สวัสดีค่ะ พักนี้เรามีเรื่องกลุ้มใจมากๆเลย ตามหัวข้อเลยค่ะว่าเราติดนิสัยชอบโทษตัวเองเสมอๆ คิดติดลบตลอด เวลาที่เจอปัญหาทั้งส่วนตัว/ทะเลาะกับแฟน ก็จะชอบมองว่าเป็นเพราะตัวเองไม่ดี ตัวเองแย่ เราไม่ดีพอ ชีวิตเรามันแหลกเหลว ไม่สำเร็จซักอย่าง
นอกจากนี้ยังมีเรื่องที่กลัว.. กลัวคนอื่นจะคิดยังไง จะมองยังไง (ตัวเองเป็นคนอวบอ้วนค่ะ หน้าตาบ้านๆ) จะชอบมองว่าตัวเองไม่สวยเอาซะเลย จนแบบเราแทบจะไม่กล้าที่จะใส่เสื้อผ้าสวยๆ หรือถ่ายรูปเต็มตัวเลยซักครั้ง เคยคิดจะลอง แต่มันก็จะรู้สึกไม่มั่นใจ แล้วเราจะชอบรู้สึกแย่ต่อแฟนเพราะว่าแฟนเก่าเขาเป็นคนสวย หุ่นดี ป้อบปูล่า และแฟนเราเองก็มีหน้าตาที่ค่อนข้างดี(ไม่ได้อวยนะคะ) เราหันมามองตัวเองแล้ว.. รู้สึกไม่คู่ควรเสมอเลย เรื่องนี้เราคุยปรึกษาแฟนตลอดนะคะ เค้าก็ซัพพอร์ตเราดีเสมอมา คอยปลอบเสมอ คอยบอกเสมอว่าไม่ได้รักคนที่หน้าตา หน้าตาดีแต่นิสัยแย่ก็ไม่เอานะ อะไรแบบนั้น
อันที่จริงจะบอกว่าเรามันอ่อนต่อโลกก็ถูกค่ะ เรากลัวคำพูดของคน/คำวิจารณ์ คำด่าทอ คำดูถูก หรือสายตาที่มองมา เราเข้าใจดีว่า มันไม่มีใครที่เพอเฟค เราเข้าใจดีว่าสุดท้ายแฟนเราก็รักเรา แต่เหมือนมันห้ามความคิดตัวเองไม่ได้เลย พอมันจมกับอารมณ์แบบนี้ มันรู้สึกแย่/ดิ่งมากๆเลยค่ะ บางครั้งก็อยากจะพยายามที่จะลองดูแลตัวเองมากกว่านี้ แต่อีกใจก็มีความคิดที่ว่า ทำไมเราต้องพยายามขนาดนี้เพื่อคนอื่น? ย้อนแย้งมากเลยนะคะ
คือเราเจอคำพูดแย่ๆมาเยอะค่ะ ถึงบางครั้งจะเป็นแค่คำแซวขำๆก็ตาม ทั้งจากครอบครัว/เพื่อน/คนคุย(เก่า) หรือแม้แต่ตอนที่เราคบกันกับแฟน พวกแฟนเก่าเขาก็มาส่อง แล้วเอาไปแซะลับหลังกัน วิจารณ์เราเรื่องหน้าตา/รูปร่าง มันก็ทำให้เรารู้สึกแย่เหมือนกันนะคะ
เราไม่รู้ว่าเราจะสร้างความมั่นใจยังไง ไม่รู้จะสร้างความคิดบวกได้ยังไง อยากซัพพอร์ตตัวเองมากกว่านี้ค่ะ ขอคำแนะนำด้วยนะคะ (ปล.คอมเม้นอย่างสุภาพได้มั้ยคะ ณ ตอนนี้เราก็รู้สึกแย่มากๆแล้ว) ขอบคุณค่ะ
ติดนิสัยชอบโทษตัวเอง/กังวลเรื่องรูปร่างหน้าตา มีวิธีแนะนำมั้ยคะ?
นอกจากนี้ยังมีเรื่องที่กลัว.. กลัวคนอื่นจะคิดยังไง จะมองยังไง (ตัวเองเป็นคนอวบอ้วนค่ะ หน้าตาบ้านๆ) จะชอบมองว่าตัวเองไม่สวยเอาซะเลย จนแบบเราแทบจะไม่กล้าที่จะใส่เสื้อผ้าสวยๆ หรือถ่ายรูปเต็มตัวเลยซักครั้ง เคยคิดจะลอง แต่มันก็จะรู้สึกไม่มั่นใจ แล้วเราจะชอบรู้สึกแย่ต่อแฟนเพราะว่าแฟนเก่าเขาเป็นคนสวย หุ่นดี ป้อบปูล่า และแฟนเราเองก็มีหน้าตาที่ค่อนข้างดี(ไม่ได้อวยนะคะ) เราหันมามองตัวเองแล้ว.. รู้สึกไม่คู่ควรเสมอเลย เรื่องนี้เราคุยปรึกษาแฟนตลอดนะคะ เค้าก็ซัพพอร์ตเราดีเสมอมา คอยปลอบเสมอ คอยบอกเสมอว่าไม่ได้รักคนที่หน้าตา หน้าตาดีแต่นิสัยแย่ก็ไม่เอานะ อะไรแบบนั้น
อันที่จริงจะบอกว่าเรามันอ่อนต่อโลกก็ถูกค่ะ เรากลัวคำพูดของคน/คำวิจารณ์ คำด่าทอ คำดูถูก หรือสายตาที่มองมา เราเข้าใจดีว่า มันไม่มีใครที่เพอเฟค เราเข้าใจดีว่าสุดท้ายแฟนเราก็รักเรา แต่เหมือนมันห้ามความคิดตัวเองไม่ได้เลย พอมันจมกับอารมณ์แบบนี้ มันรู้สึกแย่/ดิ่งมากๆเลยค่ะ บางครั้งก็อยากจะพยายามที่จะลองดูแลตัวเองมากกว่านี้ แต่อีกใจก็มีความคิดที่ว่า ทำไมเราต้องพยายามขนาดนี้เพื่อคนอื่น? ย้อนแย้งมากเลยนะคะ
คือเราเจอคำพูดแย่ๆมาเยอะค่ะ ถึงบางครั้งจะเป็นแค่คำแซวขำๆก็ตาม ทั้งจากครอบครัว/เพื่อน/คนคุย(เก่า) หรือแม้แต่ตอนที่เราคบกันกับแฟน พวกแฟนเก่าเขาก็มาส่อง แล้วเอาไปแซะลับหลังกัน วิจารณ์เราเรื่องหน้าตา/รูปร่าง มันก็ทำให้เรารู้สึกแย่เหมือนกันนะคะ
เราไม่รู้ว่าเราจะสร้างความมั่นใจยังไง ไม่รู้จะสร้างความคิดบวกได้ยังไง อยากซัพพอร์ตตัวเองมากกว่านี้ค่ะ ขอคำแนะนำด้วยนะคะ (ปล.คอมเม้นอย่างสุภาพได้มั้ยคะ ณ ตอนนี้เราก็รู้สึกแย่มากๆแล้ว) ขอบคุณค่ะ