ปัจจุบันเราทำงานที่บริษัทนี้มาเกือบ 3 ปีแล้ว มีหลายครั้งที่คิดจะลาออก โดย 2 สาเหตุหลัก คือ บ้านไกล กับ ไม่โอเคกับเจ้านาย
1. บ้านไกล ไกลมากจริงๆ ที่ทำงานอยู่สีลม แต่บ้านเราอยู่มีนบุรี คือเมื่อก่อนที่ไหวเพราะเราอยู่หอกับแฟน ซึ่งไม่ไกลจากที่ทำงานมาก ตื่น 7 โมงก็ไปทำงานทัน (เข้างาน 8 โมงครึ่ง) แต่พอเลิกกันแล้วเราก็กลับไปอยู่บ้าน ทีแรกก็อดทนคิดว่ายังไงก็ไหว
ตอนนี้รู้สึกเหนื่อยมาก ที่บ้านมีนบุรีเราตื่นเช้าคือ 6 โมง จะให้ตื่นตี 5 ก็ไม่ไหว กลับมาถึงบ้านก็เกือบ 3 ทุ่มแล้ว
ต้องบอกว่าเราเดินทางไปกลับจากที่ทำงานด้วยรถสาธารณะ เดินทางแบบ 4 ต่อ
ค่ารถแพงจริง บางครั้งต้องไปเข้างานออนไซท์ลูกค้าต้องควักเงินตัวเองออกก่อน เสียค่าเดินทางเยอะกว่าค่ากินอีก
ไม่มีวันไหนที่ไม่ไปสาย เร็วสุดที่ทำได้คือ 9 โมง ช้าสุด 10 โมง โชคดีที่เจ้านายหยวนๆ ให้ ขอแค่งานเสร็จตามเป้า
แต่เราเครียดไง มันดูไม่ดีสำหรับทำงานบริษัท และกลายเป็นเอาเปรียบเพื่อนร่วมงานคนอื่นที่มาถึงก่อน เราก็ละอายเหมือนกัน
รู้สึกผิดหวังกับตัวเองและเหนื่อยด้วย
2. ไม่โอเคกับเจ้านาย
เขาใจดีและช่วยเหลือเรานะ แต่บางครั้งเขาเยอะสิ่ง และมากเกินไป เช่น บังคับให้ตอบไลน์วันหยุด ทักเช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอน
เราแค่ขอให้มีเวลาเป็นของตัวเองในวันหยุดบ้าง อยากจะรู้ความเคลื่อนไหวของเรา ไปไหน อยู่ไหน ทำอะไร กับใคร อยากรู้ทุกเรื่องแม้แต่เรื่องส่วนตัว
ขอทวิตเตอร์ (โชคดีที่ให้แอคหลุมไป) ขอไอจีเรา จากที่ลงรูปไปเป็นร้อย เราลบรูปในไอจีหมดเลย วันหยุดล่าสุดก็บังคับเราไปออกกำลังกายด้วย
ไปวิ่งที่สวน ก็ว่าเรา ว่าเราวิ่งไม่รอเขา
ไม่เพียงแค่นั้น ไซโคเรื่องการแต่งตัวของเราทุกวันว่าอยากให้เราตัดผมสั้น ใส่กระโปรงบ้างสิ... คือฉันเดินทางรถสาธารณะ ใส่กระโปรงมันไม่คล่องตัว
อีกเรื่องคือรู้ว่าเอ็นดูแต่ทำไมต้องเอามือมาลูบหัว เรื่องนี้เราไม่ชอบมาก ไม่สนิทใจอย่ามาโดนตัว จะบอกเขาหลายครั้งแล้วแต่พูดไม่ทัน
เรายิ่งเป็นประเภทที่ยิ่งเข้าหา ยิ่งอยากหนีห่าง
และเขาพูดว่าไว้ใจเรา แต่ก็เอาเราไปพูดกับคนอื่น สั่งให้พี่อีกคนจับตาดูเรา ถามพี่เขาว่าเราพูดอะไรถึงเขาไหม
จับผิดเก่ง...
(เจ้านายที่เก่าเราไม่เป็นแบบนี้นะบอกเลย แต่ที่ออกมาเพราะอยากลองทำงานในองค์กรที่ใหญ่กว่า
ไม่คิดว่าเจ้านายจะปสด.ขนาดนี้)
พูดตรงๆ ทุกวันนี้เราเราอึดอัด ไม่มีความสุข ไม่เป็นตัวของตัวเองเลย
ส่วนตอนนี้ก็กำลังหางานใหม่อยู่ ถ้าลาออกแล้วเดี๋ยวมาอัพเดทจ้ะ บาย...
