เขาไม่ได้นอกใจนะคะ แต่เวลาเขาจะทำอะไร
หรือพูดอะไร เขาไม่ถนอมน้ำใจเราเลย ไม่กลัวเราเสียใจ
ไม่กลัวเราเสียความรู้สึก เขาบอกว่าเขาเป็นคนตรงๆแบบนี้อยู่แล้ว
รับได้ก็รับ รับไม่ได้ก็แล้วแต่ เราฟังแล้วเสียใจมากเลยค่ะ
เขาชอบตะคอกใส่ บางครั้งเรากอดเขา เขาก็จะสะบัดมือเราออกแบบแรงมาก
หรือบางทีนั่งกินข้าว เราดูอะไรตลกๆ เรายื่นโทรศัพท์ส่งให้เขาดู
เขาก็จะว่าเรา ว่าเขากินข้าวอยู่อย่ามากวน บางครั้งก็บอกว่ารำคาญ
บอกว่าเราน่าเบื่อ การกระทำและคำพูดของเขาทำให้เราเสียใจมาก
เราอยากเลิกกับเขานะคะ แต่กลัวจะเป็นฝ่ายเสียใจเอง
เพราะเราเองก็ยังรักเขามากเหมือนกัน เวลานอนหลับเราจะมองหน้าเขาตลอด
และคิดในใจว่าทำไมเขาถึงทำให้เราเสียใจขนาดนี้ เขากลัวจะเสียเราไปบ้างมั้ย
หรือบางครั้งที่เขามาขอโทษ เราแทบไม่อยากมองหน้าเขาเลย สับสนว่าคนที่อยู่ตรงหน้า
คือคนที่เรารักหรือคนที่เพิ่งทำร้ายจิตใจเรา คิดอยู่นานว่าจะให้อภัย หรือปล่อยให้เป็นแบบนี้
ให้การกระทำของเขาค่อยๆผลักเราออกมาเอง😞😢

เราอยากหลุดพ้นจากตรงนี้ แต่เราก็กลัวเสียใจเองมากเหมือนกันค่ะ