行到水穷处，坐看云起时。คำสอนจากประสบการณ์ชีวิต

ถ้า GMM25/ONE31 อามาทำใหม่ก็ขอลองแคสเล่นๆ ดูนะครับ รุ่นพ่อแม่/ รุ่นปู่ย่าตายาย ปานรุ้ง = เกื้อ = ชูนาม = วาสุเทพ = กติยา = คมขวัญ = ร้อยกรอง  = ยายปิ่น = ตากอบ = น้อย = รุ่นลูก ปานเ

ปกติ ไปสุพันทีไร นึกถึงแต่ ตลาด 100 ปี สามชุก หรือไปดูปลาที่บึงฉวาก วันนี้มีโอกาสไปย่องๆ แถวด่านช้าง เลยแวะเข้าไปทักทายธรรมชาติสักนิด ปักหมุดหาที่กินข้าวกลางวัน บรรยากาศดีๆ เลือกไปที่อ่างเก็บน้ำหุบเขา

ก้อนเมฆสูงตระหง่านกลางฟ้าเย็นคล้อย ดูคล้ายภูเขาใหญ่ ที่ลอยขึ้นจากความว่างเปล่า เงาทาบเข้ามาห่มคลุมหัวใจอย่างเงียบงัน ราวกับโลกทั้งใบ กำลังบรรจงบอกเล่าถึงความเหงา ที่ไม่จำเป็นต้องมีคำพูดใด ๆ ท้องฟ้าไม

   1. รอยแยกแห่งรุ่งอรุณโอ้ ฟ้าที่แย้มออกในยามเช้า — ไม่ใช่ด้วยความปลื้มปิติแต่ด้วยเสียงคร่ำครวญ ที่สั่นสะท้านเหนือขอบฟ้าดวงตะวันดิ้นรนจากพันธนาการแห่งเมฆทมิฬประหนึ่งนักโทษผลักฝาเหล็กด

บุษบาสะพรั่งสคราญ ณ สินธิ์ ​​​ตระการมโนฤทัยวรินทร์ พิลาสล้ำ ปรารถนาจะเอื้อมจะล่วงถลำ กระแส นทีระรอกระซ้ำ ระเรื่อยริน ปานสวรรค์ประทานวิมานปริญ ผกามณีฤดีกวิน ประภัสสร ธารกระจ่างประดุจกระจกสะท้อน เส

บทที่ 1 : เสียงลมหายใจของภูผาหมอกขาวลอยอ้อยอิ่ง ราวกับลมหายใจของภูเขาที่ไม่เคยสิ้นสุดทุกสายหมอก โอบล้อมซ่อนความลับที่ไม่มีใครรู้เงียบงันปกคลุม เหมือนหัวใจที่หยุดเต้นไปชั่วขณะแต่ความเงียบนั้น กลับดังกว