อยากลาออกจากงานวันละหลายพันหน
1. บ้านไกล ไกลมากจริงๆ ที่ทำงานอยู่สีลม แต่บ้านเราอยู่มีนบุรี คือเมื่อก่อนที่ไหวเพราะเราอยู่หอกับแฟน ซึ่งไม่ไกลจากที่ทำงานมาก ตื่น 7 โมงก็ไปทำงานทัน (เข้างาน 8 โมงครึ่ง) แต่พอเลิกกันแล้วเราก็กลับไปอยู่บ้าน ทีแรกก็อดทนคิดว่ายังไงก็ไหว
ตอนนี้รู้สึกเหนื่อยมาก ที่บ้านมีนบุรีเราตื่นเช้าคือ 6 โมง จะให้ตื่นตี 5 ก็ไม่ไหว กลับมาถึงบ้านก็เกือบ 3 ทุ่มแล้ว
ต้องบอกว่าเราเดินทางไปกลับจากที่ทำงานด้วยรถสาธารณะ เดินทางแบบ 4 ต่อ
ค่ารถแพงจริง บางครั้งต้องไปเข้างานออนไซท์ลูกค้าต้องควักเงินตัวเองออกก่อน เสียค่าเดินทางเยอะกว่าค่ากินอีก
ไม่มีวันไหนที่ไม่ไปสาย เร็วสุดที่ทำได้คือ 9 โมง ช้าสุด 10 โมง โชคดีที่เจ้านายหยวนๆ ให้ ขอแค่งานเสร็จตามเป้า
แต่เราเครียดไง มันดูไม่ดีสำหรับทำงานบริษัท และกลายเป็นเอาเปรียบเพื่อนร่วมงานคนอื่นที่มาถึงก่อน เราก็ละอายเหมือนกัน
รู้สึกผิดหวังกับตัวเองและเหนื่อยด้วย
2. ไม่โอเคกับเจ้านาย
เขาใจดีและช่วยเหลือเรานะ แต่บางครั้งเขาเยอะสิ่ง และมากเกินไป เช่น บังคับให้ตอบไลน์วันหยุด ทักเช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอน
เราแค่ขอให้มีเวลาเป็นของตัวเองในวันหยุดบ้าง อยากจะรู้ความเคลื่อนไหวของเรา ไปไหน อยู่ไหน ทำอะไร กับใคร อยากรู้ทุกเรื่องแม้แต่เรื่องส่วนตัว
ขอทวิตเตอร์ (โชคดีที่ให้แอคหลุมไป) ขอไอจีเรา จากที่ลงรูปไปเป็นร้อย เราลบรูปในไอจีหมดเลย วันหยุดล่าสุดก็บังคับเราไปออกกำลังกายด้วย
ไปวิ่งที่สวน ก็ว่าเรา ว่าเราวิ่งไม่รอเขา
ไม่เพียงแค่นั้น ไซโคเรื่องการแต่งตัวของเราทุกวันว่าอยากให้เราตัดผมสั้น ใส่กระโปรงบ้างสิ... คือฉันเดินทางรถสาธารณะ ใส่กระโปรงมันไม่คล่องตัว
อีกเรื่องคือรู้ว่าเอ็นดูแต่ทำไมต้องเอามือมาลูบหัว เรื่องนี้เราไม่ชอบมาก ไม่สนิทใจอย่ามาโดนตัว จะบอกเขาหลายครั้งแล้วแต่พูดไม่ทัน
เรายิ่งเป็นประเภทที่ยิ่งเข้าหา ยิ่งอยากหนีห่าง
และเขาพูดว่าไว้ใจเรา แต่ก็เอาเราไปพูดกับคนอื่น สั่งให้พี่อีกคนจับตาดูเรา ถามพี่เขาว่าเราพูดอะไรถึงเขาไหม
จับผิดเก่ง...
(เจ้านายที่เก่าเราไม่เป็นแบบนี้นะบอกเลย แต่ที่ออกมาเพราะอยากลองทำงานในองค์กรที่ใหญ่กว่า
ไม่คิดว่าเจ้านายจะปสด.ขนาดนี้)
พูดตรงๆ ทุกวันนี้เราเราอึดอัด ไม่มีความสุข ไม่เป็นตัวของตัวเองเลย
ส่วนตอนนี้ก็กำลังหางานใหม่อยู่ ถ้าลาออกแล้วเดี๋ยวมาอัพเดทจ้ะ บาย...