เกริ่นนิดนึงว่า กระทู้นี้ตั้งมาเพื่อรีวิวความรู้สึกของผมที่ไม่ได้ติดตามวันพีชมาก่อน แล้วเริ่มมาตามอ่านตั้งแต่เล่มแรกเลย ปัจจุบันอ่านถึงภาคพังค์ฮาร์ซาร์ด โดยสรุปมาเป็นจุดที่ชอบและไม่ชอบได้ดังนี้



จุดที่ชอบ
1. การสร้างโลกโจรสลัดและเซตติ้งแต่ละเกาะทำได้สุดยอด
เกาะแต่ละเกาะที่พวกหมวกฟางไป จะมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองอย่างเห็นได้ชัด ทั้งเกาะเหงือก เกาะท้องฟ้า วอเตอร์เซเว่น อิมเพลดาวน์ ไม่ใช่แค่ทางด้านสถาปัตยกรรม แต่ อาจารย์โอดะยังสร้างดีเทลเล็กๆน้อยๆ หรือสภาพเเวดล้อมภายในเกาะนั้น ทั้งชีวิตความเป็นอยู๋ของคนในเกาะ ตำนานภูมิหลังของเกาะ เรียกว่าผมนับถือใจในการสร้างเกาะและลงดีเทลเล็กๆน้อยๆจริงๆ



2. การดำเนินเรื่องที่ผ่านการวางแผนมาอย่างดี
ถึงแม้จะมีบางจุดที่ดูแหม่งๆไปบ้างแต่ภาพรวมถือว่าเล่าเนื้อเรื่องสอดคล้องกันดีมากก ทั้งยังผูกเรื่องราวแต่ละเกาะได้อย่างไหลลื่น ฟีลแบบจบเกาะท้องฟ้า ก็เจอกับอาโอคิงิ เพื่อเปิดประเด็นอดีตของโรบิน เพื่อสานต่อไปยังภาคCP9 และตัวละครเรื่องนี้เยอะก็จริงแต่ก็มีการผูกเรื่องราวให้ได้เจอตัวละครเก่าๆกลับมาโลดเเล่นอยู่เสมอ ทั้งชวงอิมเพลดาวน์ที่เรียว่ามีตัวเก่าๆที่เราคิดถึงทั้งนั้น มันทำให้เราตัวละครที่ใส่มามีคุณค่าเสมอไม่ใช่แค่ใส่มาผ่านๆ แม้แต่ชาวบ้านผู้ใหญ่บ้านเกาะก่อนเข้าGL ก็ยังมีตัดผ่านให้เห็นบ้างนานๆที  เป็นมังงะในกี่เรื่องที่เล่นสเกลเนื้อเรื่องใหญ่ระดับสงครามตั้งแต่อลาสบาต้า เกาะแห่งท้องฟ้า ถ้าเทียบกับมังงะที่จำนวนตอนเท่ากันอะนะ 

3. เป็นมังงะที่มีโมเม้นเรียกน้ำตาซึ้งเยอะมากๆ
ผลจากการที่เอะอะก็ย้อนอดีต แม้เนื้อเรื่องจะไม่เดินบ้าง( มีพูดต่อในจุดที่ไม่ชอบ) แต่สุดท้ายเเล้วมันทำให้เราอินจุกอกไปกับเรื่องราวในอดีตของตัวละคร ถ้าให้เล่าทุกโมเม้นคงนานไป หลักๆที่ผมชอบคือตอนเผาแมรี่ ตอนไปช่วยโรบิน ไปช่วยนามิจาอาร่อน  เกาะช้อปเปอร์  อุซปขึ้นเรือตอนออกจากวอเตอร์เซเว่น อดีตของแฟรงกี้  

เอาละมาถึงจุดที่ผมไม่ชอบกันบ้างนะครับ ผมจะไม่บอกว่ามังงะมันห่วย หรือลดทอนคุณค่าของมันนะครับ แต่แค่จะบอกว่าผมขัดใจตรงไหนก็เท่านั้น

