม่แฟนก็เข้าข้างนางเต็มที่ มาว่าเราอีกว่าเงินแค่ร้อยกว่าบาทใครจะเอา เราเลิกอคติจากสิ่งที่เค้าเคยทำกับเราไม่ได้จริงๆ อยากจะถามทุกคนว่า มีความคิดเห็นยังไงกันบ้างคะ
ปล. พ่อแฟนเราดีกับเรามากๆ เลย ยกเว้นแกไว้คนนึง แกเป็นคนที่เสมอต้นเสมอปลายมากๆ เมื่อก่อนเป็นยังไง ตอนนี้ก็ก็ยังปฏิบัติกับเราอย่างนั้น
ปล2. เราได้มีโอกาสคุยแบบเปิดอกกับภรรยาเก่าแฟน ก็รับรู้มาว่านิสัยแม่แฟนคือแกจะดีด้วยแค่กับคนที่มีเงินเท่านั้น
ถึงขั้นยุลูกสาวตัวเองให้เลิกกับแฟน แล้วไปคบกับกิ๊กเพราะเห็นว่าเค้าใส่ทองเส้นใหญ่ มีมาปรึกษาเราอีกต่างหาก ว่าเราคิดยังไงนั่นนี่ เราก็บอกไปว่า ไม่มีคนดีที่ไหนที่รู้ว่าเค้ามีแฟนอยู่แล้ว แต่ก็ยังจะจีบจะแย่งมา แถมตัวเค้าเองก็มีภรรยาแล้ว แค่คำพูดว่าเค้าจริงจัง เค้าติดต่อมาคุยกับแม่แฟนโดยตรง แค่นี้คือเชื่อแล้วเหรอ? คือเราแบบงงในงงกับครอบครัวนี้มากๆ เลย ตั้งแต่อยู่มานะบ้านนี้มีเรื่องให้ว้าวได้ตลอดเลยอ่ะ ไม่รู้เราทนไปได้ยังไง แต่เราเป็นคนใจไม่แข็งอ่ะ เลิกไปกี่รอบเราก็ใจอ่อนติดต่อกลับไปทุกที อาจจะเป็นเพราะเราอยู่คนเดียวด้วยมั้ง ถ้ามีเพื่อนเราคงตัดใจง่ายกว่านี้อ่ะ
**นี่เป็นครั้งแรกที่ตั้งกระทู้หากผิดพลาดอะไรก็ติเตียนกันได้นะคะ แต่อย่าแรงนักล่ะ
ทำยังไงให้เลิกอคติกับแม่แฟน?
ปล. พ่อแฟนเราดีกับเรามากๆ เลย ยกเว้นแกไว้คนนึง แกเป็นคนที่เสมอต้นเสมอปลายมากๆ เมื่อก่อนเป็นยังไง ตอนนี้ก็ก็ยังปฏิบัติกับเราอย่างนั้น
ปล2. เราได้มีโอกาสคุยแบบเปิดอกกับภรรยาเก่าแฟน ก็รับรู้มาว่านิสัยแม่แฟนคือแกจะดีด้วยแค่กับคนที่มีเงินเท่านั้น
ถึงขั้นยุลูกสาวตัวเองให้เลิกกับแฟน แล้วไปคบกับกิ๊กเพราะเห็นว่าเค้าใส่ทองเส้นใหญ่ มีมาปรึกษาเราอีกต่างหาก ว่าเราคิดยังไงนั่นนี่ เราก็บอกไปว่า ไม่มีคนดีที่ไหนที่รู้ว่าเค้ามีแฟนอยู่แล้ว แต่ก็ยังจะจีบจะแย่งมา แถมตัวเค้าเองก็มีภรรยาแล้ว แค่คำพูดว่าเค้าจริงจัง เค้าติดต่อมาคุยกับแม่แฟนโดยตรง แค่นี้คือเชื่อแล้วเหรอ? คือเราแบบงงในงงกับครอบครัวนี้มากๆ เลย ตั้งแต่อยู่มานะบ้านนี้มีเรื่องให้ว้าวได้ตลอดเลยอ่ะ ไม่รู้เราทนไปได้ยังไง แต่เราเป็นคนใจไม่แข็งอ่ะ เลิกไปกี่รอบเราก็ใจอ่อนติดต่อกลับไปทุกที อาจจะเป็นเพราะเราอยู่คนเดียวด้วยมั้ง ถ้ามีเพื่อนเราคงตัดใจง่ายกว่านี้อ่ะ
**นี่เป็นครั้งแรกที่ตั้งกระทู้หากผิดพลาดอะไรก็ติเตียนกันได้นะคะ แต่อย่าแรงนักล่ะ