จุดที่ผมไม่ชอบ
1. ตัวละครกว่า70%โดยเฉพาะตัวร้ายมักติดตลก
ซึ่งผมว่าช่วงก่อนเข้า GL มันยังบาลานซ์ได้โอเคดีแท้ๆ แต่พอเข้า GL ไปเจอแต่ตัวร้ายติดตลกตั้งแต่ลูกกระจ๊อกยันบอสอย่าง พัสดีแมคเจลแลน ลูกน้องก๊อดเอเนลู  กลุ่มบาร์กี้   คือพอมันดีไซน์มาด้วยคาแรคเตอร์ติดตลกทำอะไรเปิ่นๆ มีนิสัยแปลกๆไม่ก็คำพูดติดปาก(อันนี้รำคานมาก) ทำเอาความน่ากลัวความขลังหายหมด พอสู้กันก็พลอยติดตลกไปด้วย ทั้งที่เราคาดหวังจะได้การต่อสู้แบบจริงจังแต่ก็แทบจะนับครั้งได้ 

2. ฉากต่อสู้ไม่ค่อยจุใจเท่าไหร่
สังเกตุมาพักใหญ่แต่ฉากแต่ฉากต่อสู้ชอบทำแบบตัดๆ คือผมชอบดูสู้กันแบบยาวๆสะใจ แต่วันพีชมันจะต้องมีเหตุการณ์อื่นเกิดคู่ขนานไปด้วย สู้ได้แปปๆประมาณ 2 หน้าตัดไปหาอีกเหตุการณ์อีกละ แต่ที่ทำให้คนไฮป์กันเพราะมีการบิ้วเรื่องมาดีมากก แบบพระเอกไม่น่าจะชนะได้ แล้วเจอเกียร์2 ตู้มเดียวจอด เชรดดด โคตรเท่เลย  บางทีบิ้วมาตั้งนาน คนอ่านอย่างเราๆก็ลุ้นอยากให้มันเจอกันไวๆ แต่พอเจอกันดันจบภายใน2หน้า เห้อ

3. ใส่เรื่องราวตัวประกอปมาเยอะเกินความจำเป็น
หลายๆคน มักจะบนเรื่องที่ว่าเดินเรื่องจนเป็นแพทเทิน ไปเกาะใหม่ --> ตัวร้ายปกครองเกาะ --> ปราบจนได้เป็นฮีโร่ --> ไปเกาะใหม่  อาจจะแหวกกระแสซะหน่อยแต่ผมไม่ติดนะ ถึงจะเห็นด้วยว่ามันเป็นแพทเทินจริงๆก็เถอะ แต่จะเรียกว่าไปเกาะใหม่แล้วนับ1ใหม่ก็ไม่เชิง เพราะผมเข้าใจว่าอาจารย์โอดะเเกปูเนื้อเรื่องหลัก ที่คอยแทรกมาตลอดระหว่างเกาะ โดยสิ่งที่ปูไว้ก็จะส่งผลต่อเนื้อเรื่องในระยะยาวเสมอๆ ผมจะเรียกสิ่งนี้ว่า "เนื้อ"   ส่วนการย้อนรอยอดีตตัวประกอปในแต่ละเกาะผมขอเรียกว่า "น้ำ" ละกัน สิ่งที่ผมเจอคือ น้ำมันเยอะกว่าเนื้อมากๆครับ ทั้งที่ถ้าบาลานซ์ได้ดีกว่านี้ เนื้อเรื่องก็คงไปข้างหน้าไวกว่านี้ อันนี้ต้องมานั่งดูตัวประกอปเล่นมุก ย้อนอดีตที่ไม่รู้จะขยี้ไปไหน เห็นชัดๆคือตอนอิมเพลดาวน์ รองพัสดีนี้มีบทบาทแอร์ไทม์เยอะมากๆ ทั้งที่ใส่มาแบบผ่านๆก็ได้แท้ๆ 

4.ตัวละครเอกนิสัยน่ารำคาน
ผมว่าหลายๆตัวมันก็มีพัฒนาการนะ(ถึงจะน้อยนิดก็เหอะ) เข่น หลังจากtime skip 2 ปี อุซปช๊อปเปอร์ ก็รู้ตัวเองว่าเป็นกึ่งๆคนที่อ่อนแอในกลุ่มก็พัฒนาตัวเองจนเก่งและมีประโยชน์กับทีมมากขึ้นได้  แต่ที่ขัดใจเลยคือ นิสัยติดเล่นแล้วทำเพื่อนเดือดร้อนโง่ๆ อย่างตอนวอเตอร์เซเวน ก็ดันไปติดบนซอกตึก คืออาจารย์แกชอบให้ลูฟี่ติดอุปสรรคโง่ๆอะไรซักอย่างเพื่อจะได้มีซีนโผล่ไปคนสุดท้ายแล้วโชว์เทพปิดบอส ไม่ก็ชอบโพร่งอะไรไม่คิดหน้าคิดหลังจนทีมซวย ถึงตัวซันจิที่เจอนางเงือกและเลือดกำเดาพุ่งหมดตัวจนต้องใช้เลือด(คือมันติ๊งต๊องไปมั้ย ไม่ร็สึกขำซักนิด มีแต่ความคิดว่าอะไรฟะเนี่ย) หรือบรู๊คที่ชอบเล่นมุกแบบ "ผมเขิลจนแก้มแดงเลยนะครับนี่ย อ่อลืมไปผมไม่มีแก้ม โยโฮ่โฮ" ผมอาจจะเป็นคนเดียวก็ได้ที่ไม่เคยอินกับมุกพวกนี้แถมยังดูน่ารำคานอีก  คือถ้ามันไม่มีความสุดโต่งอะไรพวกนี้จะดีมากๆ เพราะถ้าไม่นับมุมนี้ตัวละครแต่ละตัวก็ถือว่าออกแบบได้มีเสน่ห์ดีครับ

5. ตัวละครเยอะเกินไป&เอะอะย้อนอดีต
จะคล้ายๆกับข้อ 3 ที่ได้พูดไป แต่อันนี้จะเป็นปัญหาเรื่องการกระจายบท ที่ลำพังกลุ่มหมวกฟางกระจายกันบนเกาะ แอร์ไทม์แต่ละคนก็น้อยอยู่แล้ว เพราะสมาชิกเยอะขึ้น นี้พอขึ้นเกาะใหม่เรายังถูกไฟลต์บังคับให้รู้จักตัวประกอปบนเกาะอีก อย่างบนเกาะเงือก ผมว่าเล่าแค่เรื่องของโฮดี้เฉยๆยังได้เลย ส่วนตัวอื่นๆก็เล่าผ่านคำพูดเอาก็ได้ อันนี้อาจารย์แกเอะอะจะเล่าย้อนอดีตอย่างเดียวเลย

6.ตัวละคนมีสเกลร่างกายแปลกๆ
ผมไม่ได้ตามวันพีชมาตั้งแต่แรกนะครับ อย่างที่บอกว่าพึงมาตามรวดเดียวช่วงนี้ ตั้งแต่เด็กๆผมเลยชินกับตัวละครดีไซน์เท่ๆมากกว่า มันทำให้เรื่องน่าติดตามกว่าจริงๆ อย่าง บลีช นารูโตะ รีบอร์น  พอมาอ่านวันพีชเจอสเกลประหลาดๆก็ขัดใจทุกที ไม่เกี่ยวกับลายเส้นนะครับ เพราะในเรื่องตัวเท่ๆก็หลายตัว ถ้าจะทำเท่ๆมันก็ทำได้แต่เลือกจะไม่ทำ รวมๆผมว่าตัวละครประหลาดๆมันเยอะกว่า ออกมาดูดีสุดให้ cp9 กับก๊อดเอเนลู  คือวันพีชเหมือนดีไซน์ไม่เน้นเท่เน้นประหลาดไว้ก่อน

ผมอ่าน 70++ เล่มรวด ภายในระยะเวลา 3 เดือน อาจจะมีเว้นๆไปบ้าง แต่ส่วนใหญ๋จะอ่านวันละ1เล่มเป็นอย่างน้อยครับ  โดยรวมก่อน time skip เล่าเรื่องได้ดีกว่าจริงๆ อาจจะเพราะว่ามุกยังสดใหม่  ภาคเกาะเงือกสำหรับผมนี้ฝืนอ่านจัดๆ จริงๆเหมือนไว้ให้กลุ่มหมวกฟางโชว์ของอย่างเดียว ต่อให้โฮดี้อัพยายังทำไรลูฟี่แทบไม่ได้เลย  ภาคพังค์ฮาร์ซาดยังดีขึ้นมาหน่อย มีลอว์กับพวกสโมคเกอร์ก็น่าติดตามมากขึ้น แต่ก็เริ่มเอียนๆกับสไตล์การเล่าเรื่องอาจารย์แกอยู่ดี อาจจะถึงเวลาเว้นช่วงซักพักใหญ่ๆมั้ง